پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):
خداوند سبحان در قرآن کریم، تکلیف تمامی این گروهها را به تفصیل بیان نموده است که اگر بخواهیم با ذکر آیات مربوط به هر کدام، توضیح دهیم، خودش یک کتاب میشود!
*- اما، نکتۀ مهم این است که توجه نماییم چرا در اینگونه پرسشها، همیشه شیعه با فسق و فساد و بد عملی مثال زده میشود و کافر با مظلومیت، کارهای نیک و ...؟! مگر شیعه، فاسق و فاسد میشود؟!
1- هر کافر و مشرکی که به هر دلیلی کافر و مشرک شده باشد، به جهنم میرود؛ چرا خداوند سبحان به همگان «عقل و فطرت» عنایت نموده که مانع از کفر و شرک میشود، اگر چه وحی به آنان نرسیده باشد؛ چنان که حضرت امام کاظم علیه السلام فرمودند:
«إنَّ للّهِ عَلَى النّاسِ حُجَّتَينِ: حُجَّةً ظاهِرَةً، و حُجَّةً باطِنَةً، فأمّا الظّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ و الأنبِياءُ و الأئمَّةُ عليهم السلام، و أمّا الباطِنَةُ فَالعُقولُ» (الكافي: 1/16/12)
- خداوند را بر مردمان دو حجت است: حجتى بيرونى و حجتى درونى. حجت بيرونى همان فرستادگان و پيامبران و امامان عليهم السلام هستند و حجت درونى همان خردها.
بدیهی است کسی که به ندا و دعوت حجّت درونی خود (عقل) پاسخ مثبت ندهد، هرگز به ندا و دعوت حجج بیرونی (انبیاء و امامان علیهم السلام)، پاسخ مثبت نخواهد نداد!
عاقبت انسان، یا به نور ختم میشود و یا به نار؛ و بهشت، جایگاه «انسان مؤمن» با «عمل صالح» است، لذا کفار و مشرکان به بهشت وارد نخواهند شد و حتماً عاقبتشان جهنم میباشد، اگر چه کارهای خوب بسیاری انجام داده باشند.
«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ» (البَیّنة، 6)
- كافران از اهل كتاب و مشركان در دوزخند، جاودانه در آن میمانند، آنها بدترين مخلوقاتند.
«أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِنْ دُونِي أَوْلِيَاءَ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا» (الکهف، 102))
- آيا كسانى كه كفر ورزيدهاند پنداشتهاند كه [مىتوانند] به جاى من بندگانم را سرپرست بگيرند؟! ما جهنم را آماده كردهايم تا جايگاه پذيرايى كافران باشد.
2- بدیهی است که فرد ظالم، به همراه فرد عادل و متقی، وارد بهشت نخواهد شد که این خود مغایر با عدالت و حکمت هدایت میباشد. پس یقیناً عاقب و جایگاه ظالمان، دوزخ میباشد:
«يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ» (غافر، 52)
- [همان] روزى كه ستمگران را پوزشطلبشان سود نمىدهد و براى آنان لعنت است و برايشان بدفرجامى و سرایى است.
3- منافقان و فاسقان، خواه به حسب ظاهر نام مسلمانی یا مسیحی بودن را روی خود گذاشته باشند و یا نگذاشته باشند، وارد بهشت نخواهند شد، پس به جهنم میروند و دیگر به عجز و لابۀ آنها توجهی نمیشود:
«الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (التوبة، 67)
- مردان منافق و زنان منافق همه از يك گروهند، آنها امر به منكر، و نهي از معروف، میكنند، و دستهايشان را (از انفاق و بخشش) میبندند؛ خدا را فراموش كردند و خدا آنها را فراموش كرده (رحمتش را از آنها قطع مینماید) منافقان قطعاً فاسقند.
اهل سنّت
سنّیها نیز مانند شیعهها، چندین طبقه و گروه دارند و نمیشود برای تمامی آنها یک حکم صادر نمود و یک فرجام را در نظر گرفت. به عنوان مثال: در هر دو گروه، طبقه عُلما با مردم عادی فرق دارند و مسئولیت آنها مضاعف است - طبقه فقها و مراجع، با طبقۀ تابعان و مقلدان، متفاوت است - عدهای حقایق را میدانند، اما کتمان یا تحریف میکنند - عدهای دیگر نمیدانند و از روی سادگی و عوامی قبول میکنند... .
●- بیشتر سنّیها، فقط به لحاظ فقهی سنّی میباشند. یعنی همانند شیعهها که از مرجعی تقلید میکنند، آنها نیز در احکام، پیرو فتاوای یکی از امامان چهار مذهب خود میباشند، اما اگر به اصل اعتقادات آنها رجوع شود، نه تنها امیرالمؤمنین علیه السلام را خلیفۀ چهارم و واجب الاطاعت میدانند، بلکه اساساً اهل بیت پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله را دوست دارند. یک روحانی سنّی، از اهل دیاربکر ترکیه میگفت: «نام بیشتر مردان ما، حسن یا حسین است و ما با روضۀ امام حسین علیه السلام که پدرانمان برای میخواندند بزرگ شدیم و معاویه و یزید را لعنت میکنیم».
بنابراین، در میان سنّیها، اگر مؤمن باشند، با تقوا باشند، اهل عمل صالح باشند، با اهل بیت علیهم السلام دشمنی نداشته باشند - آنها را دوست داشته باشند - اهل وحدت مسلمین و مجاهدات در راه خدا و مبارزه با کفر و ظلم باشند و ...، مشمول رحمت و شفاعت قرار میگیرند، حتی اگر مسیحی یا یهودی باشند؛ چنان که برای شیعیان نیز چنین میباشد و البته بهشت خدا، طبقات و درجات دارد و همه در یک سطح قرار نمیگیرند.
کفار و اعمال خوب
بیتردید، ارزش و ماندگاری اثر هر کاری، متناسب با هدف از انجام آن میباشد؛ به عنوان مثال اگر کسی برای تشکر به نیازمندی کمک کند، ماندگاری و اجر کارش، همان تشکر از سوی کمکگیرنده میباشد. پس، کار خوب، فقط به شرط ایمان به «توحید و معاد» تا آخرت ماندگاری دارد؛ وگرنه در همین دنیا میماند و چون دنیا فانیست، نابود (حَبط) میشود:
«وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» (الأعراف، 149)
- و كسانی كه آيات ما و لقاي رستاخيز را تكذيب (و انكار) كنند اعمالشان نابود میگردد آيا جز آنچه را عمل كردهاند پاداش داده میشوند؟
●- به طور قطع، کفار نیز آدمند و کارهای خوب بسیاری انجام میدهند؛ به عنوان مثال: به خانواده و پدر و مادر نیکی میکنند - به دیگران کمک میکنند - بهزیستی و خانه سالمندان دارند - قوانین و نظم اجتماعی را رعایت میکنند - برخی از غیبت و تهمت به شدت اعراض میکنند - برخی علیه ظلم برمی خیزند - اگر به کشورشان حمله شود، تا پای جان ایستادگی و دفاع میکنند و ... .
اما، این «هدف» است که به کار ارزش میدهد و به تداوم کارآیی آن، تداوم میبخشد. لذا کسی که به «توحید و معاد» شناخت و باوری ندارد، و برای دنیا کار میکند، کارش در همین دنیا فانی میماند. لذا فرمود: «کار خوب، از زن و مرد، به شرط ایمان پذیرفته میشود».
«وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا» (النساء، 124)
- و كسانى كه كارهاى شايسته كنند چه مرد باشند و چه زن، در حالى كه مؤمن باشند، آنان داخل بهشت مىشوند و به قدر گودى پشت هسته خرمايى مورد ستم قرار نمىگيرند.
مهم: عاقبت تمامی انسانها و گروهها، به تفصیل در قرآن مجید بیان شده است، اما مهم این است که ما به فکر عاقبت خود باشیم.
مشارکت و همافزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.
پرسش:
تکلیف بهشت و جهنم و عذاب گروههای زیر چیست؟ ۱- شیعیان مومن اما فاسق و بد عمل؟ ۲- اهل سنت؟ ۳- کفاری که حق بهشان نرسیده اما کارهای نیکی انجام دادهاند و ...؟!
پاسخ (نشانی پیوند):
https://www.x-shobhe.com/belief/12537.html
کلمات کلیدی:
اعتقادی