x-shobhe: نه تنها در هیچ کجای قرآن کریم و احادیث و روایات نیامده است که اگر کسی به قرآن کریم اهانت کند، از آسمان عذاب نازل میشود و یا مسخ شده و جسمش مبدل به سوسک، خر و میمون میشود، بلکه تأکید شده است که پس از بعثت رسول اکرم (ص) که «رحمة للعالمین» است، دیگر کسی به آن صورت مسخ نمیشود. چنان چه در طول تاریخ شاهدیم که نه تنها مکرر مجلدات قرآن را بر سر نیزه کردند، اهانت کردند و یا آتش زدند، اما از آسمان عذابی نازل نشد و یا عاملین مسخ نشدند، بلکه ائمهی اطهار (ع) که جان و روح قرآن کریم هستند را نیز به مسلخ کشانده و به شهادت رسانده و بر روی جنازهی آنها اسب تاخته و یا جسد مبارکشان را سه روز بر دروازهی شهر گذاشتند ...، اما باز بدین شکل که اینها میگویند، عذابی از آسمان نازل نشد و کسی هم مسخ نشد. اما انسانها به عذاب حکومت طاغوت و سواری دادن به آنها دچار شدند.
لذا این سایتهای اسلام ستیز طبق معمول اول از جانب خود برای خدا تعیین و تکلیف میکنند و سپس میپرسند: پس چرا نشد؟!
البته باید دقت داشت که عذاب حتماً این نیست که از آسمان سنگ ببارد، یا قطعه آتشی بر جایی بیافتد و یا آن که فوری زیر پای کافری مفسد دهن باز کند و آنها را فرو بکشد! و مسخ نیز فقط این نیست که مجرمین آنی گوشهایشان مثل خر دراز شود یا به شکل میمون و خوک در بیایند.
همین که قومی خدا را رها کرده و شیطانپرست میشوند، به جای جنگ با شیطان به جنگ با خدا میروند، آن قدر احمق میشوند که نمیفهمند قائلهای مانند 11 سپتامبر، نمایش خودزنی آمریکا برای اشغال نظامی افغانستان و حضور نظامی در منطقه بوده است و ... عین عذاب است و دنیا و آخرت آنها را به طور کلی به آتش میکشد. و بدترین عذاب این است که انسان را آرام آرام به اعماق جهنم ببرند یا برود، ولی خود نفهمد. همین که نمیفهمند این دشمنیهای شیطانپرستانه با اسلام، قرآن و مسلمین باعث بیدارتر شدن مسلمین و سایر انسانهای آزاده در جهان شده و موجبات سقوط و هلاکت آنها را مساعدتر مینماید، عین عذاب است. آیا سی سال پیش کسی به ذهنش خطور میکرد که کمتر از سه دههی دیگر، مردم غیر مسلمان در وسط آمریکا و اروپا به خیابانها بریزند و با شعار بر علیه آمریکا و اسرائیل و صهینونیسم بینالملل، از حقوق فلسطینیان و مردم مسلمان لبنان دفاع کند؟
اما، چه مسخی بالاتر از این که یک عده فراماسون شیطانپرست با ترفندها و مکرهای آمریکایی در یک گوشهی دنیا مجلدات قرآن را به آتش بکشند، بعد یک عده جهان سومی، خوار، ذلیل و بیچاره، در این سوی دنیا در نقش «عملهی آماتور ظلمه»، به نفع آنان قلم بزنند. آیا وقتی این استعمار و استثمار مفرط، به استحمار (خر کردن) میانجامد، مسخ صورت نپذیرفته است؟! آدمی سوسک بشود بهتر از این نیست که اینهمه خوار و ذلیل و استحمار شود؟ چرا منتظریم حتماً شکل صورتشان برگردد؟ آیا تنزل روح و جان آدمی به حیوانیت و حتی پایینتر از آن مسخ نیست؟ اگر چه آنها و اینها ظاهرشان شبیه انسان است، روی دو پا راه میروند، مثل انسانها حرف میزنند، ادای آدمها را آن قدر قشنگ در میآورند که انسان گمان مینماید نه تنها آدم هستند، بلکه اهل منطق و گفت و شنود نیز هستند، اما در واقع حیوانی بیش نیستند و بلکه کمتر از حیوانند! آیا این مسخ نیست؟!
«أَ رَءَيْتَ مَنِ اتخََّذَ إِلَهَهُ هَوَئهُ أَ فَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلاً * أَمْ تحَْسَبُ أَنَّ أَكْثرََهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كاَلْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلاً» (الفرقان: 43-44)
ترجمه: آيا كسى را كه هوس خويش را خداى خويش گرفته نديدى؟ مگر تو كارگذار او هستى؟ * آيا مىپندارى بيشترشان مىشنوند يا مىفهمند؟ كه آنها جز به مانند حيوانات نيستند بلكه روش آنان گمراهانهتر است.
کلمات کلیدی:
اعتقادی