ایکس – شبهه: ابتدا دقت شود که ملاک احکام در تشیع، فتاوا و عملکرد اهل سنت نمی‌باشد.

اما بعد، در فقه شیعه سجده فقط بر زمین (خاک و سنگ) یا آن چه از زمین می روید، البته به شرطی که خوراکی نباشد جایز است، اما در فقه اهل سنت، سجده بر هر چیزی جایز است. لذا از نظر فقه شیعه، اگر محل سجده اهل سنت به غیر از خاک، سنگ یا روییدنی هایی که خوراکی نیست (چه به شکل برگ و چوب و چه به شکل حصیر بافته شده) باشد محل اشکال است، اما محل سجده شیعه نمی‌تواند از نظر اهل تسنن – که سجده بر هر چیزی را جایز می‌دانند – محل اشکال باشد، چرا که مهر نیز یکی از آن «هر چیز» است.

بدیهی است که ریشه ی این اختلاف نظر فقهی به اختلاف منابع استنباط و استخراج احکام بر می‌گردد. از منابع تشیع قرآن و سیره یا سنت رسول اکرم (ص) می‌باشد که در عمل و لسان اهل بیت (ع) ایشان نیز متجلی گردیده است، اما اهل سنت اجتهادهای شخصی و حتی بدعت‌ها را نیز مشروع دانسته و بر اساس آنها فتوا صادر می‌نمایند.

مهر، نه هر مجسمه گلی ساخته شده از خاک است، بلکه همان خاک تمیز و پاک است که به صورت سفت و خشک درآمده تا حمل و نقل و دسترسی به آن راحت‌تر باشد. لذا سجده بر آن، همان سجده بر خاک است.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه