پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): متن و ترجمه آیه‌ی مورد بحث، به شرح زیر می‌باشد:

«يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ» (الرحمن، 33)

ترجمه: ای گروه جنّ و انس! اگر می‌توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمی‌توانید، مگر با نیرویی (فوق العاده و سلطه)!

الف – هیچ اصراری نداشته باشید که حتماً برای هر کشف علمی، به ویژه در عالم ماده و طبعیت، حتماً یک آیه‌ای در قرآن یافته و بر آن تطبیق داده و یا به آن حمل نمایید؛ به ویژه اگر گزاره‌ی مورد نظر، فقط نظریه باشد و هنوز به مرحله کشف و اثبات علمی نرسیده باشد!

ب – در این آیه، چند موضوع مطرح است: یک: مخاطب، که دو گروه جنیان و انسان‌ها می‌باشند – دو: توانایی و استطاعت این دو گروه – سه: تصریح شده که نه تنها آسمان‌های گوناگونی وجود دارد، بلکه هر آسمان و همین زمین نیز "اقطار = طبقات" گوناگونی دارد – چهار: و بالاخره ناتوانی گروه انسان و جنّ، و نداشتن سلطه و ابزار سلطه، برای گذر از آنها.

ج – پیام اصلی آیه‌ی کریمه، این است که به شما دو گروه جنّ و انس، اختیارهایی داده شده است، و به همین دلیل، برخی از شماها، دچار کبر و غرور [فریب] می‌شوید؛ به اندک علمی، یا مال و قدرتی، زود طغیان می‌کنید «كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى – نه هرگز چنین نیست بلکه انسان طغیان می‌کند * آنگاه که خود را غنی می‌پندارد / العلق، 7 و 7»؛ این طغیان تا آنجا پیش می‌رود که در ابتدا منکر وجود خداوند خالق، علیم، حکیم و سبحان می‌شوید و در امتداد این سقوط بزرگ در مسیر کفر، خدا را  تکفیر نمی‌کنید، بلکه به جنگ او می‌روید و گمان می‌کنید که می‌توانید او را مغلوب نموده و خودتان "سلطه" پیدا کنید.

سپس می‌فرماید: «اگر می‌توانید، از اقطار آسمان‌ها و زمین بگذرید». معنایش این نیست که مثلاً چند هزار کیلومتر بیشتر سفر کنید؛ بلکه یعنی اگر می‌توانید، از دایره‌ی خلقت و نظام حاکم بر آن و مالکیت و حاکمیتِ آن که "خداوند متعال" است، خارج شوید؛ که هرگز نمی‌توانید؛ چرا که خودتان نیز مخلوق و جزئی از دایره‌ی خلقت و محاط در آن هستید؛ خودتان نیز مملوک می‌باشید.

سپس متذکر می‌گردد که خروج از این دایره، یک توان و سلطه‌ی فوق‌العاده‌ای می‌خواهد که شما فاقد آن می‌باشد، چرا که این سلطه، فقط از آن خداوند متعال می‌باشد.

●- اشاره‌ی خوبی به عوالمی چون برزخ و قیامت نمودید؛ پیام اصلی این آیه، صرفاً به این جهان مادی و زمین و آسمان‌هایش محدود نمی‌باشد، بلکه معاد و روز محشری است که همه در آن احضار و جمع می‌شوند؛ آیا کسی می‌تواند از اقطار آن خارج شود، در محشر حاضر نگردد و یا بر قوانین آن حاکمیت و سلطه یابد؟! هرگز.

جهان‌های موازی:

آیا مقصود از "جهان"، صرفاً عالَم ماده است و یا تمام عالَم هستی؟! بی‌تردید کسی که محصور و محدود به ماده شده است، ماده‌گرا [ماتریالیست] شده است و جز ماده را قبول ندارد؛ آسمان‌ها و عوالم دیگر را حتی نمی‌تواند بشناسد؛ چه رسد به این که بر آنها سلطه یافته و از آنها عبور و گذر نماید.

آن چه که در عالَم هستی بسیار است، آسمان‌های گوناگون و عوالم گوناگون می‌باشد که برخی شناخته شده و برخی دیگر هنوز شناخته نشده‌اند! عالَم ماده و عالَم روح را در همین دنیا شاهدیم؛ عالَم عقل، عوالم مجردات ... و برای کسانی که شناخت و باور دارند، عالم مرگ، برزخ و قیامت.

●- بنابراین، هیچ الزامی ندارد که این عوالم، حتماً "موازی" باشند؛ بلکه می‌توانند "طبقاتی" باشند و چنین هم هست.

عوالم موازی، یعنی هر کدام مستقل از دیگری، در کنار یکدیگر امتداد دارند، مثل دو خط موازی؛ اما عوالم "طبقاتی"،  یعنی هر کدام فوق دیگری قرار گرفته است؛ سقف و بالای هر طبقه‌ی پایین‌تر، کف مرحله‌ی بالاتر از خودش می‌باشد؛ مانند یک ساختمان چند طبقه. و آسمان هر طبقه نیز یعنی بخش فوقانی آن. چنان که آسمان زمین، فوق زمین می‌باشد. این آسمان‌ها در طبقات گوناگون ادامه دارد، تا برسد به عرش الهی. آن نیز عالمی است؛ ساختار و تشکیلاتی دارد، و آسمان و فوقی دارد.

●- دو خط موازی، هیچ گاه به یکدیگر نمی‌رسند، اما عوامل گوناگون در نظام خلقت و هدایت، هم به یکدیگر مرتبط هستند و هم در نهایت به یک مقصد می‌رسند، چون خالق اوست و بازگشت نیز به سوی اوست:

«خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ» (التغابن، 3)

ترجمه: آسمانها و زمین را بحق آفرید؛ و شما را (در عالم جنین) تصویر کرد، تصویری زیبا و دلپذیر؛ و سرانجامِ (همه) بسوی اوست.

«وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ» (المائدة، 18)

ترجمه: یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.

 

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی  .

پرسش:

آیا می‌توانیم با استناد به آیه 33 از سوره مبارکه الرحمان، نظریه "جهان‌های موازی" را قبول کنیم و بگوییم آن عوالم، همان برزخ و قیامت است؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9780.html

 

 

 یوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

  

    

کلمات کلیدی:  قرآن