امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام: 

نهج البلاغه، خطبه 152

با استفاده از ترجمۀ حجت الاسلام و المسلمین، انصاریان 

 

وَ هُوَ فى مُهْلَة مِنَ اللّهِ يَهْوى مَعَ الْغافِلينَ، وَ يَغْدُو مَعَ الْمُذْنِبينَ،

و تبهکار در مهلتی‌ که از جانب خدا دارد به دنبال بی‌ خبران است، و با گنهکاران به سر می‌‌برد،

بِلا سَبيل قاصِد، وَ لا اِمام قائِد.

بدون راهی‌ که او را به مقصد رساند، و به غیر امامی‌ که راهنمایش باشد.

مِنْها

از این خطبه است

حَتّى اِذا كَشَفَ لَهُمْ عَنْ جَزاءِ مَعْصِيَتِهِمْ، وَاسْتَخْرَجَهُمْ مِنْ جَلابيبِ غَفْلَتِهِمْ،

تا آن گاه که کیفر گناهانشان را آشکار کرد، و از پرده‌های‌ غفلت بیرونشان نمود،

اسْتَقْبَلُوا مُدْبِراً، وَاسْتَدْبَرُوا مُقْبِلاً،

رو به آخرتی آرند که به آنان پشت کرده، و پشت به دنیایی کنند که به آنها رو آورده،

فَلَمْ يَنْتَفِعُوا بِما اَدْرَكُوا مِنْ طَلِبَتِهِمْ، وَ لا بِما قَضَوْا مِنْ وَطَرِهِمْ.

از آنچه از مرادهای‌ خود در دنیا یافتند نفع نبردند، و از آرزوهایی‌ که به آن رسیدند بهره نگرفتند.

وَ اِنّى اُحَذِّرُكُمْ وَ نَفْسى هذِهِ الْمَنْزِلَةَ. فَلْيَنْتَفِعِ امْرُؤٌ بِنَفْسِهِ،

من شما و خودم را از مثل این حالت می‌‌ترسانم. باید هر انسانی‌ از وجود خود بهره‌مند گردد،

فَاِنَّما الْبَصيرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَكَّرَ، وَ نَظَرَ فَاَبْصَرَ، وَانْتَفَعَ بِالْعِبَرِ،

 که بینا کسی‌ است که شنید و اندیشه کرد، و نظر کرد و بصیر شد، و از عبرتها پند گرفت،

ثُمَّ سَلَكَ جَدَداً واضِحاً يَتَجَنَّبُ فيهِ الصَّرْعَةَ فِى الْمَهاوى، وَالضَّلالَ فِى الْمَغاوى،

سپس در راه روشن حرکت کرد، او در آن راه از افتادن در مواضع تباهی‌، و قرار گرفتن در مراحل گمراهی‌ اجتناب می‌ کند،

وَ لا يُعينُ عَلى نَفْسِهِ الْغُواةَ بِتَعَسُّف فى حَقٍّ، اَوْتَحْريف فى نُطْق، اَوْ تَخَوُّف مِنْ صِدْق.

و گمراهان را به زیان خود با بیراهه رفتن نسبت به حق، و تحریف در گفتار، یا ترس از راستگویی‌ یـاری‌ نمی‌‌نماید.

فَاَفِقْ اَيُّهَا السّامِعُ مِنْ سَكْرَتِكَ، وَاسْتَيْقِظْ مِنْ غَفْلَتِكَ، وَاخْتَصِرْ مِنْ عَجَلَتِكَ،

پس ای‌ شنونده، از مستی‌ خود به هوش آی‌، و از خواب غفلت بیدار شو، و از شتاب خویش بکاه،

وَاَنْعِمِ الْفِكْرَ فيما جاءَكَ عَلى لِسانِ النَّبِىِّ الاُمِّىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ مِمّا لابُدَّ مِنْهُ وَ لا مَحيصَ عَنْهُ،

و در آنچه از زبان پیامبر امّی‌ صلّی‌ اللّه علیه وآله به تو رسیده و از آن چاره‌ای‌ نیست و گریزی‌ ندارد به دقت بیندیش،

وَ خالِفْ مَنْ خالفَ ذلِكَ اِلى غَيْرِهِ، وَ دَعْهُ وَ ما رَضِىَ لِنَفْسِهِ،

و با کسی‌ که مخالف با روش رسول خداست و به جانب دیگر روی‌ آورده مخالفت کن، و او را با آنچه که برای‌ خود پسندیده واگذار،

وَ ضَعْ فَخْرَكَ، وَاحْطُطْ كِبْرَكَ، وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ فَاِنَّ عَلَيْهِ مَمَرَّكَ.

ناز و فخر را رها کن، و از مرکب کبر فرود آی‌، قبرت را که گذر تو بر آن است یاد کن.

وَ كَما تَدينُ تُدانُ، وَ كَما تَزْرَعُ تَحْصُدُ،

همان گونه که عمل می‌‌کنی‌ جزا داده می‌شوی‌، و همان که می‌‌کاری‌ درو می‌نمایی‌،

وَ ما قَدَّمْتَ الْيَوْمَ تَقْدَمُ عَلَيْهِ غَداً. فَامْهَدْ لِقَدَمِكَ، وَ قَدِّمْ لِيَوْمِكَ.

و آنچه امروز پیش می‌‌فرستی‌ فردا بر آن وارد می‌‌شوی‌. پس جای‌ پایی‌ برای‌ خود مهیّا نما، و برای‌ فردایت توشه ای‌ پیش فرست.

فَالْحَذَرَ الْحَذَرَ اَيُّهَا الْمُسْتَمِعُ، وَالْجِدَّ الْجِدَّ اَيُّهَا الْغافِلُ؛

ای‌ شنونده، بترس بترس؛ و ای‌ بی‌ خبر، بکوش بکوش،

«وَ لا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبير».

که «احدی‌ بهتر از انسان آگاه تو را آگاه نمی‌‌کند».

 

کلمات کلیدی:  نهج البلاغه   انتخاب