پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر سند اشعار منتسب به "امیة بن ابی صلت" درست بود و یا اشعار دیگری با سند صحیح بیاورند، چه پاسخی خواهید داد؟! آیا وحیانیت قرآن کریم، با ابطال سندیت اشعار گذشتگان به اثبات می‌رسد؟!

از این قبیل اتهامات و شایعات، در زمان حیات خود ایشان به مراتب بیشتر بود و چون آنان نیز مانند دشمنان امروزی بغض هم داشتند، به اتهام برگرفتن اشعار از دیگران بسنده نمی‌کردند و می‌گفتند: العیاذ بالله «هم از دیگری یادگرفته و هم دیوانه است»!

«بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ * ... * ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ» (الدّخان، 9 و 14)

ترجمه: ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‌کنند [یا به تعبیری دیگر، به بهانه‌ی شک‌ها، به بازیگری مشغولند و حتی با همین شک‌ها نیز بازی می‌کنند] * ... * سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!»

نکات قابل توجه و تأمل:

●- هرگز نفرمایید «برخی از مخالفان»، بلکه بفرمایید: «برخی از دشمنان»! چرا که "منکر" کسی است که قبول ندارد و "مخالف" کسی است که ضمن قبول نداشتن، رأی و نظری در تعارض دارد، اما کسی که خود را سرباز و پیاده نظامی در عرصه‌ی جنگ نرم و مأمور به ضدتبلیغ، شبهه‌پرتابی، شایعه پراکنی و جوّسازی می‌بیند، "دشمن" است، نه صرفاً منکر و یا مخالف.

●- گمان ننمایید که مجبورید هر ادعایی را پاسخ دهید؛ چرا که گاه این پاسخ دادن‌ها، منفعل شدن و بازی خوردن است و سبب گرمی بازار آنها می‌شود – پاسخ دادن، یعنی رویارویی در عرصه جنگ نرم، و کسی که وارد این میدان می‌شود، باید تاکتیک‌های دشمن را بشناسد. آنها از شما پاسخ مستدل نمی‌خواهند، چه بسا خودشان نیز پاسخ را می‌دانند، بلکه همین حضور و رویارویی را می‌خواهند.

شما در قرآن مجید، ده‌ها آیه در پاسخ به ادعاهای کذب می‌خوانید، ولی یکجایی هم به پیامبر علیم و حکیمش صلوات الله علیه و آله، می‌فرماید: «تو اصلاً نه ناراحت بشو و نه پاسخ بده، بلکه به من واگذار کن»:

«فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ» (القلم، 44)

پس مرا با كسى كه اين سخن [قرآن مجید‌] را تكذيب مى‌كند واگذار (آنها را به من واگذار). ما به تدريج آنها را از آن جا كه نمى‌دانند گرفتار خواهيم ساخت.

●- همیشه از آن که ادعایی می‌کند، سند و دلیل بخواهید، نه این که هر کسی هر چه دلش خواست روی هوا بگوید، و سپس شما به دنبال یافتن دلیل و سند در ردّش بروید؛ این که بازی خوردن است!

قرآن کریم:

یک - مگر هر سخنی که سابقه‌ی داشته باشد، برگرفته از سخن پیشینیان می‌باشد؟! سخن خداوند متعال در اصول یکی است، لذا هر آنچه به انبیای گذشته وحی شده، به ایشان نیز وحی شده است؛ آیا این یعنی کتب بر گرفته از یکدیگرند، یا یعنی همه کلام واحد از خداوند واحد و سبحان می‌باشد؟

«إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا» (النساء، 163)

ترجمه: ما به تو وحی فرستادیم؛ همان گونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحی فرستادیم؛ و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [= بنی اسرائیل‌] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحی نمودیم؛ و به داوود زبور دادیم.

و همین‌طور، در آیات متعددی فرمود که «این کتاب، مصدق همان کتبی است که در دست و یا پیش روی دارید»؛ و یا می‌فرماید:

«وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ * إِنَّ فِي هَذَا لَبَلَاغًا لِقَوْمٍ عَابِدِينَ» (الأنبیاء، 105 و 106)

ترجمه: وهمانا در "زبور" بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: «بندگان شایسته‌ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد * در این، ابلاغ روشنی است برای جمعیّت عبادت‌کنندگان! (پس این اصل، از تورات گرفته تا زبور و قرآن مجید بیان شده است).

*- حال فرض نمایید همانگونه که حافظ و مولوی و سعدی که مستند به علوم قرآنی شعر سروده‌اند، در گذشته نیز شاعری مستند به آموزه‌های ادیان ابراهیمی علیه السلام، شعری سروده باشد، آیا یعنی معارف قرآنی برگرفته از آن شعر و اشعار می‌باشد، یا شعر او مستند به معارف دینی بوده است؟!

دو – البته که قرآن کریم، به لحاظ فصاحت و بلاغت، در اوج قرار دارد، چرا که کلام الله است، البته در مرتبه نزول به کلمات رایج در میان بشر؛ اما قرآن کریم، شعر نیست که با اشعار مقایسه گردد. مگر هر گزاره‌ای که نظم و قافیه داشته باشد، الزاماً شعر می‌باشد؟!

قرآن کریم، کتابی است حکیمانه، در خداشناسی، معادشناسی، انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، اخلاق‌شناسی، رفتار شناسی، حقوقی، تاریخی، ادبی و جمیع جهات لازم برای آگاهی و هدایت انسان از سوی خداوند سبحان.

سه – در بیان "تحدی"، به آیاتی چون: «اگر می‌توانید، مثلش را ویا حتی یک سوره بیاورید»، بسیار استناد شده است، اما آیه‌ی دیگری هم هست که بسیار جامع، کامل و پاسخگوی تمامی شبهات و حتی شک‌ها و تردیدها می‌گردد. می‌فرماید:

«قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ» (القصص، 49)

ترجمه: بگو: اگر راست می‌گویید (که تورات و قرآن از سوی خدا نیست)، کتابی هدایت‌بخش‌تر از این دو را از نزد خدا بیاورید، تا من از آن پیروی کنم!

چند نکته‌ی مهم:

اول: "کتاب هدایت کننده‌ی انسان و جامعه"، باید از سوی خداوندِ علیم، حکیم، خالق و رب باشد؛ چرا که هر بنده‌ای، خودش عاجز و محتاج به هدایت می‌باشد. اگر قرار باشد که انسان با این ضعف و فقر علمی‌اش، کتاب و دین بیاورد، می‌شود همین "ایسم"های نابود کننده‌ای که عمر مفیدشان به کمتر از نیم قرن رسیده است و به سرعت رد می‌شوند! مضافا بر این که دین‌سازی از سوی بشر، ناشی از جهل و تکبر است و دیکتاتوری و ظلم می‌آورد – مثل تحمیل نظریه‌های غربی بر جهان.

دوم: می‌فرماید: چرا دعوای جاهلانه راه می‌اندازید؟! می‌گویید: «این کتاب از سوی خدانیست»،  پس حتماً باید از سوی بشر باشد و چیزی که در میان نوع بشر زیاد بوده و هست، دانشمند، ادیب، شاعر، نویسنده، حقوقدان و ... می‌باشد؛ خب شما یک کتاب بهتری از جانب خداوند متعال بیاورید تا من از آن پیروی کنم!

دیگر از این روشنفکرانه‌تر، علمی‌تر، عاقلانه‌تر و به اصطلاح "دمکرات مأبانه‌تر" چه؟ که پیامبری بفرماید: «شما بهترش را بیاورید تا من از آن پیروی نمایم»؟!

سوم: اگر کسی خدا را قبول ندارد، منکر توحید و معاد است، اصلاً نباید راجع به وحی خدا، پیامبر خدا، کتاب خدا، دین خدا و در یک کلام، راجع به "فعل خدا" بحث و چون چرا نماید. او فقط همین دنیای مادی را قبول دارد، و در اینصورت همه چیز پوچ است؛ و البته خدا بر او نیز حجت را تمام کرده است؛ چرا که به گواهی عقلش، باید از نظام و کتابی پیروی داشته باشد، و بهتر و کامل‌تر از قرآن کریم وجود ندارد؛ پس اگر بغض و کینه‌ای ندارد، باید با همان منطقی که تسلیم و تابع ایسم‌ها می‌گردد، از آنها رویگردان شده و قرآن مجید را کتاب خود قرار دهد.

اما اگر کسی خدا را قبول دارد و اکنون مدعی است که این کتاب از جانب خدا نیست؛ خب برود کتاب بهتری از جانب خدا بیاورد، تا ما از آن پیروی نماییم. آیا این عالمانه‌تر، حکیمانه‌تر، انسان دوستانه‌تر و بهتر از حملات ضد تبلیغی، بی اساس و مغرضانه، با جوّسازی، دروغ، تهمت، شایعه پراکنی و شبهه پرتابی نمی‌باشد؟!

 

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

برخی مخالفان، قرآن کریم را بر گرفته از اشعار "امیة بن ابی صلت" می‌خوانند! آیا سند محکم  نداشتن این اشعار کافیست و یا چه پاسخی دهیم؟

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9735.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

  

      

کلمات کلیدی:  قرآن