پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):
آیا هنگام دیدن فیلم یا سریال، و دریافت پیامهای متفاوت در شبکههای اجتماعی؛ یا نگاه به نامحرم و ...، مال حرام یا دست کم شبههناک، به ذهن، قلب و وجود خود نمیخورانید؟!
●- اگر دقت کرده باشید، اخیراً به نام دین، تقوا و رعایت احکام، شک و شبهه در مورد حلال بودن درآمد پدر یا مادر، به ویژه در فضای مجازی فرافکنی میشود! یکی میگوید: «تردید دارم که درآمدش حلال باشد – دیگری میگوید: «به احتمال قوی خمس نمیدهد» - دیگری میگوید: «احتمالاً مالش مخلوط است» و ... !
بدیهی است که هدف اصلی از این جوّسازیها، رعایت تقوا و احکام نمیباشد، بلکه غرض اصلی در درجۀ نخست، بدبین کردن فرزندان به پدر و مادر میباشد – و سپس دور کردن آنها از یک دیگر، تا جایی که حتی از خوردن لقمه آنها پرهیز کنند! و بدیهی است که با این نگاه، نوعی دشمنی هم به قلب فرزندان القا میشود و البته تأثیر و بازتاب متقابل نیز دارد.
الف – چه کسی به ما اجازه داده که تحقیق کنیم در آمد دیگران [به ویژه پدر و مادر] از راه حلال است یا حرام و یا شبههناک؟!
ب – چه کسی به ما اجازه داده که نسبت به دیگران، به ویژه مسلمانان و بالاخص پدر و مادر، سوء ظنّ داشته باشیم؟!
ج – چه کسی به ما اجازه داده تحقیق کنیم که آیا خمس میدهند یا نمیدهند؟ اصلاً از کجا معلوم که به درآمد آنها خمس تعلق بگیرد.
ملاحظه:
●- اگر فرزندان، علم ( یعنی یقین صد در صد که مستلزم دلیل و شاهد و مدرک است) به حرمت مال پدر یا مادر، و آن په برای غذا و لباس و یا پولی که استفاده میکند نداشته باشند، تصرف در آن مال اشکال ندارد.
مقام معظم رهبری: تا زمانی که یقین به حرام بودن عین مال مورد ابتلا ندارند استفاده اشکال ندارد و بررسی کردن هم لازم نیست. (پاسخ به پرسشهای اینترنتی)
●- اگر پدری بگوید، «به مال من خمس تعلق نمیگیرد، به فتوای امام خمینی رحمة الله علیه: «قول خود او قبول است (سؤال 5428) » – و یا در موارد مشابه میفرمایند: «اگر یقین ندارد مال مصرفی او حرام یا مخلوط به حرام است، چیزی بر او نیست (سؤال 5436)» و یا میفرمایند: «چیزهایی که مورد تصرف شما قرار می گیرد اگر یقین به وجود خمس در آن ندارید، چیزی بر شما نیست؛ ولی در صورت یقین، باید نسبت به مقدار خمس از مرجع تقلید یا نمایندۀ مجاز او اجازه بگیرید (سؤال 5439)» - و یا میفرمایند: «اگر چیزی که مورد استفادۀ فرزند یا همسر میباشد علم به حرام بودن آن ندارند تصرف جایز است و اگر علم به حرام بودن دارند تصرف جایز نیست. (سؤال 444)» - و یا حتی میفرمایند: «اگر یقین ندارید پولی که بابت اجرت میگیرید در مقابل کار حرام است و یا پول حرام یا مخلوط به حرام است اشکال ندارد و همچنین کالایی که از آن جا می آورند تا یقین نداشته باشید محکوم به حلّیت است. (سؤال 5464)».
●●●- بنابراین، حکم بر حرام بودن مال دیگران و یا حتی مخلوط به حرام بودن، بر اساس "یقین" میباشد و اگر یقین حاصل شد، فرزند در صورت امکان خمس مورد مصرفش را میدهد و در صورت عدم امکان، با حکم مجتهد و مرجع تقلیدش تصرف میکند. و البته اعضای خانواده، مأمور و مکلف به تحقیق و تجسس نیستند:
امام خمینی رحمة الله علیه: «اعضای خانواده مکلف به تحقیق نیستند و تا یقین به وجود مال حرام در بین اموال حاصل نشود، تصرف مانع ندارد. (سؤال 5479)»
●●●- "شبهه" نیز باید دلیل، قرینه و یا سند و شاهدی داشته باشد، نه این که هر کسی در هر موردی بگوید: «چون یقین ندارم، پس شبههناک است»! در بساری موارد، چون یقین ندارید، باید حمل بر پاکی و طهارت نمایید؛ مگر آن که عکسش به اثبات و یقین برسد.
●●●- "لقمه حرام و شبههناک"، فقط به مادیاتی که آدمی میخورد، مینوشد و میپوشد، اختصاص ندارد؛ بلکه بسیاری از دریافتهای ذهنی [به ویژه از فضای مجازی]، که خوراک ذهن میشوند و در قلب نیز اثر سوء میگذارند، عین لقمه حرام و شبههناک میباشند.
مشارکت و همافزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.
پرسش:
کسی در خانهایی زندگی میکند که مال حرام با حلال آمیخته است و قابل تشخیص هم نیست؛ چه کند؟ میگویند مال شبههناک بر انسان آثار روحی میگذارد.
پاسخ (نشانی لینک):
http://www.x-shobhe.com/right/11203.html
کلمات کلیدی:
حقوقی و احکام