پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

زود هر مطلبی را در مقابل "مهربانی" خدا قرار ندهید؛ در سوره هود علیه السلام نیز به "رحمت خدا" تصریح شده است، و رحمت یعنی وجود بخشی، و معادل مهربانی در عربی «رأفت» است که آن نیز جلوه و ظهوری از رحمت می‌باشد.

یک - «وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» (الأعراف، 179)

- به يقين، گروه بسيارى از جن و انس را براى دوزخ آفريديم؛ آنها دلها [عقلها] يى دارند كه با آن (انديشه نمى‌كنند، و) نمى‌فهمند؛ و چشمانى كه با آن نمى‌بينند؛ و گوش‌هايى كه با آن نمى‌شنوند؛ آنها همچون چهارپايانند؛ بلكه گمراهتر! اينان همان غافلانند (چرا كه با داشتن همه گونه امكانات هدايت، باز هم گمراهند)!

●- ما در زبان فارسی محاوره‌ای (نه علمی)، بسیاری از کلمات مترادف را به یک معنا برگردان (ترجمه) می‌کنیم و اگر بخواهیم به معنای واقعی اشاره کنیم، دیگر ترجمه نیست، بلکه شرح و تفسیر می‌شود.

به عنوان مثال: کلماتی چون «اِبداع، اِحداث، اِنشاء، بَدأ، بَرأ، تکوين، جَعل، خَلق، ذرأ، صُنع، فَطر»، همه را به خلقت معنا می‌کنند، در حالی که هر چند همه به خلقت مربوط می‌باشند، اما هر کدام معنای خود را دارند.

"خَلَقَ"، همان «پدید آوردن، بدون سابقه و بدون الگوی پیشین» می‌باشد.

«ذرأ»، همان خلقت است، اما به کثرت و گسترش و انتشار آن اشاره دارد، مانند: «بذر افشانی».

بنابراین، «وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ»، یعنی اهل جهنم فقط چند نفر معدود نیستند، بلکه هر زمان در میان جنیّان و انسان‌ها، کثرت می‌یابند.

دو - «وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ * إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» (هود علیه السلام، 118 و 119)

- و اگر پروردگارت مى خواست، همۀ مردم را يك امّت (بدون هيچ گونه اختلاف) قرار مى داد؛ ولى آنها همواره مختلفند * مگر كسى را كه پروردگارت رحم كند! و براى همين (پذيرش رحمت) آنها را آفريد! و فرمان پروردگارت قطعى شده كه: جهنّم را از همۀ (سركشان و طاغيان) جنّ و انس پر خواهم كرد!

در این آیات مبارکه، نه بحثی از "هدف خلقت" شده و نه از "مهربانی یا نامهربانی"! بلکه می‌فرماید: خداوند اگر می‌خواست، همگی شما را مساوی، مانند هم و مجبور خلق می‌نمود؛ اما شاهد اختلافات هستید که یا در نسل، نژاد، زبان، شکل و ... می‌باشد و یا اختلاف در اهداف، امیال، نظر، اعتقادات و عملکردها.

این اختلافات، می‌تواند سببی برای انحرافات باشد، و همه منحرف خواهند شد، مگر کسانی که مشمول رحمت الهی شوند و اساساً همه برای قرار گرفتن در رحمت واسعۀ الهی خلق شده‌اند، اما عده‌ای پشت می‌کنند، روی برمی گردانند، کفر و شرک می‌ورزند، عناد و لجاج دارند و به فساد و ظلم مشغول می‌شوند! لذا حق تعالی این دو گروه را مساوی قرار نمی‌دهد و مقرر نموده که عاقبت و جایگاه کفار، مشرکان، منافقان، معاندان و اهل فسق، فساد و ظلم، جهنم باشد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

تفاوت "خلق و ذرأ" در چیست؟ منظورم از "ذرأ" آیه 179 سوره اعراف است. و چرا در آیه 119 سوره هود که خداوند مهربان هدف از خلقت را رحمت بیان فرموده، بلافاصله به جهنمی شدن انسانهای فراوان متذکر می‌گردد؟

پاسخ (نشانی پیوند):

 

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12098.html 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   سوره اعراف   سوره هود