انتخاب / 4

الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا * (النساء، 139)

همان كسانى كه كافران را به جاى مؤمنان سرپرست [و ياور و دوست خود] مى‌گيرند؛ آيا در نزد آنان عزّت و عظمت مى‌طلبند؟ پس (بدانند كه) بى‌ترديد همۀ عزت از آن خداست.

●- انسان می‌خواهد آنقدر غنی و قوی باشد که "نفوذ ناپذیر و شکست ناپذیر" شود، یعنی "عزیز" گردد؛ پس، هر "انتخابی" به قصد توانمندی و عزّت صورت می‌پذیرد. 

برخی آنقدر بی‌خرد، بی‌بصیرت و بی‌تدبیر و نیز ذلیل هستند که این "عزّت" را نزد کفار جستجو می‌کنند، در حالی که تمام عزّت از آن خداوند سبحان می‌باشد. 

ممکن است بگویند: «ما که در گزینه‌های انتخابی خود، کافر نداریم»! اما دقت شود که مصداق کفر و کافر، فقط انکار توحید و معاد نمی‌باشد؛ بلکه پوشاندن حقایق، امکانات و نعمات نیز نوعی کفر است، چنان که در قرآن کریم، کفر را در مقابل شکر نیز بیان می‌دارد. 

بنابراین، هیچ‌گاه نباید آنان را که قدرت و عزّت را نزد کفار می‌دانند و انتظار تفقدی از سوی آنان دارند، و یا کسانی که برای مؤمنان اهمیت و ارزشی قائل نیستند، و یا آنان که وقت، امکانات و توان مردم را به هدر می‌دهند، به دوستی و سرپرستی برگزید.

حاصل این گزینش‌ها، به جز بروز مشکلات، عقب افتادگی، بدبختی، استثمار، استعمار و هلاکت نخواهد بود.

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «معیار اصلی و اصولی انتخاب»   انتخاب