«وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ» (الحج، 78)

- و در راه خدا جهاد كنيد، و حقّ جهادش را ادا نماييد! او شما را برگزيد، و در دين (اسلام) كار سنگين و سختى بر شما قرار ندارد؛ از آيين پدرتان ابراهيم پيروى كنيد؛ خداوند شما را در كتابهاى پيشين و در اين كتاب آسمانى «مسلمان» ناميد، تا پيامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان بر مردم! پس نماز را برپا داريد، و زكات را بدهيد، و به خدا تمسّك جوييد، كه او مولا و سرپرست شماست! چه مولاى خوب، و چه ياور شايسته‌اى!

●- در جلسات گذشته، مکرر بیان شد که "اخلاق"، همیشه تبسم بر لب داشتن و یا فقط برخورداری از حلم و صبر نیست، بلکه "اخلاق" یعنی: «موضع‌گیری شخص، در برابر هر کسی، یا هر چیزی یا هر امری»، و "اخلاق حسنه"، یعنی: «بهترین موضع‌گیری‌ها»؛ و چه بسا بهترین موضع‌گیری در جایی، تندی، شدت، رویارویی و یا حتی جنگ باشد.

●- این آیۀ مبارکه، با امر به "جهاد" آغاز شده است و البته نه هر گونه جهادی، بلکه "جهاد راه خدا، آن هم آنگونه که حق جهاد در راه اوست»، نه با کراهت، سستی، کم‌کاری و ...؛ و باز مکرر بیان شد که "جهاد" به هر گونه تلاشی گفته نمی‌شود، معادل واژۀ "تلاش"، "سعی" می‌باشد؛ بلکه "جهاد" یعنی: «سعی و تلاش دشمن ستیز»، حال خواه جهاد اکبر و مبارزه با امیال نفس حیوانی باشد، و یا جهاد با دشمنان بیرونی، در عرصه‌های گوناگونِ علمی، اقتصادی، فرهنگی، تبلیغاتی و یا میدانی (جنگ)، که به آن در قرآن مجید، با واژۀ "قتال" اشاره شده است.

●- چرا می‌فرماید که «جهاد کار سختی نیست؟!»، چرا که آدمی در هر لحظه، در حال مجاهدت است؛ منتهی اگر مجاهدت او در راه خدا نباشد، حتماً در راه غیر خداست که البته بسیار سخت‌تر و زیانباتر می‌باشد.

●- خداوند متعال، گرویدگان و تسلیم شدگان به خودش را از قبل، و حتی از زمان حضرت ابراهیم علیه السلام، "مسلمان" نامیده است؛ یعنی این عده، تسلیم من هستند، نه تسلیم ابلیس لعین، یا سایر شیاطین جنّ و انس و یا تسلیم هواهای نفس حیوانی خودشان!

بدیهی است که چنین افراد و جوامعی، در میان همگان، برگزیدگان خداوند متعال می‌باشند و باید به این فضیلت افتخار کنند و البته قدرش را بدانند و حقش را به جای آورند.

●- از این‌رو، به بندگان مسلمانش فرمود که جهت مسلمانی، نماز را اقامه کنید، زکات (هرگونه پرداخت شرعی) بدهید، حول محور توحید جمع شوید و به الله اعتصام نمایید، و بدانید که هر کسی، ولایتی را گردن نهاده است، که یا ولایت شیطان و شیاطین است و یا ولایت الله جلّ جلاله، که بهترین ولیّ (دوست و سرپرست) و بهترین یار و یاور می‌باشد.

●- اینها همه، مواضع و یا همان "اخلاق" یک مسلمان است که تسلیم امر و نهی خداوند سبحان شده است.

بنابراین، میزان و چگونگی و کیفیت مسلمانی خودمان را می‌توانیم با بررسی «اخلاق - مواضع» خودمان در برابر اصول و اعتقادی و انجام اوامر و نواهی الهی به دست آوریم؛ به ویژه در امر جهاد در راه او - اقامه نماز - پرداخت زکات‌های گوناگون - و از همه مهم‌تر، چگونگی "ولایت پذیری" در برابر او - و البته می‌دانیم که "ولایت"، یک امر جاری است و جریان دارد؛ هم ولایتِ الله جلّ جلاله در ولایت اولیایش جریان دارد، و هم ولایت ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس، در ولایت دست‌نشاندگان، عوامل و دوستداران آنها جریان دارد.

دقت نماییم که مجموعۀ آدمیان تحت ولایت (خداوند متعال یا شیاطین)، یک حزب را تشکیل می‌دهند که در مجموع از دو حزب خارج نیستند، یا حزب الله و یا حزب الشیطان.

لذا فرمود:

«إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ * وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ» (المائدة، 55 و 56)

- سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آورده‌اند؛ همانها كه نماز را برپا مى‌دارند، و در حال ركوع، زكات مى‌دهند * و كسانى كه ولايت خدا و پيامبر او و افراد باايمان را بپذيرند، پيروزند؛ (زيرا) حزب و جمعيّت خدا پيروز است.

و در آیۀ بعد به بندگان مؤمنش که آنها را برگزیده است، می‌فرماید که هرگز ولایت کسانی که دین شما را به بازی می‌گیرند، نپذیرید؛ خواه اهل کتاب باشند و یا کافر:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (همان، 57)

- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! افرادى كه آيين شما را به باد استهزاء و بازى مى گيرند از اهل كتاب و کافران، ولىّ (دوست و سرپرست) خود انتخاب نكنيد و از خدا بپرهيزيد اگر ايمان داريد!

مشارکت و هم‌افزایی - موضوع و نشانی پیوند متن، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

موضوع:

اخلاق از قرآن مجید / 57 - خداوند شما را برگزیده و مسلمان نامیده، پس در راه او جهاد کنید، نماز را اقامه کنید و ولایت الهی را برگزینید.

متن (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/Hajj/12049.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  اخلاق   حج   حج