پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):
بستگی دارد که معنای و دامنهی غیب، که نقطه مقابلش "علم" یا "شهود" میباشد را چه بدانیم؟
اگر دقت کنیم، تمام عالم هستی، از عالم ماده و جرم گرفته تا عوالم دیگر، همه در غیب و در پس پرده (حجاب) هستند و مرحله به مرحله، برای هر کسی که نزدیکتر و محرمتر گردد، پرده یا پردههایی کنار میرود.
سرّ و حکمت محجوب و در غیب بودن همه چیز این است که عالم هستی، تجلی جمال و جلال الهی میباشد و این جمال و جلال، در پس پردههای غیب قرار دارند، و این پردهها برای هر کسی که نزدیکتر شود، بیشتر کنار میرود و علم یا شهود حاصل میگردد. فلسفه "حجاب" در احکام نیز همین حقیقت است؛ چون زن، بیشتر تجلی جمال الهی میباشد.
برای مطالعه و کشف بیشتر این حقیقت، از همین عالَم ماده و جرم و نزدیکترین عناصر آن به ما، که همین بدن میباشد، شروع کنیم. از همین بدن خودتان، به جز پوست و مو و ظاهری که آنها نیز سلولهایشان در غیب هستند، چه میبینید؟! اما اهل علم، با علمشان، حتی دیانای یا ژنها را نیز میبینند و عوامترها، از آثار قلب، مغز، خون، گرسنگی، تشنگی، احساس درد یا لذت و ...، پی به وجود آنها و سلسه عصبها در بدن میبرند.
اسم شما برای من، و اسم من برای شما، و اسمهای تمامی افراد، تا وقتی به سببی آشنا نشویم، برای ما در غیبت است.
پرسشها و دغدغههای ذهنی شما، تا وقتی خودتان آنها را ظاهر نکنید، در غیب هستند و پاسخها نیز تا وقتی ظهور نیابند، در غیب هستند؛ و البته هر دو فقط به همان مقداری از پس پردهی غیب بیرون میآیند که طرفین ظاهر کنند! و بطن آنها نیز تا همان اندازه برای دیگران معلوم و مشهود میشود که طرفین دقت و توجه داشته باشند.
آن چه در ذهن میگذرد، خواه تفکر باشد، یا تخیل و تصور، همه در غیب هستند، چنان که تمامی حالات قلبی، از دوستی، عشق و محبت گرفته، تا دشمنی، کینه، بغض و نفرت، تا خواستنها و نخواستنها، تا تصمیمات و ارادهها، تا امیدها و ترسها و ...، همه برای دیگران در غیب میباشند، مگر آن مقداری که صاحبش بخواهد در عمل و آثار معلوم و مشهود سازد و اهلش نیز توجه نموده و ببینند و بفهمند.
حال به عالم بیرون بنگرید؛ از زمین و کوه و دریا و ... چه مقدار برای ببیندگان معلوم و مشهود میشود؟ یک نمای ظاهری، آن هم به شعاع وسعت دید! مگر همگان ذرات تشکیل دهندهی آب و خاک و هوا را میبینند؟! مگر همگان میدانند که اگر نزدیکتر شوند و یا بالاتر روند، چه چیزهای دیگری را با همین چشم سر خواهند دید؟! مگر همگان میبینند که از یک متر تا صدها و هزارن متر زیر زمین یا دریا چیست و آنجا هر لحظه چه خبر است ...؟ ما همه چیز را با نور میبینیم، اما آیا ذرات نور را نیز میبینیم؟! پس همه در حجاب و غیب هستند. اما زمینشناس، کوه نورد، یا محققین، چیزهایی را میبینند و برایشان معلوم و مشهود میشود که برای دیگران در غیب است.
غیب برای اهل عصمت علیهم السلام:
اهل عصمت علیهم السلام نیز تا تعلیم نگیرند، هیچ نمیدانند و به مقداری که تعلیم میگیرند، غیبها برای آنان معلوم و مشهود میگردد.
●- هنگام خلقت حضرت آدم علیه السلام، فرمود: "وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا – و علم تمامی اسمها (نشانهها) را به آدم آموختیم / البقره، 31)؛ این یعنی تا پیش از این تعلیم، چیزی نمیدانست و همه چیز برای او در غیب بود. این در حالی است که فرشتگان مقرب خدا، حتی پس از تعلیم به حضرت آدم علیه السلام نیز به حقیقت آن اسمها علم نداشتند، چنان که آنها را به ملائکه عرضه داشت و فرمود: «اگر راست میگویید (که قابلیت خلیفة الله شدن دارید) از اسم اینها به من خبر دهید»، و آنها گفتند: «تو خود میدانی که به جز آن چه تو به ما تعلیم دادی، هیچ نمیدانیم، لذا اینها را نمیشناسیم - قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا / 32».
سپس به حضرت آدم علیه السلام فرمود: «يَا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ – ای آدم! اینها را از این اسمها با خبر کن / 33» و نفرمود که تعلیم بده، چون اگر قابلیت کسب و حمل چنین علومی را داشتند، خداوند متعال خودش به آنان تعلیم میداد. خبر داشتن، با علم داشتن متفاوت است؛ چنان که بیشتر ما از وجود خدا، معاد، رسول، امام، قرآن و ... باخبریم، اما علم چندانی نداریم؛ یا به واسطه اخبار، از وقایع در زمین با خبر میشویم، اما به حقیقت یا چند و چونشان علمی نداریم!
●- به پیامبر عظیم الشان اسلام، صلوات الله علیه و آله، که اشرف و اکمل و احبّ مخلوقات است و خاتم الانبیاء و المرسلین میباشند، فرمود:
«وَمَا كُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ» (العنکبوت، 48)
ترجمه: تو هرگز پيش از اين كتابى نمىخواندى، و با دست خود چيزى نمىنوشتى، تا مبادا كسانى كه در صدد (تكذيب و) ابطال سخنان تو هستند، شك و ترديد كنند! (بگویند: از دیگران تعلیم دیده است).
بنابراین، برای آنان نیز همه چیز در غیبت است، مگر آن که خداوند متعال بخواهد برایشان معلوم و مشهود نماید. چنان که حضرت امام مهدی علیه السلام و عجّ الله تعالی فرجه الشریف فرمودند: «قُلُوبُنا اَوْعِیَهٌ لِمَشیَّهِ اللهِ، فَإذا شاءَ شِئْنا - قلوب ما ظرفهای مشیّت و اراده الهی است، پس هرگاه او بخواهد، ما نیز میخواهیم خواست / بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۵۱» و البته که مشیّت و خواست الهی، متبنی بر علم و حکمت او و اراده بر تجلی و ظهور و معلوم کردن آن علم، به مقدار (اندازهی) معلوم و معین است.
«وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (الحجر، 21)
ترجمه: و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينههايش به نزد ماست و آن را جز به اندازهاى معين فرود نمىآوريم.
پس، برای اهل عصمت علیهم السلام نیز همه چیز در غیب است، مگر آن چه خداوند سبحان، علیم و حکیم بخواهد و برایشان معلوم و مشهود نماید.
مثالها:
*- آیا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، میدانستند که به ایشان وحی نازل میشود و به عنوان خاتم الانبیاء، مبعوث خواهند شد؟!
*- آیا در طول نبوت و رسالت، میدانستند که چه وحیای، در چه زمانی و به شکلی به ایشان نازل خواهد شد؟!
*- آیا اهل عصمت علیهم السلام، میدانند که خداوند متعال، چه چیزهایی را خلق خواهد کرد؟!
*- آیا اهل عصمت علیهم السلام، میدانند که قیامت در چه زمانی برپا میشود؟!
«يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» (الأعراف، 187)
ترجمه: دربارۀ قيامت از تو میپرسند: كى فرامى رسد؟! بگو: «علمش فقط نزد پروردگار من است؛ و هيچ كس جز او (نمىتواند) وقت آن را آشكار سازد؛ (اما قيام قيامت، حتى) در آسمانها و زمين، سنگين (و بسيار پر اهميت) است؛ و جز بطور ناگهانى، به سراغ شما نمىآيد!» (اما باز) از تو چنان میپرسند كه گويى تو از زمان وقوع آن با خبرى! بگو: «علمش تنها نزد خداست؛ ولى بيشتر مردم نمىدانند».
بنابراین، برای ایشان نیز غیب وجود دارد و خداوند متعال هر چه را بخواهد، برای آنان معلوم و مشهود میسازد.
مشارکت و همافزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
پرسش:
آیا برای چهارده معصوم علیهم السلام نیز "غیب" وجود دارد؟
پاسخ (نشانی لینک):
http://www.x-shobhe.com/shobhe/10674.html
پیوستن و پیگیری در پیامرسانها:
- تعداد بازدید : 1725
- 24 آبان 1399
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: اعتقادی امامت