پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

هر کسی که کافر، مشرک و یا منافق از دنیا برود، در صف و جایگاه آنان قرار می‌گیرد، خواه از ابتدا کافر و مشرک بوده باشد و یا پس از ایمان، مرتد شود. پس مهم است که وقتی سوت پایان زندگی فردی به صدا در می‌آید، او در چه مواضعی قرار دارد؟ به قول امام خمینی رحمة الله علیه: "ملاک حال فعلی افراد است". 

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ» (محمد صلوات الله علیه و آله، 34)

ترجمه: كسانى كه كافر شدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند سپس در حال كفر از دنيا رفتند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد.

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» (البقره، 161)

ترجمه: كسانى كه كافر شدند، و در حالِ كفر از دنيا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همۀ مردم بر آنها خواهد بود!

و چون پایان عمر (فرصت) و لحظۀ مرگ هیچ کسی مشخص نیست، باید سعی و دقت نماییم که همیشه مسلمان و تسلیم امر پروردگار و مؤمن باشیم، تا هنگام مرگ، مسلمان از این دنیا برویم، تا چه در دنیا و چه در آخرت، مشمول عفو، مغفرت، رحمت و شفاعت گردیم:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» (آل عمران، 102)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده ايد، از خدا آن گونه كه شايستۀ پرواى اوست پروا كنيد، و هرگز نميريد مگر در حالى كه مسلمان باشيد.

از آنجا که مخاطب این مؤمنان می‌باشند، معلوم می‌شود حتی مؤمن نیز ممکن است گاهی از تقوا دور شود و تسلیم هوای نفس گردد؛ و خدا نکند که در این حال و وضعیت بمیرد!

●- در پاسخ به پرسش، ابتدا به چند نکتۀ مهم باید توجه نمود تا ذهن دچار خلط مبحث و در هم آمیختن همه موضوعات نگردد:

الف – "ایمان و عمل"، اگر چه در رابطۀ مستقیم با هم هستند، اما دو مقولۀ متفاوت و مستقل می‌باشند، "ایمان" یک باور قلبی است، اما "عمل" یک اقدام، کار و فعل ؛ لذا "ایمان و عمل"، در بسیاری از آیات، در کنار هم، اما به صورت مستقل و مجزا بیان شده است، مانند:

«الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ» (الرّعد، 29)

ترجمه: آنها كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، پاكيزه ترين (زندگى) نصيبشان است؛ و بهترين سرانجامها!

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا» (مریم علیها السلام، 96)

ترجمه: مسلّماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايستۀ انجام داده‌اند، خداوند رحمان مودتی براى آنان در دلها قرار مى‌دهد!

ب – ممکن است افرادی که هیچ ایمانی به توحید و معاد ندارند نیز مبتنی بر عقل، وجدان، فطرت، منافع و یا حتی هوای نفس، کارهای خوبی انجام دهند، اما خداوند متعال، عمل صالح به همراه ایمان را می‌پذیرد و اعمال آنها چون مبتنی بر ایمان و برای قرب و آخرت نبوده، حبط می‌شود (در همین دنیا فانی، از بین می‌رود):

«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» (النّحل، 97)

ترجمه: هر كس كار شايسته‌اى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، او را به حياتى پاك زنده مى‌داريم؛ و پاداش آنها را به بهترين اعمالى كه انجام مى‌دادند، خواهيم داد.

ج – ممکن است فردی ایمان راسخ و محکمی داشته باشد، اما علم زیادی نداشته باشد، حتی برخی از احکام را نداند؛ و متقابلاً ممکن است ایمان افرادی ضعیف باشد و یا فعلاً فقط وارد اسلام (تسلیم) شده باشند و هنوز ایمان به قلب آنها وارد نشده باشد، اما چون تسلیم شده و اعمال را طبق احکام الهی و به تبعیت از رسول او صلوات الله علیه و آله انجام می‌دهند، بی‌اجر نخواهند ماند؛ خداوند متعال، نسبت به هر دو غفور و رحیم است:

«قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» (الحجرات، 14)

ترجمه: اعراب (باديه نشين) گفتند: «ايمان آورده‌ايم» بگو: «شما ايمان نياورده‌ايد، ولى بگوييد اسلام آورده‌ايم، امّا هنوز ايمان وارد قلب شما نشده است! و اگر از خدا و رسولش اطاعت كنيد، چيزى از پاداش كارهاى شما را فروگذار نمى‌كند، خداوند، آمرزندۀ مهربان است‌».

13 جرم:

در قرآن کریم، دست کم برای 13 جرم و معصیت (که کفر و شرک در رأس آنها قرار داده است)، خلود در جهنم تصریح شده است: 

   1. کافران (آل عمران116) - 2. مشرکان (نحل29) - 3. منافقان (مجادله17) - 4. مرتدان (آل عمران86-88) - 5. تکذیب کنندگان آیات الهی (اعراف36) - 6. دشمنان خدا و پیامبر(ص) (توبه63) 7. ظالمان و ستمگران (شوری45) - 8. اشقیاء (هود106-107) - 9. آنها که غرق در گناهند (بقره81) - 10. قاتلان مومنان (نساء 93) - 11. رباخواران (بقره 275) - 12. سبک اعمالان (مومنون102-103) - 13. نافرمانان (یاغیان) (جن23).

آیه 126 سوره طه:

متن و ترجمه آیه، به شرح زیر می‌باشد:

«قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنْسَى»

ترجمه: مى‌فرمايد: «آن گونه كه آيات من براى تو آمد، و تو آنها را فراموش كردى؛ امروز نيز تو فراموش خواهى شد!»

●- در آیۀ قبل می‌فرماید: «یک عده کور محشور می‌شوند و می‌پرسند: خدایا! ما در دنیا بینا بودیم، پس چرا کور محشور شدیم؟!»، خداوند هم می‌فرمایید: «بینایی تو در دنیا فقط مادی بود، آیات ما را ندیدی، مورد توجه و بصیرت قرار ندادی، در واقع کور بودی، پس اینجا هم کور محشور شدی»

●- دقت شود که "فراموشی" به خداوند متعال راه ندارد؛ "فراموشی" یک ضعف و نقص است و او منزه و مبرا (سبحان9 از هر گونه نقص، عیب و ضعف می‌باشد؛ پس «امروز فراموش خواهی شد»، یعنی دیگر به عجز، لابه، گریه، فغان و استغاثۀ تو، و حتی طلب مرگ و نابودی تو، توجهی نخواهد شد و دیگر مورد عنایت، لطف، مغفرت و رحمت خدواند قرار نخواهی گرفت.

«وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا * لَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا» (الفرقان، 13 و 14)

ترجمه: و هنگامى كه در جاى تنگ و محدودى از آن افكنده شوند در حالى كه در غل و زنجيرند، فرياد واويلاى [طلب مرگ] آنان بلند مى‌شود * (به آنها گفته مى‌شود) امروز يك بار فرياد ويل و مرگ سر ندهيد، بلكه فرياد ويل و مرگ بسيار سر دهيد.

●- در آیه بعدی نیز بیان شده که این فراموش شدن، شامل چه کسانی می‌شود و تصریح شده به کسانی که ایمان نیاوردند، نه مؤمنانی که مرتکب گناه شده‌اند:

«وَكَذَلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى» (طه، 120)

ترجمه: و اين گونه جزا مى‌دهيم كسى را كه اسراف كند، و به آيات پروردگارش ايمان نياورد! و عذاب آخرت، شديدتر و پايدارتر است!

●- بنابراین، این آیات شامل مؤمنی که از روی جهالت یا غفلت، مرتکب گناهی شده است و سپس توبه می‌کند، یا مورد شفاعت قرار می‌گیرد، و یا مورد مغفرت و رحمت الهی قرار می‌گیرد، یا حتی در سکرات مرگ، برزخ و حتی مدتی جهنم معذب می‌گردد نمی‌شود، بلکه شامل کفار بی‌ایمان که در کفر و شرک و عصیان، زیاده‌روی نیز می‌کنند می‌گردد.

«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزّمر، 53)

ترجمه: بگو: «اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همۀ گناهان را مى‌آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

مشارکت و هم افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان.

پرسش:

در آیه 126 سوره طه: ﴿… امروز نيز تو فراموش خواهى شد﴾ منظور چه کسانی هستند؟ آیا شامل مومنین ضعیف الایمان نیز می‌شود، یا فقط کفار را شامل می‌گردد؟

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/quran/11268.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   معاد   سوره طه