ایکس – شبهه: القابی که ما به یک دیگر می دهیم، ممکن است مصداق درستی نداشته نباشد و همین‌طور است اسم‌هایی که بر فرزندان خود و یا یک دیگر می‌نهیم. مانند: کریم، عبدالله، جواد، زهرا ... دکتر، مهندس، برادر و یا ... . اما اسم‌ها و القابی که خداوند متعال و معصومین علیهم السلام بیان می‌دارند، حتماً عین واقع و مصداق (بر اساس صدق) است.

اما در خصوص لقب کریمه برای حضرت معصومه علیها السلام که از سوی امام صادق (ع) بیان شده و در لسان سایرین نیز جاری گردیده است، دقت شود که تمامی صفات کمالیه در انسان [مانند: علم، رأفت، جود، کرم، حلم و ...]، همه اسماءالله، یعنی نشانه‌های الهی هستند. چرا که «کمال» هستی است و هیچ هستی‌ای به جز او وجود ندارد و هر چه است تجلی ذات مقدس باریتعالی می‌باشد.

معصومین علیهم السلام مظهر اتم اسمای الهی هستند و به همین دلیل به آنها «انسان کامل» یا «خلیفة الله» نیز گفته می‌شود. سایرین نیز در سیر کمالی خود به آنها نزدیک می‌شوند. و با تقواترین‌ها، نزدیک‌ترین‌ها می‌شوند.

گاهی در میان کمالات یک انسان والامقام به لحاظ رتبه‌ی وجود، به تناسب شرایط یا ضرورت‌ها، یک اسم یا صفت کمالیه بیشتر تجلی می‌کند، لذا یکی به لقب «حلیم» و دیگری به لقب «صادق» و دیگری به لقب «رضا» معروف‌تر می‌گردد.

همه اهل عصمت (ع) و نیز اولیاء الله اهل احسان و کرم هستند. چنان چه در زیارات می‌خوانیم »عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم». اما شرایط، فرصت، نیاز و الزام گاهی سبب تجلی بیشتر حلم، می‌گردد، گاهی علم و گاهی کرم.

لقب «کریمه اهل بیت» برای حضرت معصومه علیها‌السلام نیز بر اساس همین قواعد است. هیج کس از در خانه کریم یا کریمه دست خالی بر نمی‌گردد. خواه از محضر ایشان معنویت (تقوا، علم، حکمت و ...) بخواهد یا گشایش در امور مادی و معیشت دنیوی. در واقع کریم یا کریمه، واسطه‌ی تعلق کرم الهی به بندگان می‌باشد. مثل باب الحوایج برای حضرت ابوالفضل العباس یا علی اصغر (ع).

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه