اهمیّت، ضرورت و کلیاتی دربارۀ انفاق [به ویژه اطعام] در آیات قرآن مجید /4

«وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا * إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا» (الإنسان، 8 تا 10)

- (ابرار - نیکان نزد پروردگار عالَم کسانی‌اند که به عهد خود وفا می‌کنند) و خوراک (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند به مسكين و يتيم و اسير می‏دهند * [و می گویند:] ما شما را فقط برای خشنودی خدا اطعام می‌کنیم و انتظار هیچ پاداش و (حتی) سپاسی را از شما نداریم * ما از پروردگارمان در روزی که روز عبوس و بسیار هولناکی است می‌ترسیم.

●- در این آیات، به نکات بسیار مهمی تذکر داده شده است؛ نخست آن که انسان هر چه بیشتر اسماء و صفات الهی را در خود متجلی سازد، بیشتر به کمال می‌رسد. طعام دهنده خداوند منّان است و فرمود: «شما نیز اطعام کنید» - دوم آن که در امر اطعام، سه گروه مسکین، یتیم و اسیر، در اولویت قرار دارند - سوم آن که فرمود بندگان مؤمن و نیکوکار خدا، برای مزد یا حتی تشکر اطعام نمی‌کنند، بلکه فقط برای خدا گرسنگان را سیر می‌کنند - و بالاخره آن که اطعام نیازمندان نه تنها یک کار مستحبی نیست و در صورت امکان (به هر مقداری) واجب است، بلکه خودداری از آن بازخواست و عقوبتی سخت دارد.

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

www.313110.ir

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   سوره انسان