پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):
خداوند متعال حق است (هُوَ الحق)، کلامش، رسولش، کتابش، وعدهها و وعیدهایش و خلاصه کلّ خلقتش "حق" است:
«وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ – اوست کسی که آسمانها و زمین را به حق آفرید / الأنعام، 73» - «إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا – ما تو را به حق بشارت و انذار دهنده فرستادیم / البقره، 119» - «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ - بگو آن (وحی - کتاب) را روح القدس از طرف پروردگارت به حق فرود آورده / النّحل، 102» و ... .
پس چون اصل و ذات دروغ چه مصلحتی و چه غیر مصلحتی باطل است، و باطل به حق راه ندارد، فرض و گمان دروغ از ناحیه خداوند متعال باطل است و با "سبّوحیت – منزه و مبرا بودن او از نقص و کاستی و عیب"، منافات و تعارض دارد.
خداوند متعال نه تنها غنی است و نیازی ندارد، بلکه "سبحان" است، یعنی مبرا از هر نقص و عیب و نیازی. چنان که یک جمله از خداوند متعال به کسی نرسیده که دروغ واقعی یا مصلحتی باشد!
اینها را شائبه میکنند تا القا نمایند: بسیاری از مسائلی که خداوند متعال راجع به معاد فرموده است، دروغ مصلحتی است تا مردم بترسند و آدم بشوند، وگرنه آن طرف خبری نیست!
●- متأسفانه اصطلاح دروغ مصلحتی، نه تنها درست معنا و فهمیده نشده، بلکه مورد سوء استفاده قرار گرفته است و برخی گمان میکنند که هر کجا منافعشان ایجاب کرد، میتوانند تحت عنوان "مصلحت" دروغ بگویند! در صورتی که چنین نیست، بلکه ما انسان، محدود، نیازمند و مواجه با هزاران هزار مسئله هستیم.
*- فرض کنید از صبح که از خانه در آمدید، تا غروب که بازگشتید، ده مسئله ناخوشایند و مشکل برای شما پیش آمده است، اما با نشاط و بشاش وارد خانه میشوید و تبسم هم بر لب دارید، تا ناراحتیهای کاری و بیرونی، به خانه و بقیه منتقل نشود. خب، کلّ این ظاهر و قیافه دروغ است.
*- فرض کنید که کلی مشکل و ناراحتی کاری داشتید، به فرض سر درد هم دارید، همسر یا مادر شما، از احوالتان میپرسد و پاسخ میدهید که "خوبم"! خب این یک نوع دروغ است.
*- فرض کنید که میان دو دوست مؤمن اختلافی افتاده و شما نزد یکی از آنها میروید و او زبان به گله، شکایت و غیبت از دوستش میگشاید؛ سپس نزد دیگری میروید و او میپرسد: «آیا فلانی، از من نزد تو بدگویی نکرد؟» خب، چه باید بگویید؟ باید راستش را بگویید تا اختلاف و کینه و دشمنی بیشتر شود؟ پس، میتواند بگویید: «خیر، اتفاقاً بسیار هم تو را دوست دارد»؛ که کلمه "خیر" در اینجا دروغ است، اما واقعاً این دو یکدیگر را دوست دارند که از هم گلهمند شدهاند.
*- فرض کنید که دشمنان در جنگ، رزمندهای، افسری یا نیروی مطلعی را به اسارت گرفتند؛ آیا هر چه از او میپرسند، باید راستش را بگوید و اطلاعات را به دشمن بدهد؟!
پس، این موارد، فرق دارد با این که هر کسی، در هر کجا که منافعش ایجاب کرد، تحت عنوان مصلحت، دروغ بگوید. چنین کاری اصلاً مصلحت نیست، بلکه او این اصطلاح را برای توجیه و تطهیر خودش به کار میبرد.
●- بنابراین، اولاً خداوند سبحان به هیچ وجهی و به هیچ وجهی دروغ نمیگوید، و ثانیاً "دروغ مصلحتی"، این نیست که برخی آن را دستاویز خود کردهاند.
مشارکت و همافزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
پرسش:
آیا خدا دروغ (معمولی یا مصلحتی) میگوید؟ میشه بگیم چون خدا بینیازه، پس نیازی به دروغ و دروغ مصلحتی گفتن هم نداره؟
پاسخ (نشانی لینک):
http://www.x-shobhe.com/shobhe/10729.html
پیوستن و پیگیری در پیامرسانها:
کلمات کلیدی:
پاسخ های کوتاه