ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: همین امر نشان میدهد که بنابراین: ملاک ظاهر اعمال و رفتارها نمیباشد، بلکه سمت و سو و هدف تعیین کنندهی ارزش است.
الف – بیتردید در رفتارها و فیزیک و ظاهر اعمالِ دو جریان متفاوت و یا حتی مخالف و معاند، اغلب تفاوت چندانی وجود ندارد، حتی در اعتقادات و عبادات نیز چنین است. به عنوان مثال: یکی دو رکعت نماز ساده، کوتاه و بیآلایش میخواند و با همان دو رکعت نماز مخلصانه رشد یافته و لایق بهشت میگردد؛ متقابلاَ دیگری دو رکعت نماز با تمامی آداب و بسیار طولانی میخواند و به واسطه همان دو رکعت مستقیم به جهنم میرود، چرا که قصدش از آن ریا و فریب مردم بوده است. و همین طور میبینیم که روزه خوردن کسی که مریض است یا مسافر است یا عذر شرعی دارد، عین اطاعت و عبادت است، اما روزهداری کسی که برای رژیم غذایی یا ریا روزه گرفته است، عین معصیت محسوب میگردد. همین طور شاهدیم که در تمامی جهان، زن و مرد به یک شکل با یک دیگر همبستر میشوند، اما به یکی روابط همسری گفته میشود که موجب آرامش و کمال و ارزش است و به دیگری زنا گفته میشود که موجب انحطاط شخص و جامعه میگردد.
ب – در سیاست و حکومت نیز همین طور است. مؤمنین ولایتمدار هستند: «اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ»؛ اما این بدان معنا نیست که کفار ولایتمدار نیستند، بلکه اتفاقاً چندین ولایت (اولیاء) را گردن مینهند (وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ)؛ اما تفاوتشان در همان «ولی» است که یکی الله است و دیگری طاغوت یا طواغیت.
در یک جنگ نیز هر دو طرف میجنگند، میکشند و کشته میشوند و چنین نیست که مثلاً سپاهیان یزید فقط میجنگیدند و سپاهیان امام حسین علیه السلام فقط نماز میخواندند؛ یا در جنگ تحمیلی بر خودمان نیز چنین نبود که نیروهای صدامی بجنگند و نیروهای اسلام فقط دعای کمیل بخوانند و بدیهی است که نیروهای هر دو طرف نیز از خانه و خانواده بریده و با در دست گرفتن جانشان به میدان آمده بودند، اما مهم این است که کی در چه راهی و برای چه و با کدام هدف به میدان آمده است و چرا میجنگند؟ بر حق است یا بر باطل؟ مهاجم است یا مدافع؟ ظالم است یا مظلوم؟
«الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا» (النساء، 76)
ترجمه: كسانى كه ايمان آوردهاند در راه خدا مىجنگند، و كسانى كه كفر ورزيدهاند در راه طاغوت (هر طغيانگر نافرمانِ حق) مىجنگند، پس شما با ياران و دوستان شيطان بجنگيد، كه بىترديد مكر و فريب شيطان همواره (در برابر تدبير الهى) ضعيف است.
از این رو خداوند متعال به کشتههای یک طرف شهید و اهل بهشت میگوید و به کشتههای طرف دیگر ظالم، هلاک شده و اهل جهنم میگوید.
ج – تفاوت اساسی قیام مردم برای سرنگونی رژیم پهلوی و استقرار جمهوری اسلامی ایران از یک و سو و تظاهرات به اصطلاح جنبش سبزیهای که «فتنه» نامیده شد نیز همین است. تفاوت در چرایی و هدف است، نه در فیزیک آمدن چند نفر به خیابان.
یک ملت با شعار الله اکبر، مرگ بر آمریکا، استقلال – آزادی – جمهوری اسلامی به میدان آمدند و شدیدترین کشتارها و شکنجهها را تحمل کردند تا از یوغ بندگی طاغوت و طاغوتچهها رهایی یابند و زمینه را برای بندگی خدا در محیطشان فراهم و مساعد نمایند؛ متقابلاً یک عدهای در فرصتی و به بهانهای به خیابان ریختند و موجبات شادی و امید طواغیت را فراهم کردند؛ تا جایی که مستکبرینی چون اوباما، مرکل، سارکوزی، نتانیاهو و ...، از ذوق زدگی نتوانستند این خوشحالی و شادی خود را به خاطر سیاست هم که شده پنهان نگهدارند. پس هر دو به خیابان آمدند، اما این کجا و آن کجا؟
از این رو، قیام کنندگان برای الله اکبر، استقلال کشور و ملت، تمامیت ارضی و ...، از سوی اینان مجاهد فیسبیل الله قلمداد میگردد و از نظر طواغیت، آنارشیسم و دیکتاتوری دینی – هم چنین شورش آن عده از نظر اینان فتنه قلمداد میگردد و از نظر طواغیت، قیام برای آزادی و دموکراسی.
هم چنین مجاهدین فیسبیل الله و تمامی آزادیخواهان جهان از نظر امریکا، انگلیس، اتحادیه اروپا، اسرائیل (کلاً صهیونیسم بینالملل) تروریست خوانده میشوند و فاشیستهای تروریست از نظر آنان شبهنظامیان تجزیه طلب یا آزادی خواه نامیده میشوند و مورد حمایت نیز قرار میگیرند.
د – البته تردیدی نیست که در ادامه حرکت، تفاوت هدف، سبب تفاوت روش نیز میگردد. یکی چون امیرالمؤمنین امام علی علیهالسلام، کافرِ ظالم و فاسق متعرض به حقوق مردم را میکشد و دیگری فرق علی علیهالسلام را در محراب میشکافد. یکی با دشمن انسان و انسانیت مردانه میجنگد، دیگری قرآن آتش میزند، مسجد میسوزاند، روی آدم بنزین میریزد تا به آتش بکشد، خودی را میکشد تا گردن طرف مقابل بیاندازد، شکم زن باردار پاره میکند، کودک خردسال را به صلیب میکشد و ... .
اینها همان تفاوت رفتارهاست که به دنبال تفاوت اهداف صورت میپذیرد، چنان چه در تمامی تظاهراتها و جنگهای داخلی و خارجی، چه در ایران و چه در نقاط دیگر شاهد بودیم.
کلمات کلیدی:
سیاسی قیام