روزه‌ی ماه مبارک / سلام! این روزها، حتی در رسانه‌ی ملی(؟!)، اظهار نظرهای گوناگونی درباره‌ی خواص و آثار مفید روزه گرفتن، برای سلامتی بدن و حتی روان منتشر می‌گردد و البته که در فضای مجازی نیز فرافکنی می‌شود!

دیروز (جمعه) نیز در سیمای جمهوری اسلامی ایران، با پزشکی مصاحبه شد که او از فایده‌های روزه، برای بدن می‌گفت! و البته از این گفتگوها و برنامه‌ها بسیار بوده و هست! می‌گویند: روزه گرفتن، برای زدودن رسوبات از رگ‌ها و رودها – تصفیه خون – بهبود فشار خون – کاهش چربی‌ و کلسترول – تنظیم گوارش ... و هم چنین آرامش روان مفید می‌باشد!

●- البته می‌دانیم که امسال بیش از سال‌های گذشته فرافکنی شده است که روزه برای سلامتی ضررهای فراوانی دارد و شیوع کرونا نیز بهانه‌ای برای تشدید این ضد تبلیغ‌ها شده است، لذا خوب است که توضیح دهند «روزه نه تنها برای سلامتی مضر نیست، بلکه بسیار هم مفید است – روزه نه تنها ایمنی بدن را کاهش نمی‌دهد، بلکه تقویت نیز می‌نماید ...»؛ و سپس از فایده‌ها و آثار فیزیکی و مادی‌اش نیز بگویند؛ این اطلاعات، نه خوب، بلکه لازم است، اما تردیدی نیست که روزه گرفتن برای این فواید، روزه نیست، بلکه نوعی رژیم یا تنظیم دستگاه‌های بدن می‌باشد.

●- اگر یادتان باشد، در عرفان حلقه (کیهانی)، نیز بسیار از خواص فیزیکی نماز می‌گفتند! یک عده گفتند که قیام برای تمرکز، رکوع و سجود برای مُهره‌ها و مفاصل و گذاشتن دست‌ها و پیشانی روی زمین، برای دادن انرژی منفی به زمین و گرفتن انرژی مثبت از آن مفید است! در واقع یعنی ورزشی چون یوگا می‌باشد، نه نماز!

البته که هیچ یک از احکام الهی، بی‌حکمت نمی‌باشند و همه برای روح، روان و جسم مفید می‌باشند؛ اما این نتایج، با کمی نرمش یا ورزش روزانه و یا یک یک "رژیم غذایی" در هر زمان دیگری نیز حاصل می‌گردد و اختصاصی به نماز در پنج نوبت و با آن آداب و احکام و روزه در ماه مبارک رمضان ندارد!

بدیهی است که روزه گرفتن برای حصول این نتایج، "شرک" است، چرا که برای عبادت و اطاعت پروردگار عالم نمی‌باشد. اینها همه ضد اخلاص و کُشنده‌ی فواید اصلی عبادات می‌باشند! حتی اگر کسی بگوید: من نماز می‌خوانم تا  هم عبادت کرده باشم و هم نرمش – یا روزه می‌گیرم، تا هم عبادت کرده باشم، و هم به فواید مادی‌اش برسم، نوعی شریک گرفتن و شرک در اطاعت و عبادت است!

از این روست که در نیت برای نماز، روزه و هر عبادت دیگری، به آثار و برکاتش کاری نداریم، بلکه به قلب می‌گوییم: «این کار را انجام می‌دهم، قربة الی الله»؛ نه به خاطر نرمش مفاصل یا تنظیم فشار خون!

●- آثار و برکات اصلی روزه به این است که روزه‌دار، کنترل "هواهای نفسانی" را در اختیار خودش می‌گیرد و اختیار خودش را نیز تسلیم امر و نهی الهی می‌نماید؛ پس با تمام وجود به بندگی خداوند سبحان در می‌آید و "عبد خالص" می‌شود؛ لذا خوابش عبادت و نفس‌هایش نیز ذکر و تسبیح می‌گردد.

●- یادمان باشد که ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خداوند متعال است و نه اردوگاه نرمش، ورزش و رژیم غذایی! لذا ماه مبارک رمضان، اختصاص به کسانی که امکان و توفیق روزه گرفتن نصیب‌شان شده ندارد؛ بلکه خداوند کریم، همگان را به این میهمانی دعوت نموده است؛ لذا رحمت الهی و برکات ماه مبارک رمضان، هم کسانی را شامل می‌گردند که به حکم خداوند متعال در این ماه روزه می‌گیرند و هم کسانی را شامل می‌شود که به حکم خداوند علیم و کریم، در این ماه مبارک روزه نمی‌گیرند. مانند: مسافر، بیمار، کسی که به [تشخیص خودش] احتمال ضرر جدی می‌دهد، زنان باردار یا مادران شیردهی که می‌دانند روزه به آنها و بالتبع به طفل آنان ضرر می‌رساند و ... . بنابراین، هر دو گروه، میهمان خدا هستند و با اطاعت از اوامر و نواهی او، بندگی خویش را برای او خالص می‌گردانند.

●- ماه مبارک رمضان که خیرش از هزار ماه بیشتر است و شب قدر و نزول قرآن کریم در آن قرار دارد، ماه افزودن به اخلاص در عبادت و بندگی خداوند متعال می‌باشد. نامش را "ضیافت الله" گذاشت، چون نظر خداوند متعال در این ماه به آن دسته از بندگانی که وارد این ضیافت می‌شوند(نه همگان)، نظر صاحبخانه‌ای جلیل و کریم، به میهمان گرامی‌اش می‌باشد. لذا نه تنها نگاهی به گناهان او نمی‌کند، بلکه همه را می‌بخشد – عباداتش را هر چند ناقص باشند، قبول می‌پذیرد – دعاهایش را مستجاب می‌گرداند و او را از ظلمات خارج کرده و به نور می‌رساند؛ به خودش نزدیک و نزدیک‌تر می‌نماید، تا جایی که برسد به مکان و مقامی که برای آن خلق شده است:

«إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ * فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» (القمر، 54 و 55)

ترجمه: يقيناً پرهيزكاران در بهشت‌ها [باغ‌های وسیع] و [كنار] نهرها هستند * در جایگاه صدق (تخت سلطنت و پادشاهی) نزد خداوند مالك مقتدر!

بهشت، جایگاه مکانی استقرار متقین می‌باشد و تخت سلطنت نزد ملیک مقتدر نیز جایگاه مقام آنهاست.

●- حال شما این آثار و برکات را مقایسه نمایید با نرمش مفاصل یا زدوده شدن رسوبات از رگ‌ها و عروق و تنظیم فشار خون!

پس، نماز و روزه، حج، صدقه، صله ارحام و ...، همه آثار و برکات مادی، فیزیکی و حتی روانی خود را دارند، اما ارزش الهی در هر کاری به این است که برای عبادت و اطاعت مخلصانه و "قربة الی الله" به انجام برسد. لذا اگر فقط آثار فیزیکی در نظر گرفته شود، و کار برای آن آثار انجام پذیرد، "کفر" است و اگر کار برای خدا و آن آثار انجام پذیرد، "شرک" است و اگر برای اطاعت و عبادت خداوند متعال به انجام برسد، "عبادت مخلصانه" می‌باشد.

«هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» (غافر، 65)

ترجمه: اوست زنده‌ی (حقیقی، ازلی و بی‌زوال) ؛ إلهی جز او نيست؛ پس او را بخوانيد در حالى كه دين خود را براى او خالص كرده ايد! ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است!

منبع:

www.iranpn.ir 

مشارکت و هم افزایی (ارسال به دوستان در فضای مجازی) 

موضوع یادداشت:

به ویژه در ماه مبارک رمضان، مراقب باشیم که "عبادت‌ها" به "کفر و شرک" مبدل نگردد!

نشانی لینک متن:

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10291.html 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

       

 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام   عبادت   رمضان