پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

اگر دقت نمایید، به ویژه در فضای مجازی، از هر رویدادی یاد می‌کنند و سریع می‌پرسند: «آیا با عدل خدا، رحمت خدا، مهربانی خدا و ... منافاتی ندارد؟!

بنابراین، قصد و هدف از فرافکنی این شبهات، شناخت و درک یک مطلب نمی‌باشد، بلکه ایجاد تشکیک، شبهه و حتی دشمنی با خداوند سبحان می‌باشد که از کفر و شرک بدتر است.

اگر دقت شود، پرسش اصلی، در حکمت زلزله نیست، بلکه ایجاد شک و شبهه نسبت به رحمت خداوند سبحان، در قالب یک پرسش از حکمت زلزله می‌باشد!

●- هیچ یک از اسمای الهی [که البته فقط لفظ و معنا نیستند، بلکه ظهور خارجی دارند]، با اسم (نشانۀ) دیگر او در تضاد نمی‌باشد، و هیچ یک از افعال خداوند علیم و حکیم، با اسماء و صفات او [خالق، مالک، ربّ، رازق، جواد، کریم، رئوف، رحمان و رحیم و ...]، مغایرت ندارد.

البته جای تأسف است که بسیاری از مردم، حتی معانی و مفاهیم اسم‌های خدا [که همه مُعرّف او هستند] را نمی‌دانند و حتی بسیاری از مردم، خدای ذهنی و خیالی خود را بندگی می‌کنند.

معادل واژۀ "مهربانی"، کلمۀ "رئوف" می‌باشد؛ معادل واژۀ "بخشندگی"، کلمۀ "جواد" می‌باشد و اسم "رحمان" یعنی "وجود بخش – هستی بخش" و اسم "رحیم" نیز بیانگر استمرار دائمی وجود‌بخشی می‌باشد.

اگر فرمود: «رحمت من سبقت دارد» و اسم‌هایی چون: «لطف، جود، کرم، عفو، مغفرت و ...» را ذیل "رحمت" بیان می‌دارند، علتش این است که اولاً ابتدا وجود می‌بخشد و سپس مشمول رزق، مغفرت و ... قرار می‌دهد؛ و ثانیاً تمامی این افاضات، خود وجود بخشی است.

زلزله:

زلزله، سیل، طوفان و سایر حوادث طبیعی، نه تنها به خودی خود "بلا" نیستند، بلکه قوانین و مقدرات (اندازه‌های) حاکم بر طبیعت می‌باشند و اگر واقع نگردند، اثری از زمین و آسمان و امکانی برای تداوم بقا و حیات موجودات باقی نخواهند ماند.

در هر لحظه، صدها زلزله در عمق زمین رخ می‌دهد که اگر نسبتاً نزدیک باشند، قابل ثبت می‌گردند و شاید با رشد علم و تکنولوژی در آینده، زلزله در اعماق بیشتر نیز ثبت شود – در هر لحظه، طوفان‌های خفیف یا شدیدی در زمین و سایر سیارات به وقوع می‌پیوندد  و هزاران انفجار اتمی در سیاره خورشید رخ می‌دهد؛ آیا اینها برای آدمی "بلا" می‌باشند؟!

معنای اصلی "بلا و فتنه"، "آزمایش" می‌باشد، یعنی اتفاقی رخ می‌دهد و مواضع و عملکرد شما در برابر آن، همان امتحان شماست. فرمود: «وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ - پس بدانید که اموال و اولاد شما، وسیله آزمایش (فتنه) است؛ و (برای کسانی که از عهده امتحان برآیند،) پاداش عظیمی نزد خداست / الأنفال، 28»

ما، به هر اتفاق ناگوار و مصیبتی "بلا" می‌گوییم، اما باید دقت کنیم که هنگامی می‌توان به حوادث طبیعی "بلا و مصیبت ناگوار" گفت که آسیبی به جان و مال انسان برساند، مانند همین تخریب خانه‌ها و جان باختن انسان‌ها در حوادثی چون: زلزله، سیل، طوفان و ...!

حکمت:

حکمت اصلی این حوادث، همانگونه که بیان شد، تداوم نظم حاکم بر طبیعت و فراهم نمودن شرایط لازم برای بقای آن می‌باشد؛ و حکمت دیگر، شناخت علمی بشر و بالتبع شناخت بیشتر خداوند علیم، حکیم، قادر و ربّ (صاحب اختیار، تدبیر و اداره کنندۀ عالم هستی) می‌باشد.

اما از حکمت‌های رسیدن بلا و مصیبت، یا ضرر و زیان جانی و مالی در این حوادث،  یکی این است که آدمی به اندک علم و قدرت خود مغرور نگردد [فریب نخورد] و بداند که هیچ مالکیت، قدرت و ربوبیتی ندارد؛ و دیگر این که از عقل و علمی که خداوند متعال در کتاب خلقت و کتاب وحی موهبت نموده، استفاده کند. در مسیل سیل و یا روی خط زلزله، شهرسازی و خانه‌سازی نکند – اگر به هر دلیلی مجبور به این امر شده [مثلاً قبلاً ساخته شده باشد] و یا مجبور باشد [شرایط مناسبی باشد]، باید اولاً بافت‌های فرسوده را نوسازی کند و ثانیاً خانه‌های سست نسازد.

در کشوری چون ژاپن که با زلزله‌های خفیف و شدید مستمر مواجه است، یک زلزلۀ 6 تا 7 ریشتری، پنج تا ده کشته می‌دهد، اما چنین زلزله‌ای در ایران و ...، ده‌ها هزار کشته و ویرانی یک یا چند شهر را به جای می‌گذارد! چرا؟ چون آنها اصول شهرسازی و خانه‌سازی روی خط زلزله را بیشتر رعایت کرده‌اند!

گناهان:

بلاها و مصیبت‌ها، نتیجۀ گناهان نیز می‌باشد، اما نباید گمان شود که "گناه" فقط کفر، شرک، نفاق، زنا، شرابخواری، قمار، غیبت، تهمت و ... می‌باشد. بی‌سوادی، بی‌توجهی، بی‌تفاوتی، غفلت و سوء مدیریت شخصی، اجتماعی، دولتی و ... نیز از گناهان بزرگی می‌باشد که می‌تواند چنین عواقب نامطلوبی داشته باشد.

●- بنابراین، وقوع حوادث طبیعی، اگر چه ویرانی یا کشته به جای گذارد، نه تنها هیچ مغایرتی با رأفت و رحمت خداوند سبحان ندارد، بلکه تجلی علم، حکمت، قدرت (اندازه‌گذاری) و ربوبیت اوست،  و البته عین "عدل" اوست، چرا که عدل یعنی: «قرار دادن هر چیزی در جای خودش».

از این‌رو، معنا و منطقی ندارد که گفته شود: «یا در نظام خلقت، هیچ زلزله‌ای رخ ندهد، و یا اگر باید رخ دهد، به هیچ انسانی آسیب مالی و یا جانی نرساند، چون خداوند ارحم الراحمین است»!

گناهِ به بار آمدن ویرانی‌ها، از دست رفتن زندگی‌ها و کشته شدن کودکان یا بزرگسالان، متوجه انسان‌های جاهل (بی‌خرد)، بی‌سواد، غافل، بی‌بصیرت، سطحی‌نگر، سود جو و ... می‌باشد، خواه اشخاص باشند و خواه مدیران دولتی و ...، نه خداوندی که عالم هستی را بر اساس علم، حکمت و اندازه‌ها آفریده و ربوبیت می‌کند: «إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماييم كه هر چيزى را به اندازه آفريده‌ايم / القمر، 49»

این که انتظار رود چون خداوند سبحان، رئوف، رحمان و رحیم است؛ هیچ اتفاق ناگواری برای انسان پیش نیاید؛ یک انتظار واهی، تخیلی و به دور از علم، تعقل و تفکر در اسمای الهی از یک سو و نظام خلقت از سوی دیگر می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان.

پرسش:

حکمت بلاهایی چون زلزله که در آن هزاران کودک و بزرگسال، بی‌گناه زیر آوار کشته می‌شوند، چیست و آیا با برخی از صفات خداوند مانند مهربانی و رحیم مغایرت ندارد؟!

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/social/11289.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   توحید