ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات:

اساساً دعایی که درخواست کننده در پی تحقق آن نرود و تلاشی ننماید، هیچ فایده‌ای ندارد، چه دعا برای ظهور باشد، یا دعا برای امور شخصی، گشایش، رزق و چه دعا برای استغفار و توبه و ... . چنان که امام رضا علیه السلام فرمودند:

«و مَن سَألَ اللّه َ التَّوفيقَ و لَم يَجْتَهِدْ فَقدِ اسْتَهْزأ بنَفْسِهِ» (بحارالأنوار، جلد 11، صفحه356)

- کسی که از خداوند متعال توفیق بخواهد (برای موفقیت دعا نماید) و اما (در رفع مشکلات) نکوشد، خودش را مسخره کرده است.  

زمان ظهور

مصداق این سؤال، اختصاصی به زمان ظهور حضرت حجت عج الله تعالی فرجه الشریف ندارد، بلکه در هر موردی می‌توان مشابه آن را مطرح نمود. مثلاً گفت: اگر زمان مرگ مشخص است، پس تلاش ما برای سلامت زیستن یا معالجه به هنگام ابتلا یا پیش‌گیری قبل از ابتلای به بیماری، تغذیه سالم، ورزش، صدقه و ... چه اثری دارد؟ - اگر رزق دست خداست، پس کار کردن و دعای ما چه حاصلی دارد و ... ؟

مقدرات و قضای مشروط

«قَدَر» یعنی اندازه‌ها و «قضا» یعنی حتمی شدن وقوعی به علت فراهم بودن تمامی اندازه‌ها؛ یا به تعبیر دیگری، اگر تمامی علل موجود شد، معلول حتماً پدید می‌آید.

در برخی مواقع، خداوند متعال هیچ از یک بندگانش را راجع به زمان وقوع قضایی حتمی، مطلع ننموده است، مانند زمان فرا رسیدن قیامت - گاه فرشتگان و بندگانی را مطلع نموده است، مانند آن که به مادر حضرت موسی علیه السلام فرمود که فرزندت را به آب بینداز، به زودی او را به تو بازمی گردانیم - اما گاه زمان وقوع یک قضای حتمی را «مشروط» نموده است؛ مانند این که می‌فرماید: اگر کفر و شرک بورزید، معذب شدن در جهنم حتمی است - اگر ایمان بیاورید و عمل صالح انجام دهید، حیات ابدی و متنعم شدن در بهشت حتمی است - اگر دین خدا را یاری نمایید، او نیز شما را یاری نموده و ثابت قدم می‌دارد و ... . جلوتر افتادن یا عقب‌تر افتادن زمان ظهور نیز مشروط می‌باشد.

بداء

«بداء» در لغت و فرهنگ دینی، یعنی آشکار شدن امری از سوی خداوند سبحان، به خاطر رویکرد و عملکرد بندگان، که مردم نسبت به آن علم نداشتند و برای آنها قابل پیش بینی نبوده است! به تعبیری (پیش آمدهای غیر منتظره).

در امر ظهور مولایمان، «بداء» رخ می‌دهد، اما «بداء» اختصاصی به امر ظهور ندارد، بلکه در بیشتر امور شخصی و اجتماعی، رخ می‌دهد؛ مثل این که تمامی شرایط برای یک قرارداد و معاملۀ تجاری خوب فراهم شده باشد، اما شخص یا حکومت، در یک مورد غفلت ورزد و فرصت سوزی کند - یا بالعکس.

«بداء» در موضوع زمان ظهور حضرت امام مهدی علیه السلام، یعنی اصل موضوع از سوی حق تعالی، قضای حتمی است و یقیناً اتفاق می‌افتد، اما زمان آن را مشروط به رویکردها و عملکردهای بندگانش نموده است. بنابراین، با توجهات، با ایمان‌ها، با بیداری‌ها و بصیرت‌ها، با دعا، با مجاهدت‌ها در عرصه‌های گوناگون، در زمان آن تعجیل می‌شود و با غفلت‌ها، گناهان، سستی‌ها، بی‌بصیرتی‌ها، چسبیدن به دنیا و کناره‌گیری از مجاهدت‌ها و ...، به تعویق می‌افتد.

دعا برای تعجیل در ظهور

همین که در دعا می‌گوییم: «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»، یعنی امر ظهور و زمان آن، متغیر می‌باشد و می‌تواند جلوتر بیفتد.

اما دعا، صرفاً ردیف کردن چند کلمه یا جمله و بیان آنها نیست – دعا برای تعجیل در ظهور صرفاً نیز فقط خواندن دعای فرج نیست؛ چنان که انتظار نیز دست روی دست گذاشتن و منتظر رسیدن زمان موعود نشستن نیست.

دعا، خواست قلبی یک انسان است و بدیهی است که این «خواست» در تمامی رفتارها و سکنات او متجلی می‌گردد و سپس به زبان نیز بیان می‌گردد. اما، از آنجا که امر ظهور، یک مقولۀ "اجتماعی-سیاسی" می‌باشد، این خواست [دعا] نیز باید اجتماعی باشد. یعنی ملّت‌ها باید بیدار و هوشیار شوند، از وعده‌ها، وعیدها، تطمیع‌ها و تهدیدهای نظامات سلطه و یا مفید بودن نظریات در مکاتب متفاوت ناامید شوند و طالب ظهور و قیام یک منجی الهی گردند و رسیدن و رساندن به این مرحله، همان «زمینه‌سازی» می‌باشد.

زمینه‌سازی

«زمینه‌سازی»، همانگونه که از نامش پیداست، فراهم نمودن شرایط و مساعد نمودن زمینه برای انجام یا وقوع کاری می‌باشد و مقصود انجام تمام کارها نمی‌باشد. فراهم نمودن زمینه‌ها و شرایط برای به انجام رسیدن یک کار، با انجام آن کار بسیار متفاوت می‌باشد. اگر کسی دوست دارد که کتاب‌های خوب و مفیدی مطالعه کند، باید ابتدا خواندن و نوشتن را فرا گرفته باشد.

به عنوان مثال:

*- فرض کنید کشاورزی امید به محصول فراوان دارد؛ به او می‌گویند: «ابتدا زمینی مناسب برای کشت معین کن - سپس آن را تسطیح کن - سپس بذر بپاش - آفت زدایی کن - آب برسان ... و سپس منتظر محصولی پُر بار باش و برای فراوانی و برکت آن، دعا کن.

*- ابتدا باید ساختمانی به دانشگاه اختصاص داده شود، سپس چند رشته تحصیلی در نظر گرفته شود، سپس از دانشجویانی ثبت نام شود، و سپس از استاد تقاضا شود که شما بفرمایید تدریس نمایید.

*- مربی کوهنوری، خودش در این رشته استاد است، خودش بارها به قله صعود کرده است، خوب می‌داند که چگونه کوهنوردان را سالم و موفق، از مشکلات عبور دهد و به قلّه برساند، اما مرّبی‌گری او وقتی ظهور می‌یابد که کوهنوردانی باشند و قصد صعود به قلّه را نموده باشند و برای رسیدن به قلّه، آن مربی را برگزیده باشند.

زمینه‌سازی و فراهم نمودن شرایط برای ظهور حضرت امام مهدی علیه السلام نیز همین‌گونه است؛ از ما نخواسته‌اند که تمامی کارهای ایشان را ما انجام دهیم و اساساً نمی‌توانیم انجام دهیم؛ بلکه خواسته‌اند متوجه باشیم، بصیر باشیم، به میدان بیاییم و خود را برای امر عظیم ظهور آماده نماییم و سپس خواهان تعجیل در این امر باشیم و دعا نماییم.

نکته:

دقت شود که ظهور و قیام امام زمان علیه السلام، فقط برای مردم ایران، عراق، سوریه، فلسطین و کشورهای اسلامی نمی‌باشد، بلکه یک قیام جهانی، برای سرنگونی تمامی نظامات سلطه و حاکمیت طواغیت و ظالمان بر مردمان جهان می‌باشد؛ هر چند که اولین یاران، همان شیعیان منتظر می‌باشند، سپس سایر مسلمانان، سپس پیروان ادیان الهی و سپس سایر مردمان جهان.

ظهور حضرت، کنار زدن موانع و حجاب‌ها، برای ظهور عقل و حاکمیت آن بر نفس حیوانی می‌باشد - ظهور حضرت، ظهور علم است به گونه‌ای که دیگر سببی برای جهل و نادانی باقی نماند - فقر و استضعاف در سطح جهانی از بین برود ... و خلاصه آن که نور خدا، کامل بدرخشد و هدایت کنندۀ همگان گردد.

بدیهی است که تحقق چنین قیام و انقلاب عظیمی، زمینه‌سازی می‌خواهد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم .

پرسش:

اگر خداوند زمان خاصی را برای ظهور حضرت مهدی (عج) مدنظر دارد،  پس دعای ما چه سودی دارد؟ - اگر قرار است تمامی زمینه‌ها را ما فراهم نماییم، ظهور چه فایدۀ دیگری دارد؟

 پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/emammahdi/12876.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام مهدی