x-shobhe: مهم است که «رحمت» را چه معنا کرده باشیم و مشمول رحمت را چه کسانی بدانیم؟ آیا رحمت به مثابه‌ی هرج و مرج و بی‌فانونی است و مخاطبین رحمت نیز فقط مجرمین بوده و باید باشند؟! آیا اگر در قانونی (چه اسلام و چه غیر اسلام) گفته شد: جنایتکاران، ظالمین، خیانت‌کاران، کلاهبرداران، قاچاقچیان، سارقان و ... را ببخشید و با آنها عطوفت داشته باشید و به جای مجازات، یک دسته گل و جوایز دیگر نیز به آنها بدهید، آن قانون و دین رحمت می‌شود؟! و آیا این ظلم به دیگران نیست و سبب اشاعه ناهنجاری‌ها و گسترش اعوجاج‌ها و انحراف‌ها در سطح جامعه و به نابودی کشانده شدن فرهنگ فرد، خانواده و جامعه نمی‌گردد؟!

آیا برخورداری از قوانین کیفری، جزایی و حقوقی و مجازات‌های تعیین شده برای هر گونه تخلف فردی یا اجتماعی یا حتی دولتی، از جریمه یا توقیف خودرو در تخلف رانندگی گرفته، تا مجازات‌های تعیین شده برای سرقت، تبهکاری و جنایت و حتی مجازات‌های جهانی مانند احکام مربوط به جنایتکاران جنگی و ...، همه مغایر با حکمت، رأفت و رحمت است؟! ممکن است یک بند قانونی یا نحوه‌ی اجرای آن [با اعمال قدرت ظالمان] غلط باشد، اما اصل برخورداری از حقوق کیفری، حقوق جزا، حقوق مدنی، حقوق تجارت، حقوق بین‌الملل و ...،  نه تنها بد نیست، بلکه لازمه برقراری نظم، امنیت و عدالت فردی و اجتماعی است. قانون و مجازات در مقابل جرم، ضامن نظم، امنیت و رشد مدنی است.

البته اسلام در اثبات جرم نیز با دیده رحمت می‌نگرد، زنای محصنه کدام زن شوهرداری را می‌توان با گواهی چهار شاهد به اثبات رساند؟ مگر این که دیگر خیلی فسق آشکار باشد.

در نهایت آن که مکافات سنگین برای این وضع می‌شود که کسی مرتکب آن خلاف نشود، نه این که مدعی شود من می‌خواهم [مثلاً زنای محصنه] مرتکب شوم، ولی شما بگویید چرا مکافاتش این قدر سنگین است و یا اگر اسلام دین رحمت است، چرا به این جرم با دیده رحمت نمی‌نگرد؟! و یا بگوید: من می‌خواهم اموال مردم را به سرقت برم، شما بگویید چرا در اسلام چنین مجازات سنگینی دارد. یا می‌خواهم به فسق و فجور و شرابخواری و بدمستی بپردازم، ولی شما بگویید چرا چنین مکافاتی برای آن در نظر گرفته شده است؟ و بگوید: اگر دین رحمت است، خوب است وقتی کسی قاچاق می‌کند، مال مردم را به سرقت می‌برد، به نوامیس مردم تجاوز می‌کند و ...، برایش کف و صوت هم بزنند، نه این که به مجازات‌های سنگین محکومش کنند!

مکافات کفر‌، شرک، نفاق، فسق و فساد در جهنم بسیار سنگین است. اما این مکافات وضع شده تا مردم بدانند که در صورت خروج از صراط مستقیم چه راهی رفته و به چه نتایج و عواقبی می‌رسند و از دچار شدن به آن نگران شده و پرهیز کنند، نه این که کسی بگوید: من می‌خواهم کافر، مشرک، منافق، فاسق، ظالم و ... باشم، ولی خدا بگوید اگر خودش ارحم الراحمین است و اسلامش دین رحمت است، پس چرا مکافات کفر، نافرمانی، عناد و عصیان اینقدر سنگین است؟

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام