«ایکس – شبهه»: یا معنای غیبت را نفهمیده‌اند و یا از واژه‌ی «غایب» که از کلام معصومین (ع) اخذ شده است، سوء استفاده می‌کنند. معنای «امام غایب است» این نیست که «ایشان نیستند». لذا این دلیل که «ایشان هستند» منافاتی با غیبت ندارد. البته که ایشان هستند. چنان می‌فرمایند: «روی زمین زندگی می‌کنند – مانند همه‌ی مردم – می‌بینیدش – ولی نمی‌شناسید». لذا اتفاقاً منظور از غیبت، همین شناخته نشدن است و نه نبودن. و منظور از «ظهور»، پدید آمدن از غیب نیست، بلکه حضور علنی و قابل رؤیت و رجوع همگان برای حکومت است.

امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف نیز مانند هر امام دیگری زندگی می‌کند و به امور ولایت و امامت خود می‌پردازند، و منتظر امر خدا برای قیام هستند، که این امر نیز اتفاقی و حادثه‌ای صادر نمی‌شود، بلکه مستلزم فراهم شدن زمینه و پذیرش از سوی مردم است. پس واژه‌ی «ظهور امام زمان» نیز درست است. و آنان که مدعی شناخته شدن ایشان هستند، «مانند همین جریان انحرافی» به دنبال ایجاد تشکیک و انحراف در اذهان و تقدیس کسانی هستند که مدعی می‌شوند هر زمان امام را می‌بینند و می‌شناسند! شاید بسیاری امام را ببینند، اما تا او نخواهد، شناخته نخواهد شد.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه