پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

پیش از آن که بیان شود: «اجتماعی بودن یعنی چه؟»، باید توجه شود که «ارتباط و آن هم با نامحرم یعنی چه و حدود آن چیست»؟!

فقط کسی با نامحرم هیچ ارتباطی ندارد که در خانه یا زندانی محبوس شده باشد و حتی اگر خویشانِ نامحرم به دیدارش آمدند، از آنها فرار کند و حتی یک سلام و علیک هم نداشته باشد؛ به دانشگاه یا سر کار نرود، حتی برای خرید مایحتاج از منزل و آن زندان خود خارج نشود!

بنابراین، ما همه زندگی اجتماعی داریم و با یک دیگر مرتبط هستیم، و البته انسان‌های عاقل، فهیم، با ادب، مسلمان و مؤمن، مفیدترین حضور اجتماعی و سالم‌ترین ارتباطات را دارند.

●- چه کسی گفته که ارتباط با محارم، اجتماعی بودن نیست و مصداق اجتماعی بودن، فقط ارتباط با نامحرم می‌باشد؟!

●- چه کسی گفته که ارتباط سالم با نامحرم، نشان اجتماعی بودن نیست و ارتباط باید حتماً آلوده و حرام باشد؟!

●- چه کسی گفته که ارتباط با نامحرم، حتماً باید بر مبنای شهوت باشد تا زندگی اجتماعی شکل بگیرد؟!

●- بنده و شما، در این پرسش و پاسخ، هم روابط اجتماعی برقرار نمودیم و هم مرتبط شدیم، منتهی بسیار سالم و مفید. آیا حتماً باید طرفین به حرام با یکدیگر دوست شوند، به کافی شاپ و سپس ... بروند و به گناه آلوده شوند، و به دنیا و آخرت خود لطمه بزنند، تا مرتبط و اجتماعی شوند؟!

اینها که همه آموزه‌های ابلیس لعین و وسوسه‌های شیاطین جنّ و انس می‌باشد که با کسی ارتباط برقرار نمی‌کنند، مگر برای به انحراف کشیدن و هلاک نمودن او.

ارتباط

از معنای کلمه و نیز آیات قرآن کریم می‌آموزیم که "ارتباط" یعنی "محکم بستن متغیر به ثابت" برای آن که دچار تزلزل و آسیب رساندن به خودش و دیگران نگردد؛ نه هر نوع تماسی که چه بسا انسان را از ثبات و استحکام خارج کند، متزلزل، گمراه و هلاکش سازد؛ چنان که در مورد مادر حضرت موسی علیهما السلام فرمود:

«وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَى فَارِغًا إِنْ كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَى قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» (القصص، 10)

ترجمه: (سرانجام) قلب مادر موسى از همه چيز (جز ياد فرزندش) تهى گشت؛ و اگر دل او را (بوسيلۀ ايمان و اميد) محكم نكرده بوديم (مرتبط با خود نکرده بودیم)، نزديك بود مطلب را افشا كند!

و درباره اصحاب کهف فرمود:

«وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا» (الکهف، 14)

ترجمه: و دلهايشان را محكم ساختيم (ربط دادیم) در آن موقع كه قيام كردند و گفتند: «پروردگار ما، پروردگار آسمانها و زمين است؛ هرگز غير او معبودى را نمى‌خوانيم؛ كه اگر چنين كنيم، سخنى بگزاف گفته‌ايم.

و در مورد ارتباط سالم، به بندگان مؤمنش [نه کفار یا مشرکین و افراد فاسد که با خدا و معاد کاری ندارند] فرمود:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (آل عمران، 200)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! (در برابر مشكلات و هوس‌ها،) استقامت كنيد! و در برابر دشمنان (نيز)، پايدار باشيد و از مرزهاى خود، مراقبت كنيد (حدود را محکم ببندید تا نفوذ نکنند) و از خدا بپرهيزيد، شايد رستگار شويد!

بنابراین، شرط "ارتباط سالم" است کهمستلزم ایمان و تقوا از یک سو، صبر و استقامت و صیانت از خود و جامعه از سویی دیگر، و نیز ربط دادن و محکم بستن حدود و مرزهای ایمانی، اخلاقی، تقوایی، شخصیتی و اجتماعی از سویی دیگر می‌باشد.

چنین ارتباطاتی، روابط اجتماعی سالم و زندگی مدنی واقعی را پدید می‌آورد و مصداق اجرایی امر خداوند متعال می‌شود که باز هم به بندگانش مؤمنش فرمود: «... وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ - و (همواره) در راه نيكى و پرهيزگارى با هم تعاون كنيد (مرتبط شوید و همکاری کنید)! و (هرگز) در راه گناه و تعدّى همكارى ننماييد! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد كه مجازات خدا شديد است»

نکته:

"انسان" موجود بسیار با عظمت و با ارزشی است؛ به فرمودۀ امیرالمؤمنین علیه السلام:«عالَمی در او پیچیده شده است»؛ تمامی ابعاد مقامات ملکوتی، یا درجات حیوانی، یا حتی رشد نباتی و ویژگی‌های جمادی در او جمع شده است. هم می‌تواند "خلیفة الله" شود و هم می‌تواند "کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ – مانند چارپایان، بلکه پست‌تر" شود و هم می‌تواند "مانند سنگ و حتی سخت‌تر شود"، چنان  که فرمود:

«ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ» (البقره، 74)

ترجمه: سپس دلهاى شما بعد از اين واقعه سخت شد؛ همچون سنگ، يا سخت‌تر! چرا كه پاره‌اى از سنگها مى‌شكافد، و از آن نهرها جارى مى‌شود؛ و پاره‌اى از آنها شكاف برمى دارد، و آب از آن تراوش مى‌كند؛ و پاره اى از خوف خدا (از فراز كوه) به زير مى‌افتد؛ (اما دلهاى شما، نه از خوف خدا مى‌تپد، و نه سرچشمه علم و دانش و عواطف انسانى است!) و خداوند از اعمال شما غافل نيست.

●- این "انسان"با این ویژگی‌های عجیب، زندگی اجتماعی دارد که مستلزم برقراری ارتباطات با هر چه هست می‌باشد، از ارتباط با خالق و ربّش گرفته، تا ارتباط با اولیای خدا، تا ارتباط با همنوعان، و حتی ارتباط با طبیعت.

بنابراین،  "زندگی اجتماعی و ارتباطات"، مسألۀ ساده‌ای نیست که بخواهند آن را در لودگی و بی‌بند و باری و خوشگذرانی ظاهری و فساد، تعریف کنند؛ بلکه مستلزم حقوقی جامع، قوانینی متقن و چارچوب‌های مشخصی می‌باشد.

حال چه کسی باید تبیین کند که این حقوق و چارچوب‌ها و احکام زندگی اجتماعی و ارتباطات چیست؟ خدایی که خلق کرده، ربوبیّت و هدایت به سوی رشد و کمال می‌کند، یا افراد جاهل و تابع هوای نفس خود و دیگران.

«إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا» (الفتح، 26)

ترجمه: (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه كافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهليّت داشتند؛ و (در مقابل،) خداوند آرامش و سكينۀ خود را بر فرستادۀ خويش و مؤمنان نازل فرمود و آنها را به حقيقت تقوا ملزم ساخت، و آنان از هر كس شايسته‌تر و اهل آن بودند؛ و خداوند به همه چيز دانا است.

مشارکت و هم‌افزایی -  پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان.

پرسش:

اجتماعی بودن یعنی چه‌؟ وقتی که با نامحرم ارتباط خاصی نداری، می‌گویند: «اجتماعی باش»! و تا وقتی با نامحرمان ارتباط نداشته باشی، در ازدواج نیز مشکل خواهی داشت؟

پاسخ (نشانی لینک):

www.x-shobhe.com/social/11228.html 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   ازدواج   روابط جنسی