اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر از كسانى كه كافر شده‌اند اطاعت كنيد، شما را به گذشته‌هايتان بازمى گردانند؛ و سرانجام، زيانكار خواهيد شد * (آنها تكيه گاه شما نيستند،) بلكه ولى و سرپرست شما، خداست؛ و او بهترين ياوران است.

***

بازگشت به گذشته و اعقتادات، فرهنگ، آداب، رسوم و احکام پیشینیان، یعنی همان "ارتجاع"!

خطاب این آیه، به جمیع مؤمنان می‌باشد، نه ایرانی‌ها، اعراب و ملیت‌های دیگر؛ بنابراین، فرهنگی کلّی بر گذشتگان حاکم بوده است که از آنها پرهیز می‌دهد.

در تاریخ گذشتگان، اگر چه انبیا، نوابع و فرهیختگانی بودند و چه در عرصه علوم گوناگون و چه در سایر عرصه‌ها پیشرفت‌هایی داشتند، و امروز ادامه دیروز می‌باشد، اما در مجموع در فرهنگی "جاهلی" زندگی می‌کردند، لذا دوران پیش از اسلام را "عصر جاهلیت" می‌گویند.

در عصر جاهلیت، شرک و بت‌پرستی – پیروی محض از هوای نفس خود و دیگران – بندگی قدرت‌های کاذب و باطل دوران – قومیت‌گرایی متعصبانه – نژادپرستی – باور و تبعیت از خرافه‌ها - جنگ‌های بی‌دلیل برای کشورگشایی و چپاول – کشتار و قتل عام – رذائل اخلاقی چون شرابخواری، قمار، زنا، ازدواج با محارم، سگ‌بازی، خرید و فروش زنان و کودکان و بیچارگان و ...، نه تنها فرهنگ عمومی، بلکه نشانۀ شخصیت برتر و قدرت بیشتر بود.

امروزه چه خبر است؟ آیا همین فرهنگ‌های منحط، غیر معقول، بی‌منطق و مضر و هلاک کننده بر انسان و جامعه بشری، ترویج و حتی تحمیل نمی‌گردد؟!

●- اما مفسدان، مبلغان، مروجان و تحمیل کنندگان این فرهنگ جاهلی، چه کسانی هستند؟! آیا فقط چند نفر جاهل، رذل و فاسد در هر جامعه‌ای؟! خیر، بلکه "صاحبان زر و زور و تزویر"، یعنی همان سرمداران آشکار و نهان "نطام سلطه". اینان هستند که مورد اطاعت قرار می‌گیرند، لذا فرمود: «از اینها اطاعت نکنید».

بی‌تردید اگر مؤمنی، دانسته یا نداسته و خواسته یا ناخواسته، تحت تأثیر تبلیغ‌ها و تحمیل‌های آنان قرار گیرد، دچار ارتجاع شده و به فرهنگ منحط پیشینیان بازمی گردد!

بنابراین، "اخلاق = مواضع نظری و عملیِ" مؤمنان، عدم تبعیت و اطاعت از کفار می‌باشد، چرا که ولیّ «سرپرست و دوست» آنان خداوند متعال می‌باشد که بندگان مؤمنش را  از ظلمات به سوی نور خارج می‌سازد؛ و "ولیّ" آنها طاغوت‌ها هستند که آنها را از نور به ظلمات خارج می‌سازند!

 

«اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (البقره، 257)

کلمات کلیدی:  اخلاق   سوره آل عمران