«x-shobhe  »: امام حسین (ع) بارها خود به وضوح علت حرکت را که «نجات اسلام و مسلمین» از گرداب هلاکت است بیان نموده‌اند که البته منظور فقط مسلمانان حجاز یا عراق آن موقع نبوده است، بلکه اسلام و مسلمین در تمامی قرون و اعصار.

وقتی اسلام تحریف می‌شود و از آن فقط یک پوسته‌ای باقی می‌ماند که آن را نیز به قول حضرت امیرالمؤمنین (ع) وارونه پوشیده‌اند، وقتی اسلام معاویه‌ای یا یزیدی (به قول امروز اسلام امریکایی) جایگزین اسلام ناب محمدی (ص) که همان اسلام ولایی است می‌شود، مردم مسلمان و نماز خوان یزید را امیرالمؤمنین نامیده و امام معصوم (ع) را خروج یافته از دین می‌نامند، و نماز جماعت به پا می‌دارند که پس از آن امام معصوم خود را بکشند و ...، بر امام که رسالت آگاه‌سازی و هدایت مردمان بر اساس دعوت الهی را برعهده‌ دارد لازم می‌آید که متناسب با شرایط، زمان، امکان، ضرورت و مصلحت حرکت نماید.

در چنین شرایطی لازم می‌آید که در یک روز، همه‌ی اسلام در یک سو و همه کفر و شرک و ظلم و جهالت (اگر چه به نام اسلام) در سوی دیگر به میدان آمده و واقعیت‌های خود را آشکار کنند تا بر مردمان در تمیز حق از باطل اتمام حجت شود.

اما راجع به این سؤال که «امام که می‌دانست»، توجه شود که چون برای بسیاری از مردم «مال و جان» مهم‌تر است، با این شؤال مواجه می‌شوند که اگر ایشان می‌دانست کشته می‌شود یا خاندانش به اسارت می‌روند و ...، پس چرا رفت؟ اما برای امام، انجام تکلیف مهم است و اتفاقاً چون می‌دانست که چه می‌شود رفت. او می‌دانست که چه وظیفه‌ای دارد و آثار این حرکت او در حفظ اسلام و بیداری اسلامی چه خواهد بود؟ لذا اقدام نمود.

در این خصوص قبلاً مطالب مبسوطی درج گردیده است که اگر کلمات مرتبطی چون «اگر امام حسین (ع) می‌دانست» یا «امام حسین» و ... در بخش جستجو درج و کلیک شود، قابل دسترسی و مطالعه خواهد بود.

 

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه