ش (تهران): می‌گویند: مگر خواندن قرآن چه فایده‌ای دارد؟
«ایکس - شبهه»: برای انجام هر کاری و رسیدن به هر هدفی، وسیله یا وسایلی وجود دارد. به عنوان مثال: خودرو، وسیله‌ی حمل و نقل است. هم می‌توان با آن مسافر حمل نمودد و هم کالا و هم قاچاق و نیز مواد مخدر. هم می‌توان با آن زیارت و یا برای کسب حلال رفت و هم می‌توان به دنبال فسق و فجور رفت. می‌تواند ابزاری برای سهولت امور باشد و یا ابزاری برای فخر و مباهات و تکبر و رفتن به جهنم.
قرآن کریم نیز برای تعلیم و هدایت بشر نازل شده است. پس استفاده از آن مانند استفاده از هر ابزار دیگری، بستگی به قصد، نیت و چگونگی استفاده‌ی مصرف کننده دارد. قرآن کریم می‌تواند وسیله‌ای برای هدایت و هم چنین وسیله‌ای برای انحراف بیشتر باشد. چرا که فقط وسیله است و نه هدف. لذا اگر کسی خوب و درست استفاده کرد، هدایت می‌شود «هدیً للمتقین» و اگر کسی سوء استفاده کرد، با همین وسیله گمراه‌تر می‌گردد. چنان چه فرمود:
«وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً» (الإسراء - 82)
ترجمه: و ما آنچه از قرآن فرستيم شفاى دل و رحمت الهى بر اهل ايمان است، ليكن كافران را به جز زيان چيزى نخواهد افزود.
البته نه تنها قرآن، بلکه هر نعمت دیگری همین‌گونه است. نعمات موجب رحمت و آسایش و گشایش کار مؤمنین و موجب ضلالت، گمراهی و گرفتاری بیشتر ظالمین و کافرین می‌گردد. پس، اگر کسی دست کم، بدون غرض و مرض به قرآن رجوع نماید، بهترین بهر‌ه‌ها را از این اقیانوس بی‌کران علم می‌برد.
دقت شود که چون انسان از خود هیچ ندارد، آن چه می‌شنود، می‌فهمد، می‌گوید و می‌پذیرد، همه سخن دیگران است، حال چه سخنی جامع‌تر، خوش‌تر، علمی‌تر، نورانی‌تر، صادق‌تر و هدایت کننده‌تر از سخن خداوند متعال است. آیا خوش‌تر نیست که گوش انسان به جای صداهای گوش‌خراش که دعوت به جهل و جهنم می‌کنند، کلام خدا را بشنود و به جای آن که صدای حیوانات یا خناسان از گلویش خارج شود، مانند یک نبی، کلام خدا را بازگو نماید و به جای فهم هر سخن بی‌منطق و غیر مفهومی که فقط از روی ظن و گمان (نظریه) بیان می‌گردد، حقایق کلام الهی را فهم نماید و به جای پذیرش هر اعوجاجی، دعوت حق را بپذیرد؟
«إِنَّ الَّذينَ يَتْلُونَ كِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ» (فاطر - 29)
ترجمه: كسانى كه كتاب خدا را مىخوانند و نماز به پا مىدارند و از آنچه روزيشان دادهايم نهان و عيان انفاق مىكنند به تجارتى كه نابودى ندارد اميدوارند.
- تعداد بازدید : 2008
- 1 دی 1389
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: قرآن
در آیاتی از قرآن که می‌فرماید: خدا ستمکاران (ظالمان) را هدایت نمی‌کند ، اگر منظور این باشد که بنده را به حالِ خودش رها می‌کند، پس ظالمان هدایت نمی‌شوند و بیشتر ظلم می‌کنند؟ (محصل ادبیات و علوم انسانی) 
آیا با توجه به آیه‌ی تطهیر، عصمت آل عبا، تکوینی بوده و یا تشریعی؟ اگر تشریعی باشد، هیچ فرقی بین آنان با بقیه نیست و اگر تکوینی باشد، پاکی آنان جبری بوده و این فضیلتی نیست؟! 
در دعای یازدهم از صحیفه سجادیه آمده که (نقل به مضمون) خدایا با ذکر خودت ما را از ذکر هر کس دیگری بازدار و ما را به شکر خودت مشغول کن بجای شکر کردن از دیگران. آیا این دعا تضادی با حدیث «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» نداره؟ (تجربی / اهواز) 
