همسفر با کاروان - 2

حضرت زینب سلام اللّه علیها در خطبه  کوفه:  

   «اى كوفيان! اى نيرنگ بازان و پيمان شكنان و...! هرگز اشك چشمانتان خشك مباد و ناله‌هايتان آرام نگيرد. آيا براى برادرم گريه مى‌كنيد؟ آرى به خدا سوگند بايد كه بگرييد، چرا كه شما شايسته گريستنيد؛ پس فراوان گريه كنيد و اندك بخنديد، چرا كه ننگ گريبان شما را گرفت و لكه آن براى هميشه به دامن شما نشست... شما به خشم خدا گرفتار گشته و خوارى و بيچارگى بر شما حتمى شده است... .

اگر پيامبر از شما بپرسد، اين چه كارى بود كه با اهل بيت من كرديد،...، چه پاسخ خواهيد داد؟»

●- نه تنها هر غم، غصه و گریه‌ای بر مصائب کربلا و عاشورا ارزش ندارد، بلکه گاه مستوجب نکوهش و نفرین شخصیتی چون زینب کبری علیها السلام نیز می‌کردد! بسیاری پس از حرکت و رسیدن به کوفه برای ایشان گریه کردند، و بسیاری هم پس از عاشورا و پس از آن که کار از کار گذشت، گریه کردند و ضجه زدند! و حال آن که اگر ولایت‌شناس و ولایت‌پذیر بودند، تبعیت و حمایت می‌کردند، هرگز آن جنایات رخ نمی‌داد و سرنوشت مسلمانان این نمی‌شد.

آن اشک و گریه‌ای ارزشمند است که همراه با معرفت، محبت، مودت و اطاعت باشد؛ و سبب بیداری، بصیرت و حرکت در خط امام گردد. این است آن گریه‌ای که فرمود: «أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إلّا استَعبَر- من کشته شده‌ی اشک هستم؛ هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر این‌که در مصیبتم اشک می‌ریزد».

 

www.x-shobhe.com

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «حرکت کاروان حسینی برخی می‌پیوندند»   عزاداری