پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): تمام جهان، همیشه در طغیان، ظلم، فساد و جنایت بوده و هست، پس چرا ایشان ظهور ننمودند؟! چرا که هر قیامی، یاران و سپاهیان متناسب با اهداف و گستره‌ی خود را می‌خواهد. پس شرط اصلی ظهور، یاران هستند، نه ظلم و فساد. در ضمن، هیچ فساد و ظلمی، به طور طبیعی رخ نمی‌دهد.

«ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» (الرّوم، 41)

ترجمه: فساد، در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند!

●- برخی دوست دارند فقط جنبه‌ی منفی یک قضیه را ببینند! اگر چند حدیث انگشت‌شمار در باره‌ی گستره‌ی ظلم و فساد داشته باشیم، چندین برابر آن درباره گستره‌ی عقل، بصیرت، ایمان، نور علم و خیزش مردمان داریم. از سویی دیگر، دشمنانی که اهل ظلم و فساد هستند نیز برای تخدیر و تحمیل خمودگی و تسلیم به مردمان و به ویژه منتظران، چنین القا کرده‌اند که تا چنین ظلم و فسادی عالم‌گیر نشود، حضرت ظهور نخواهند نمود! پس نتیجه‌ی طبیعی‌اش این می‌شود که نه تنها کسی برای اصلاح خود و جامعه‌اش به پانخیزد و حرکتی نکند، بلکه کاملاً تسلیم و عبد مستکبران و ظالمان گردد و به آنها خدمت نیز بنماید، تا شاید ظهور برسد!

حدیث:

«... فَيَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً»

بله، در حدیث موثق و محکم آمده است که «وقتی ایشان ظهور می‌نمایند، زمین را پر از قسط و عدل می‌کنند، چنان که پر از ستم و ظلم شده است». نه این که باید پر از ظلم شود تا ایشان ظهور نمایند!

ما می‌پرسیم:

1- آیا معنای این حدیث این است که باید ابتدا زمین پر از ظلم و جور شود، تا ظهور برسد؟!

2- زمین (حیات و جامعه بشری)، در چه زمان و دوره‌ای، پر از ظلم و جور نبوده است؟! حتی در زمان خود پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله نیز زمین پر از ظلم و جور بوده است، چنان که به خود ایشان نیز بیش از هر کسی ظلم شد!

3- آیا نقض بیعت همگانی با ایشان، آن هم در ساعات آخر زندگی و درست به هنگام رحلت، ظلم بزرگ و بزرگترین ظلم نبود؟!

«وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ» (الرّعد، 25)

ترجمه: آنها که عهد الهی را پس از محکم کردن می‌شکنند، و پیوندهایی را که خدا دستور به برقراری آن داده قطع می‌کنند، و در روی زمین فساد می‌نمایند، لعنت برای آنهاست؛ و بدی (و مجازات) سرای آخرت!

آیا نفسیر به رأی، تأویل من درآوردی برای آیات، تحریف معنا و مقصود آیات، ترویج خرافات به نام دین اسلام، این همه جنایاتی که به نام اسلام و قرآن کریم [از خوارج و صفینی‌ها گرفته تا کربلا و وهابی‌ها و داعشی‌های امروز) شده و می‌شود، که مصداق افترا بستن به خداوند سبحان می‌باشند، خود بزرگترین ظلم‌ها نیستند، در حالی که فرمود:

«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ» (العنکبوت، 68)

ترجمه: و كيست ‏ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند آيا جاى كافران [در] جهنم نيست.

●- بنابراین، ظلم فقط این نیست که سر کسی را ببُرند، یا دستانش را قطع کنند، یا آب را به روی آنها ببندند، یا حتی با بمباران‌ها، خانه‌ها و شهرها را ویران کنند، و یا فساد و فحشای جنسی را اشاعه دهند! بلکه ظلم‌های بزرگتری وجود دارد که این فجایع و رذالت‌ها، نتیجه‌ی آنهاست.

آیات چه می‌فرمایند:

در قرآن کریم (سوره الواقعه) می‌خوانید که در میان مؤمنان، سبقت گیرندگان و مقربانی در آخر الزمان هستند که البته تعدادشان در آینده کمتر از گذشته است «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ... * ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ * وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ» - هم چنین می‌خوانیم گروهی اهل ایمان، یُمن و برکت هستند که می‌فرماید: «چه اصحاب یُمنی!» که گروهی از آنان اولی‌ها هستند و گروهی دیگر از آخری‌ها هستند (یعنی برابرند): «وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ * ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ * وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ».

در آیه‌ای خطاب به مؤمنان می‌فرماید که اگر شما از دین خودتان برگردید، خودتان ضرر می‌کنید و خداوند متعال سریع شما را بر می‌دارد و گروه دیگری را جای شما می‌گذارد که اولین ویژگی آنها این است که خداوند آنها را دوست دارد و آنها نیز خداوند را دوست دارند و در راه او جهاد می‌کنند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» (المائدة، 54)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروهى [ديگر] را مى‌‏آورد كه آنان را دوست مى‌دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند؛ [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند (سرسختند و تسلیم نمی‌شوند)، در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامت‌گرى نمى‌ترسند؛ اين فضل خداست آن را به هر كه بخواهد مى‌دهد و خدا گشايشگر داناست.

احادیثی دیگر:

*- امام سجاد علیه السلام فرمودند که سوره‌ی توحید (اخلاص – که ظاهراً ساده نیز به نظر می‌رسد)، برای مردم ژرف اندیش آخر الزمان نازل شده است.

*- امیرالمؤمنین علیه السلام، درباره آن چه در مورد گنج‌های طالقان بیان شده [که الزاماً به کوچکی طالقان امروزی نیست]، می‌فرمایند:

«وَيحًا لَكِ يا طالَقانُ، فَإِنَّ للّهِ عَزَّوجَلَّ بِها كُنوزًا لَيسَت مِن ذَهَبٍ ولا فِضَّةٍ، ولكِن بِها رِجالٌ مُؤمِنونَ عَرَفُوا اللّه َ حَقَّ مَعرِفَتِهِ، وهُم أنصارُ المَهدِيِّ عليه السلام في آخِرِ الزَّمانِ» (الفتوح، 2/320)

ترجمه: زهى بر تو اى طالقان؛ خداى عز و جل در آن جا گنج‌هايى دارد كه از زر و سيم نيستند، بلكه در آن، مردان مؤمنى هستند كه خداوند را چنان كه بايد، شناخته‌اند. اينان، ياران مهدى عليه السلامدر آخر الزمان مى باشند.

*- و هم چنین حضرت امام صادق علیه السلام، در توصیف چنین مؤمنانی می‌فرمایند:

«هیَ رِجالٌ کَاَنَّ قلُوبهمْ زُبرُ الْحدیدِ، لا یشوبها شکُّ، فی ذاتِ اللّهِ اَشَدُّ مِنَ الحَجَر ...» (سرور أهل الإیمان، جلد 1، صفحه 96)

ترجمه: آنها (یا در آنجا) مردانی (مردمانی) هستند که دل‌هایشان مانند پاره‌های آهن است، هیچ گونه تردیدی در آنها راه ندارد، در اعتقادشان به خدا از صخره و سنگ محکم‌ترند ... .

***- حال ما چرا از اینان نباشیم و یا سعی ننماییم که باشیم، و مرتب بگوییم که زمین را ظلم و فساد پر می‌کند؟! زمین (جوامع بشری)، همیشه پر از ظلم و فساد بوده و هست، و نه تنها تا زمان ظهور نیز چنین خواهد بود، بلکه شدیدتر هم خواهد شد، تا برسد به پیروزی ایشان و استقرار نظام جکومت عدل الهی بر سرتاسر جهان.

سنخیت:

تا کسی از ورزش چیزی نفهمد، با ورزش آشنا نمی‌شود و نسبت به ورزشکاران نیز شناخت و علاقه‌ای پیدا نمی‌کند – همین‌طور است وضعیت کسی که به کسب علم علاقه‌ای ندارد و یا به تجارت علاقه‌ای ندارد و ... .

بنابراین، تقرب، همراهی، هم‌سویی و هم‌گرایی، سنخیت می‌خواهد، چنان که غیر مؤمن، وارد بهشت نمی‌شود و از مقامات، کرامات و نعمات بهشتی، هیچ نصیبی نمی‌برد.

*- انتظار و همراهی و تبعیت از امام مهدی علیه السلام، چه در دوران غیبت و جه در دوران ظهور و پس از آن نیز همین‌طور است. تا کسی مؤمن نشود، امام را که رأس مؤمنان و مصداق تام و کامل مؤمن است، نخواهد شناخت و بهره‌ای از او نخواهد برد، چنان که خداوند سبحان فرمود: «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ... – بازگذارده‌ی خدا (بقیة الله)، خیر است برای شما، اگر از مؤمنان باشید / هود علیه السلام، 86».

پس، کسی که صالح نباشد، و در جهت اصلاح خود و جامعه گام بر ندارد، نه تنها هیچ نقشی در تعجیل ظهور نخواهد داشت، بلکه هرگز مصلح جهانی، "ابا صالح المهدی علیه السلام" را درک نخواهد نمود؛ چنان که مردمان گذشته، امامان علیه السلام را درک نکردند، و حتی عده‌ای که ادعای اسلام، ایمان، قرآن و ... داشتند نیز علیه ایشان به جنگ برخاستند و حتی اقدام به کشتن آنها نمودند.

●- حال چه کنیم؟ آیا بگوییم: «اسلام و قرآن و دستوراتش تعطیل تا حضرت تشریف بیاورند»؟! و یا آن که باید در شناخت، ایمان، عمل صالح، رشد، کمال و اصلاح خود بکوشیم و قدمی برای مساعد نمودن زمینه‌ها و شرایط برای ظهور برداریم و در دنیا و آخرت رستگار گردیم؟!

مشارکت و هم افزایی - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

آیا (طبق حدیث) درست است که ظهور پس از گستره‌ی ظلم و فساد در تمام جهان ‌واقع می‌شود؟ اگر چنین است، پس چرا برای اصلاح خود و جامعه تلاش کنیم؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9991.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

      

 

کلمات کلیدی:  قرآن   امام مهدی