پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

این را ما نمی‌گوییم، بلکه خداوند متعال فرموده است.

اگر به انواع «جهان‌بینی»ها نظر شود، معلوم می‌شود که به رغم تنوع‌ها، به دو دستۀ کلّی تقسیم می‌شوند که عبارتند از: «جهان‌بینی توحیدی» و «جهان‌بینی مادی (ماتریالیستی)» و مردمان جهان، دانسته یا ندانسته، خواسته یا ناخواسته، در یکی از این دو گروه قرار می‌گیرند.

اما، مشکل اینجاست که به خاطر غلبه و حاکمیت «جهان‌بینی مادی (ماتریالیستی)» و نفوذ در اندیشه‌ها و اعتقادات، بسیاری از افرادی که گمان می‌کنند به توحید و معاد اعتقاد دارند و حتی گمان دارند که قطعاً مسلمان می‌باشند، در بسیاری از مواضع، نگاه‌ها و عملکردها، کاملاً با «جهان‌بینی مادی (ماتریالیستی)» انطباق دارند!

از جمله این مواضع، در تعریف «فلاح، سعادت و یا به زبان فارسی، خوشبختی» می‌باشد. گمان دارند که خوشبختی فقط در برخورداری از مواهب و نعمات دنیوی، چون: «ثروت و قدرت» محقق می‌گردد! اگر چه تمامی برخورداران از ثروت و رفاه مادی نیز الزاماً خوشبخت نیستند و حتی به لحاظ مادی و دنیوی نیز احساس خوشبختی ندارند و هر کدام برای خود دغدغه‌ها، نگرانی‌ها، ناراحتی‌ها و مشکلاتی دارند که به زعم خودشان، خوشبختی را از آنان گرفته است!

این نگاه نادرست، در حالیست که مسلمانان و به ویژه شیعیان، از یک سو می‌دانند که مؤمن‌تر از اهل عصمت علیهم السلام وجود ندارد و نه تنها آنها کاملاً در شناخت، ایمان و عمل، در صراط مستقیم قرار دارند، بلکه خودشان صراط مستقیم می‌باشند، چنان که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، در خطبۀ غدیر خم فرمودند:

«مَعاشِرَالنّاسِ! أَنَا صِراطُ الله الْمُسْتَقیمُ الَّذی أَمَرَکُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِی مِنْ بَعْدی. ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدی)، یَهْدونَ إِلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلونَ.»

- ای مردم! صراط مستقیم خداوند منم که شما را به پیروی آن امر فرموده؛ و پس از من علی است و آن گاه فرزندانم از نسل او، پیشوایان راه راستند که به درستی و راستی راهنمایند و به آن حکم و دعوت کنند.

از سویی دیگر، همگان شاهد چگونگی زندگی آنان می‌باشند که سراسر تحمل رنج، آزار، اذیت، غربت، زندان، شکنجه و در نهایت ترور و شهادت‌ بوده است!

آیا سید الشهداء، امام حسین علیه السلام، حضرات ابوالفضل، زینب کبری، علی اکبر و سایر خاندان و اصحاب ایشان در کربلا و عاشورا، بر صراط مستقیم نبودند؟!

●- بنابراین، مقصود از «خوشبختی»، برخورداری از مواهب و نعمات دنیوی و زندگی در ناز و نعمت و راحت نمی‌باشد، به ویژه آن که به قول خودتان [آخرش]، یعنی همان عاقبت به خیری.

پس، مهم این است که «خوشبختی» را چه معنا کنیم و در چه ببینیم؟

●- تردیدی نیست که انسان عاقل، معتقد به توحید و معاد، زندگی دنیوی را یک سفر می‌بیند که در طی آن، هم با مناظر سر سبز و زیبا مواجه می‌شود و هم با بیابان‌های خشک، سوزان و ترسناک! در طی این سفر، هم ساعات خوش و خرّم دارد، هم ساعات دغدغه، درگیری و مواجه با مشکلات! هم با حوادث خوش و امیدوار کننده مواجه می‌شود و هم با حوادث تلخ و غم‌فزا!

●- اما، مؤمن در نهایت سالم، موفق و پیروز به مقصد می‌رسد و برای همیشه «خوشبخت» می‌شود.

«تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ‌» (القصص، 83)

- (آری) اين سرای آخرت [بهشت] را تنها برای كسانی قرار می‏دهيم كه اراده برتريجوئی در زمين و فساد را ندارند، و عاقبت نيك برای پرهيزكاران است.

*- محال است که کسی در مسیر گمراهی، فلاکت و هلاکت حرکت کند و در نهایت سالم و سلامت به مقصد برسد و سعادتمند گردد؛ بنابراین، کسی که در صراط مستقیم و در مسیر خوشبختی حقیقی و دائمی حرکت می‌کند، از هم اکنون «خوشبخت» می‌باشد و آخرش نیز به خوشبختی دائمی می‌رسد؛ اگر چه در دنیا، جهل، تکبر، ظلم و زیاده‌خواهی دیگران، سبب بروز مشکلات برای او شده باشد.

●- خداوند سبحان وعده فرموده که به بندگان مؤمن و با تقوایش، «حیات طیبه - زندگی پاک» می‌دهد و هرگز وعده نفرموده که به آنها ثروت و رفاه دنیوی می‌دهد و آن هم به گونه‌ای که هیچ مشکلی برای آنان پیش نیاید و یا گرفتار نشوند:

«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» (النّحل، 97)

- هر كس عمل صالح انجام دهد، در حالی كه مؤ‌من است، خواه مرد باشد يا زن، او را با زندگی پاک زنده می‌داریم، و پاداش آنها را به بهترين اعمالی كه انجام دادند (بهتر از آن چه انجام داده‌اند) خواهيم داد.

●- مؤمن حقیقی، اگر از ثروت فراوان و سلامت کامل نیز برخوردار باشد، هرگز با دیدن رنج‌ها، غم‌ها، مصیبت‌ها، استضعاف‌ها و ظلم‌هایی که به دیگران می‌شود، احساس «خوشبختی در دنیا» را ندارد؛ چرا که دردِ دیگران را دردِ خود می‌داند.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه