پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

انتظار ظهور و قیام حضرت مهدی علیه السلام، پس از شناخت و باور "ولایت و امامت الهی" مطرح می‌شود که خود مستلزم شناخت و باور "نبوت و رسالت و خاتمیت" می‌باشد و آن هم در پی "شناخت و ایمان به خداوند سبحان" مطرح می‌شود. بنابراین سخن گفتن کفار از "امام و ظهورش"، باطل و جهت ایجاد انحراف می‌باشد!

آیا افراد و جوامع غیر مذهبی، منتظر تحقق اهداف‌شان نیستند؟! آیا آنان به دنبال یک رهبری که بتواند آنها را به آمال‌شان برساند، نیستند؟!

آیا گویندگان چنین سخنانی، دلیل عقلی و منطقی برای اثبات ادعای خود دارند و یا فقط جاهلانه و متکبرانه، برای فریب و انحراف مردم، هر چه دلشان خواست می‌گویند و دیگران نیز یا باید بپذیرند و یا به دنبال دلایل و براهین برای ردّش بدوند؟!

●- اتفاقاً از دست مردم، خیلی کارها برمی آید؛ حتی تعجیل در ظهور نیز منوط به خواست و کار مردم می‌باشد؛ لذا کفار و مستکبران، در فراری رو به جلو، القا می‌کنند که «بی‌خود ایستادگی نکنید، چون کاری از دست شما برنمی‌آید»!

انتظار

"انتظار برای فرج و گشایش"، اختصاصی به مسلمانان و سایر افراد مذهبی ندارد، بلکه یک امر فطری می‌باشد؛ پس همگان و همیشه و در هر لحظه، منتظر رسیدن به فرج و گشایش می‌باشند.

نه کسی به گذشته برمی گردد و نه کسی در زمان حال ثابت و راکد و بدون حرکت و تغییر می‌ماند؛ بنابراین همگان با هر نوع جهان‌بینی، ایدئولوژی، دین، مذهب و مکتبی که داشته باشند، رو به آینده دارند، به آینده می‌نگرند، در نتیجه با امید و انتظار رسیدن به گشایش‌ها [فرج] به حیات و حرکت خود ادامه می‌دهند.

"کفار" نیز از این قاعده مستثنی نیستند؛ آنها نیز اهداف، آمال و آرزوهایی دارند که برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند و انتظار موفقیت و تحقق اهداف‌شان را دارند؛ پس آنها نیز "منتظرند". چنان که فرمود:

«وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ * قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ * فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ» (السجده، 27 تا 30)

- آنان مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد، اين پيروزى [فتح = گشایش] برای شما كى خواهد بود؟! * بگو: «روز پيروزى، ايمان آوردن، سودى به حال كافران نخواهد داشت؛ و به آنها هيچ مهلت داده نمى‌ شود!» * بنابراين از آنان روى برتاب و چشم به راه (منتظر) آينده باش كه آنان هم چشم به راه (منتظر) آينده هستند. 

انتظار و عمل

"انتظار"، در هیچ موضوعی، به معنای دست روی دست گذاشتن و منتظر گذر زمان و پیشامدها شدن نیست که گفته شود: «چون کاری از دست‌شان برنمی آید، منتظرند»!

آن که انتظار رسیدن به مدارج عالی علمی دارد، تحصیل می‌کند و آن که تحصیل می‌کند، انتظار دارد – آن که می‌خواهد فعال و موفق باشد، کار و تلاش می‌کند و آن که کار و تلاش می‌کند، انتظار موفقیت دارد – آن که کسی را دوست می‌دارد، انتظار دارد که متقابلاً دوست داشته شود و آن که چنین انتظاری دارد، در جلب رضایت محبوب تلاش می‌کند و از تلاشش نیز انتظار نتیجه دارد.

حتی کفار و مشرکین [که آنها هم منتظرند] نیز برای رسیدن به اهداف باطل خود تلاش می‌کنند و از این تلاش خود، انتظار حصول نتیجه دارند.

بنابراین، شخص یا جامعه‌ای که انتظار فرج الهی و ظهور موعود را دارد، در جهت زمینه‌سازی، مساعد نمودن شرایط شخصی و اجتماعی، رفع موانع و مشکلات ظهور، تلاش و جهاد [تلاش دشمن‌ستیز] می‌کنند و البته که در تلاش خود، منتظر رسیدن به نتیجه هستند و این انتظار خود را با دعای بیشتر، بیان می‌دارند.

شعار مهدی بیا

شعار رایج "مهدی بیا – مهدی بیا" که مدت‌ها رایج بود، اگر چه به عنوان بیان شوق و دعا درست بود، اما به لحاظ منطقی زیاد هم درست نبود، چرا که اولاً ایشان جایی نرفته است که بیاید؛ و ثانیاً اگر متقابلاً بفرماید: «من که هستم، خودت بیا»، چه پاسخی می‌توان داد؟! این شعار مثل این است که فردی برود در خانه یا غاری بنشیند و سپس مرتب به خورشید بگوید: «بیا»!

منتظر چه هستیم؟

برخی بنابر اصطلاحی که از منظری معنایی درست هم دارد، می‌گویند: «منتظریم که آن منجی الهی، حضرت مهدی علیه السلام بیاید»؛ اما اگر بخواهیم این "انتظار" را به صورت درست و منطقی بررسی و بیان کنیم، به خود و دیگران می‌گوییم: «حضرت مهدی علیه السلام، جایی نرفته است که بیاید، بلکه در میان مردم است، به تکالیف و وظایف الهی خود عمل می‌نماید و او نیز منتظر است که شما بیایید. ایشان، هم منتظِر و هم منتظَر می‌باشند».

●- بنابراین، ما منتظر آمدن حضرت مهدی علیه السلام نیستیم، چرا که ایشان در سال 255 هجری به دنیا آمده‌اند؛ و غیبت ایشان نیز غیبت از شناخته شدن و غیبت از به صورت علنی و شناخته شده در میان مردم ظاهر شدن، و غیبت از "حکومت" می‌باشد. چنان که به غیر از مدت محدودی برای امیرالمؤمنین و امام حسن علیهما السلام، تمامی امامان و حتی آن دو بزرگوار، از عرصۀ حکومت غایب بودند.

●- "انتظار ما"، انتظار ظهور ایشان برای قیام، سرنگونی تمامی حکومت‌های کفر، ظلم و جور، و استقرار حکومت عدل الهی در سرتاسر جهان می‌باشد، لذا به ایشان "منجی عالم بشریت" گفته می‌شود؛ و البته که همگان برای تحقق چنین هدف بزرگی، عاجزند و این کار خداست که به دست حجّت، خلیفه و امامش انجام می‌پذیرد.

تحقق وعدۀ الهی

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (النّور، 5)

- خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند وعده مى‌دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمين خواهد كرد، همان گونه كه به پيشينيان آنها خلافت روى زمين را بخشيد؛ و دين و آيينى را كه براى آنان پسنديده، پابرجا و ريشه دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنيّت و آرامش مبدّل مى‌كند، آن چنان كه تنها مرا مى پرستند و چيزى را شريك من نخواهند ساخت و كسانى كه پس از آن كافر شوند، آنها فاسقانند.

"انتظار ما"، مبتنی بر وحی و وعده‌ها و وعید‌های خداوند سبحان برای نجات مؤمنان و هلاکت کفار و منافقان می‌باشد.

بی‌تردید، تحقق وعده‌های الهی، به دست امامش انجام می‌پذیرد؛ و بدون هیچ شکی، حکومت عدل جهانی، بدون حاکمیت امامی که از سوی خداوند سبحان منصوب شده باشد، استقرار نمی‌یابد؛ لذا از ما خواسته نشده که خودمان بدون امام، جهان بشریت را به چنین حکومت واحدی برسانیم، اما از ما خواسته شده که از امام تبعیت کنیم، در میدان باشیم، هوشیار، بصیر، متقی و فعال باشیم و زمینه‌ها و شرایط را در مملکت وجود خود و در محیط، مهیا و مساعد نماییم.

امام خامنه‌ای:

«انتظار یعنی قانع نشدن، قبول نکردن وضع موجودِ زندگی انسان و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب، که مسلّم است این وضع مطلوب با دست قدرتمند ولی خدا، حضرت حجت‌بن‌الحسن، مهدی صاحب زمان (صلوات اللَّه علیه و عجّل اللَّه فرجه و ارواحنا فداه) تحقق پیدا خواهد کرد. باید خود را به عنوان یک سرباز، به عنوان انسانی که حاضر است برای آنچنان شرائطی مجاهدت کند، آماده کنیم .

انتظار فرج معنایش این نیست که انسان بنشیند، دست به هیچ کاری نزند، هیچ اصلاحی را وجهه‌ی همت خود نکند، صرفاً دل خوش کند به اینکه ما منتظر امام زمان (علیه الصّلاة و السّلام) هستیم. اینکه انتظار نیست.» (27/5/1387)

از انتظار ما می‌ترسند

عده‌ای، فقط منتظر درآمد، رفاه و امنیت بیشتر هستند و برایشان اصلاً مهم نیست که چگونه حاصل می‌شود؛ لذا اگر از راه کفر و ظلم به دیگران، جنگ و قتل و غارت به دست آید نیز راضی هستند؛ مانند بیشتر مردمان جهان، به ویژه در امریکا و اروپا.

قیمت اینها بسیار ارزان است و هیچ خطری برای طواغیت و فراعنۀ زمان ایجاد نمی‌کنند؛ حتی می‌شود ثروت و سرمایه‌های خودشان را تصاحب و چپاول نمود و سپس لقمه نانی با خواری و ذلت و تحقیر، مقابلشان پرتاب نمود! سامری، آن مجسمۀ گوساله را با طلای خود مردم ساخت و مدعی شد که «إله موسی، من و شما، همین مجسمۀ گوساله می‌باشد»؛ امروزه نیز همین‌طور است، قدرت نظام سلطه، سرمایه‌داران کلان، بانک‌ها، بورس و ...، همه را با پول مردم به دست آوردند و همان مردم حکومت کرده و می‌کنند!

اما، "انتظار فرج از سوی منجی الهی"، انتظاری امیدآفرین، جهت دهنده، نیروزا، و البته خطرناک برای تمامی نظامات سلطۀ بزرگ و کوچک، و تمامی ظالمان می‌باشد؛ چرا که مردمان منتظر را در مقابل آنان قرار می‌دهد، آن هم در صفی واحد و متحد با یکدیگر.

این انتظار، ضمن تقویت معرفت و ایمان، ناامیدی و یأس نجات از ظلم‌های استکبار جهانی را از بین می‌برد و حرکتی در جهت سرنگونی حکومت فاسقان و ظالمان ایجاد می‌نماید.

ظهور همین است

این حرکت، به صورت مستمر و گام به گام انجام می‌شود؛ در واقع هر لحظه از زندگی مردمان منتظِر منجی الهی، گامی در ظهور است، یعنی خودش پرده‌ای از ظهور است، یک روز هم گام آخر و پردۀ آخر، با ظهور و آغاز قیام جهانی حضرت مهدی علیه السلام فرا می‌رسد.

"ظهور"، همین است که ابتدا در جهان اسلام، "بیداری اسلامی" ایجاد شود و مسلمانان از چند قرن خواب غفلت و نخوتی که سبب شد کفار بر آنان مسلط شوند، بیدار شوند - "ظهور"، همین هوشیاری، بیداری و بصیرت مسلمانان جهان می‌باشد - "ظهور" همین به وجود آمدن موج "عدالتخواهی" در مردمان جهان می‌باشد که بارقه‌های آن را حتی در امریکا و اروپا می‌بینیم.

یک روز هم که ان شاء الله بسیار نزدیک است، با مساعد شدن حداقل شرایط لازم برای قیام، ظهور منجی عالم بشریت، به امر خداوند متعال فرا می‌رسد و همگان را به توحید و مقابله با شرک و ادعاهای اولوهیت و ربوبیت سران آشکار و پنهان نظام سلطه می‌خوانند و مردمان نیز گروه گروه، به ایشان می‌پیوندند.

دشمن از چنین انتظاری می‌ترسد.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار.

پرسش:

در رابطه با انتظار می‌گویند: وقتی جامعه خوب عمل نمی‌کند، در نتیجه اکثریت مردم به دنبال یک نجات دهنده می‌گردند و "انتظار ظهور" نیز برای این است که کاری از دست مردم برنمی آید.

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/social/11328.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام مهدی   قیام   انتظار