پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): واقع‌‌بین و واقع‌گرایی [که متفاوتند]، یک کلمه یا شعار نیست، بلکه امر بسیار مهم، حساس و دقیقی می‌باشد. بسیاری از کسانی که به دنبال اوهام، تخیلات و آمال نفسانی خود می‌روند  نیز برای توجیه خود، مدعی "واقع‌گرایی" می‌شوند!

"مثبت اندیشی" با "واقع بینی و واقع‌گرایی" نه تنها هیچ منافاتی با هم ندارد و مقابل یا جایگزین یک دیگر نمی‌باشند، بلکه لازم و ملزوم یکدیگرند.

اسلام عزیز که از سوی خداوند علیم، حکیم، ربّ و هادی، به عنوان یک دین برای هدایت، رشد و کمال انسان آمده، در نگاه "واقع بین" است و دعوت به دوری از اوهام و "واقع‌گرایی" می‌نماید، در مواضع "حق‌گرا و عدالت‌گرا" است و در اندیشه، هدف گرفتن، آمال، آرمان‌ها و برنامه‌ریزی برای تحقق آنها، امر به "مثبت اندیشی" می‌نماید.

«لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ» (الأنبیاء، 10)

ترجمه: به درستی که برای شما کتابی نازل کردیم که در آن یاد (بحث از) شماست. پس آیا نمی‌اندیشید (تعقل نمی‌کنید).

●- اگر خداوند متعال در قرآن کریم، انسان را با تمامی واقعیات، استعدادها، کمالات، قوت‌ها، ضعف‌ها و نیز تمامی نیازهایش تعریف نموده، پس واقع‌بین است و دعوت به "واقع‌گرایی" می‌نماید.

●- اگر با تعریف مبدأ و معاد، انسان را به سوی بندگی خداوند سبحان دعوت نموده، حقوق و قوانین را وضع نموده و برای حرکت انسان، به سوی غایت حقیقی [نه خیالی]، صراط مستقیم قرار داده و برای جلوگیری از هر گونه انحراف ذهنی، قلبی و عملی، امام قرار داده، پس "حق‌گرا و عدالت‌گرا"ست.

●- اگر فرموده: از رحمت من ناامید نباشید – از پذیرش استغفار، توبه از سوی من و اصلاح خودتان ناامید نباشید – مقابل مشکلات، با توکل، صبر و استقامت نشان دهید که راحتی در دل سختی است «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا» - به آینده امیدوار باشید – نصرت الهی را باور کنید – شیطان و دشمنان شما را مأیوس نکنند – شاکر باشید – نعمت را ضایع  ننمایید – سیاه نمایی نکنید – در دل مردم، نگرانی و ترس بی‌مورد ایجاد نکنید – به دیگران سوء ظنّ نداشته باشید – دیگران را بی‌دلیل متهم نکنید – از دروغ و تهمت و افترا دوری کنید – یک دیگر را مسخره نکنید – مقابل دشمنان خدا و خودتان بایستید – امر به معروف و نهی از منکر نمایید و ...؛ همه شاخصه و لوازم "مثبت اندیشی" می‌باشند.

واقع‌گرایی:

واقع گرایی فقط این نیست که آدمی با یک نگاه مادی بگوید: «من این چیزی را که واقع  شده است می‌بینم»، بلکه "واقع‌گرا" کسی است که بصیرت داشته باشد و آن چیزی که واقع خواهد شد را نیز ببیند. مگر در زندگی دنیایی ما چنین نیست؟ ما یک موقع تصادف دو خودرو را با تمام واقعیاتش می‌بینیم، یک موقع هم می‌بینیم کسی که رانندگی بلد نیست، قوانین را نمی‌داند یا رعایت نمی‌کند، مست کرده و یا پشت فرمان خوابش برده و یا حواسش به گوشی همراهش است، با سرعت حرکت می‌کند، و بسیار "واقع‌گرایانه" می‌گوییم: تصادف خواهد کرد.

●- بنابراین، نگاه به این دنیای بزرگ، با تمامی خوبی‌ها  و بدی‌هایش، بدون خودفریبی و خوش‌بینی ساده‌انگارانه و یا سیاه‌نمایی و بدبینی، "واقع بینی" است، و نگاه به حقیقت هستی، نگاه به انسان و جامعه با تمامی استعدادها و امکاناتش، نگاه به چه باید کردها، نگاه به آینده، نگاه به وعده‌ها و وعیدهای إلهی که وقوعش حتمی است، و نگاه به معاد و هدف گرفتن آن نیز "واقع‌گرایی" می‌باشد.

●- نگاه درست به دشمنان اسلام، و بالتبع دشمنان انسان و انسانیت (دشمن شناسی)، واقع‌بینی است و باور این که «اگر شما دین خدا را یاری کنید، او شما را یاری کرده و ثابت قدم می‌گرداند» و نگاه عالمانه و بصیرانه به این که در حال حاضر نیز نمی‌توانند نور هدایت الهی را خاموش کنند، و نیز این که بالاخره ظهور می‌رسد و نظامات سلطه‌ی کفر، شرک، استکبار و ظلم فرو می‌ریزند نیز "حقیقت‌بینی و واقع‌گرایی" می‌باشد.

«يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ» (الصف، 8)

ترجمه: آنان مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولى خدا نور خود را كامل مى‌كند هر چند كافران خوش نداشته باشند!

●- امکان ابطال، برچیدن و خاموش کردن نور هدایت الهی، با انکار، تکذیب، دروغ، تهمت، شایعه، جوّسازی، اهانت، شبهه‌افکنی، ضد تبلیغ و ... (که همه از دهان خارج می‌شود)، همان قدر محال است که عده‌ای جمع شوند و بخواهند خورشید را با فوت کردن دهان‌شان خاموش کنند! این همان "حقیقت‌بینی و واقع‌گرایی" است.

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه