تو چندین خانه داری؛ به خانههایت با دقت تمام نظری بینداز و ببین وضعیت ظاهری و باطنی هر کدام چگونه است؟! (10:48 دقیقه)
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
سلام به محضر شریف امام زمان علیه السلام و سلام خدمت شما بزرگواران؛
«خانه»، محل سکونت است و سکونت یعنی «آرامش یافتن» و هر کسی چندین خانه دارد.
زمین و آسمان و هر چه در آنهاست، مخلوق خدا، مِلک خدا و مُلک (تحت فرمانروایی) خداوند سبحان است، اما مکانهایی را به عنوان خانه (بیت) خود مشخص نموده است؛ البته نه بدین معنا که او در این خانهها سکنا دارد؛ بلکه یعنی: «آنها را محل آرامش دل مؤمنان» قرار داده است.
سرآمد تمامی این خانهها، کعبۀ معظمه است که در قرآن مجید از آن تحت عنوان «بیت الله» و «بیتی - خانۀ من» نام برده است. چنان که فرمود:
«وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ» (البقره، 125)
- و (به خاطر بياوريد) هنگامى كه خانۀ كعبه را محل بازگشت و مركز امن و امان براى مردم قرار داديم! و از مقام ابراهيم، عبادتگاهى براى خود انتخاب كنيد! و ما به ابراهيم و اسماعيل امر كرديم كه: «خانۀ مرا براى طواف كنندگان و مجاوران و ركوع كنندگان و سجده كنندگان، پاك و پاكيزه كنيد!»
مساجد، حرمها، حسینهها و هر مکانی که در آن ذکر (یاد) خدا در دلها زنده شود نیز «بیت الله» میباشند.
انسان نیز چندین خانه دارد و از آن جهت که متشکل از «روح و جسم» میباشد، هم روحش چندین خانه دارد و هم جسمش.
خانههای جسم
مکانی که انسان در آن زندگی میکند، خانۀ اوست. گاه به وسعت وطنش میباشد و گاه به وسعت خانهای که در آن سکونت یافته است، حال یا در شهر است و یا در روستا - یا بزرگ است و یا کوچک - یا مِلکی است و یا استیجاری - یا مجهز به وسایل رفاه و آسایش شده است و یا اثاثیه و اسباب کمی دارد.
خانههای روح
روح نیز خانههایی دارد:
قلب آدمی، یک خانه است و البته در اصل «بیت الله و حرم الله» میباشد، اما همانطور که در دورانهایی کفار بر کعبه تسلط یافتند و بتهایشان را در آن قرار دادند، چه بسا انسان نیز در دورانهایی، بتهایی در بیت الله قلبش قرار دهد و به عبادت آنها بپردازد! پس فرمود: «طَهِّرَا بَيْتِيَ - [دوتایی] خانۀ من را پاک کنید»؛ با روح و جسم، این بتها را بیرون بیندازید و خانۀ من را برای اهل عبادتم، تمیز و پاک کنید.
کعبه معظمه، خانۀ دل و سمت جهتگیری انسان است، لذا به آن «قبله» میگویند؛ ظاهرش قبلۀ نماز و حج و عبادت است، و باطنش قبلۀ جهتگیریها - کعبه، سایۀ عرش خداوند متعال در زمین است؛ عرش خدا، چهار ضلع و گوشه دارد که عبارتند از: «سبحان الله»، «الحمد لله» ، «لا إله إلاّ الله» و «الله اكبر» - عرش خدا، جایگاه تقریر و تقدیر تمامی امور عالم میباشد، و دربارۀ کعبۀ معظمه فرمود: «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ - خداوند، كعبه را خانهای محترم، برای قیام (حرکت و ایستادگی) مردم قرار داده است» (المائدة، 97)
البته، به غیر از مؤمنان، کسی کعبه را قبلۀ خود قرار نمیدهد؛ قبلۀ برخی آرزوهایشان میباشد؛ قبلۀ برخی دیگر کشورهای غربی با نظامات سلطه، چون امریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان میباشند؛ و خلاصه هر کسی، قبله و قبلههایی دارد.
بهشت جاوید، نیز خانۀ اخروی مؤمنان میباشد که برای همیشه در آن سکونت (آرامش) مییابند. بهشت به خودی خود، مکانی پهناور، زیبا و سرسبز است؛ اما ساختن خانه و قصرها در آن، در اختیار مؤمن میباشد که با عمل صالحش میسازد.
در اخبار معراج آمده است که رسول اکرم صلوات الله علیه و آله دیدند که فرشتگانی مشغول ساختن قصرهای باشکوهی میباشند، اما گاه دست از کار میکشند! میپرسند: «چرا»؟ پاسخ داده میشود که هر گاه مؤمن با عمل صالحش مصالحی بفرستد، آنها برایش میسازند و هر گاه نفرستد، باز میایستند.
خانههای مقدس
خداوند سبحان در قرآن کریم فرمود:
«فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ» (النّور، 36)
- (چراغ پُر فروغ نور هدایت الهی - آیۀ قبل) در خانههايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده ديوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شياطين و هوسبازان در امان باشد)؛ خانههايى كه نام خدا در آنها برده مىشود، و صبح و شام در آنها تسبيح او مىگويند.
حقیقت این خانه در ظاهر، همان خانۀ امیرالمؤمنین و فاطمه زهراء علیهما السلام میباشد. برخی از اصحاب در اطراف مسجد رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، خانههایی ساخته بودند که دربی به مسجد داشت، و دستور رسید که تمامی این ورودیها بسته شود، به جز خانۀ ایشان.
حقیقت این چراغ، نور و خانه در باطن نیز همان ولایت و امامت اهل بیت علیهم السلام میباشد که تنها درب ورودی به بهشت خدا و رسیدن به مقام قُرب اوست.
وضعیت خانۀ تو
حال، به خانههای روحی و جسمی، خانههای ظاهری و باطنی خودت نگاه کن و ببین که چه وضعیتی دارند و چه باید بکنی تا زیبا، پر فروغ، آرامش افزا و روح بخشتر گردند.
نخست، به خانۀ قلبت توجه کن؛ آیا آن را برای طواف مؤمنان پاک کردهای یا نه؟! اگر پاک کرده باشی، اهل عصمت علیهم السلام به آن وارد میشوند و سپس فرشتگان، انبیاء، اولیاء، صدیق و شهداء، برای زیارت آنان به خانۀ دل تو میآیند؛ خانه نورانی میشود و تو درک میکنی که حالت دگرگون شده، خدا و آن بزرگواران را یاد میکنی، دل تنگ دیدار میشوی و چه بسا اشکی هم بریزی!
ببین آیا خانۀ دلت، در وضعیتی هست که اجازه داده شود، نام، یاد و تسبیح خداوند متعال از آن بالا رود؟
سپس به همین خانۀ گِلی خودت توجه کن که آیا پاک و تمیز شده است تا اجازه دهد که در آن، با تلاوت قرآن کریم، اقامۀ نماز، یاد خدا و اولیای خدا، یاد مؤمنان، مِهر و مودّت خدایی و ... که همه نور هدایت هستند، از آنها تا عرش بالا رود؟!
در احکام خواندهای که همین مکان ظاهری و مادی نمازگزار، باید پاک باشد؛ خانۀ دل هم باید پاک شود.
سپس دعا کن و بگو:
«رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ» (آل عمران، 8)
«پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردى، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش (اهدا نما)، زيرا تو بخشندهاى!
«رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا» (نوح علیه السلام، 28)
- پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام كسانى را كه با ايمان وارد خانۀ من شدند، و جميع مردان و زنان باايمان را بيامرز؛ و ظالمان را جز هلاكت ميفزا!»
بسیار دقت کن و فراموش نکن که:
«مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ» (العنکبوت، 41)
- حكايت آنان كه غيرخدا را به ولايت و صاحب اختيارى گرفتند همانند حكايت عنكبوت است كه براى خود خانهاى ساخته است؛ و به راستى كه سستترين خانهها خانۀ عنكبوت است، اگر مىدانستند.
پس، بکوشیم که همیشه، خانههای ظاهری و باطنی خود را برای او از هر گونه شرک و آلودگی پاک گردانیم؛ بنیانها و دیوارهایش را محکم بسازیم؛ محل تسبیح، رکوع و سجود قرار دهیم، تا هم خود آرامش یابیم و هم خوبان به آن وارد شوند.
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم؛
وَ الحَمدُ لله ربِّ العالَمین؛
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
- تعداد بازدید : 227
- 21 آذر 1401
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: صوتی سوره نور