پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

بیشتر این «به جای» سازی‌ها که به ویژه در فضای مجازی فرافکنی و القا می‌شود، برای ایجاد تشکیک، تجزیۀ عقل و عاطفه و ایجاد انحراف می‌باشد! مثل این که می‌گویند: «به جای زیارت، به فقیران طعام دهید - به جای طعام به فقیران، خانه‌سازی کنید - به جای خانه‌سازی، امکان آموزش را گسترش دهید - به جای مدرسه و دانشگاه، بیمارستان بسازید ...» و البته هیچ گاه تمامی ندارد و هدف گیج کردن و انجام ندادن هیچ کاری می‌باشد؛ چرا که وقتی به جای هر کار خیری، کار دیگری توصیه می‌شود، امر مشتبه می‌گرذد و تصمیم‌ها متزلزل می‌گردند!

●- آن که به زیارت مزار شهیدی می‌رود؛ کار بزرگی انجام می‌دهد که خود گویای شناخت‌ها، باورها، محبّت‌ها، دشمنی با ظالمان و جانیان، دوستی با یاران و ... می‌باشد؛ این زیارت، خودش یک کتاب پیام دارد. لذا اگر فقط به زیارت مزار شهدا برود و به غیر از سلام، هیچ کار دیگری ننماید و هیچ نگوید نیز کار و عبادت بزرگی انجام داده است که برکات شخصی و اجتماعی و نیز نتایج و ثمرات دنیوی و اخروی بسیاری دارد.

●- زائر مزار شهید، به زیارت قبر و سنگش نمی‌رود، بلکه به زیارت شهید می‌رود. او می‌داند که شهید نمرده و زنده است؛ البته روح هیچ کسی نمی‌میرد، مرگ برای بدن است و ارواح پس از مرگ منتقل می‌گردند، بلکه می‌داند مقصود از «شهیدان زنده‌اند»، شهود و کارسازی آنها باذن الله ست:

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» (آل عمران، 169)

- هرگز گمان مبر آنها كه در راه خدا كشته شده‌اند مردگانند، بلكه آنها زنده‏‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‏شوند.

●- آن که به زیارت مزار شهدا می‌رود، به دیدار رفقای حقیقی‌اش می‌رود.

در دنیا نیز وقتی دو رفیق یکدیگر را می‌بینند، روحشان مسرور می‌گردد نه بدن‌شان. بدن که نه خوشحال می‌شود و نه دلتنگ و مغموم! لذا زیارت قبول شهداء، همان زیارت ارواحی است که اکنون یکی بدن دنیوی دارد و دیگری ندارد؛ اما ارتباط روحی همان است.

زائر با شهید ارتباط رفیقانه دارد، چرا که می‌داند خداوند سبحان فرموده است: «شهداء رفیقان نیکویی می‌باشند»:

«وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا» (النساء، 169)

- و كسی كه خدا و پيامبر را اطاعت كند، (در روز رستاخيز،) همنشين كسانی خواهد بود كه خدا نعمت خود را بر آنها تمام كرده؛ از پيامبران و صديقان و شهداء و صالحان، و آنها رفيق‌های خوبی هستند!

●- زائر، برای اعلام مواضع خودش به خداوند سبحان، رسول الله و اهل بیت علیهم السلام و آن شهید، به زیارت مزار شهداء می‌رود و با این زیارت، اعلام می‌دارد که من با تو بوده و هستم؛ تحقق اهداف تو را پیگیری می‌کنم، با دوستانت دوستم و با دشمنانت دشمنی دارم. چنان که در زیارت عاشورا، خدمت سیدالشهداء علیه السلام، اعلام مواضع می‌کند و عرض می‌نماید:

«بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَعْدائِكُمْ، وَالنَّاصِبِينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَأَتْبَاعِهِمْ، إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ، وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ»

- از ایشان به سوی خدا و شما بیزارم و به خدا تقرّب می‌جویم و پس از آن به شما نیز با دوستی نسبت به شما و دوستی نسبت به دوستان شما و به بیزاری از دشمنانتان و برپاکنندگان جنگ با شما و به بیزاری از شیعیان و پیروان آن‌ها، من در صلحم با کسی که با شما صلح کرد و در جنگم با کسی که با شما جنگید و دوستم با کسی که شما را دوست داشت و دشمنم با کسی که شما را دشمن داشت.

●- زائر، به زیارت می‌رود، تا همرزمی و هم سنگری خود را اعلام و علنی نماید. با زیارتش، بدون کلامی می‌گوید: «در یک جبهه و یک سنگریم، ولایت واحد و دشمن واحد داریم؛ حال تو در مجاهدت به مقام عظمای شهادت و فوز عظیم رسیدی و من منتظر رحمت و مشیّت الهی هستم؛ حال چه من نیز شهید شوم و چه تا آخر عمر مبارزه نمایم و در بستر بمیرم، که آن نیز شهادت است»:

«مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا» (الأحزاب، 23)

- در ميان مؤ‌منان مردانی (کسانی) هستند كه بر سر عهدی كه با خدا بستند صادقانه ايستاده‏‌اند؛ بعضی پيمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشيدند) و بعضی ديگر در انتظارند و هرگز تغيير و تبديلی در عهد و پيمان خود نداده‏‌اند.

بر سر مزار شهداء چه کنیم یا چه بگوییم:

زیارت زندگان، مُردگان و شهداء، کار دل است و دل نه کار خاصی انجام می‌دهد و نه چیزی می‌گوید، بلکه با حلقۀ محبّت، به محبوبش متصل می‌شود و همین اتصال، یعنی همه چیز.

اما در عین حال، آدمی دوست دارد که برای محبوب وفات یافته‌اش و یا شهیدش، کاری انجام دهد.

*- از بهترین کارها هنگام زیارت قبور شهداء علیهم السلام، لحظاتی تفکر است که فرموده‌اند از یک عمر یا هفتاد سال عبادت بالاتر است. لذا بهتر آن است که زائر مزار شهداء، لحظه‌ای به اهداف، راه و بزرگی آنان بیندیشد و سپس به خودش، اهدافش و کارهایش بیندیشد و تصمیماتی اتخاذ نماید که او را منقلب سازد، سرنوشت دنیوی و اخرویش را متحول کند و در دنیا به مجاهدان، جانبازان و شهداء بپیوندد و در آخرت نیز با آنان محشور گردد.

گریه

«گریه» از محبّت و عاطفه نشأت می‌گیرد و قلب را رقیق می‌کند و به همین خاطر دشمنان اهل بیت علیهم السلام و شیعیان آنها، بسیار علیه «گریه»، ضد تبلیغ می‌کنند.

چه بسا آدمی، هنگام دعا، استغفار و حتی حمد و شکر نعمات نیز گریه کند - چه بسا هنگام دیدار محبوبش نیز از شعف گریه کند و چه بسا برای مظلوم، از ظلمِ ظالمان گریه کند و ... . در حال گریه، اگر از احساسات ظاهری نباشد و اگر از توجه باشد، هم شوینده است و هم برانگیزنده و حرکت دهنده؛ لذا امام حسین علیه السلام فرمودند:

«أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إلّا استَعبَر - من کشتۀ اشکم، مؤمنی مرا یاد نمی‌کند مگر این‌که اشک از چشمانش سرازیر می‌شود».

هدیه

اما، هر زیارت کنندۀ‌ای، دوست دارد هدیه‌ای برای محبوبش داشته باشد، چه او زنده باشد، یا وفات یافته باشد، یا شهید شده باشد. چنان که اگر امکانش باشد، هر کسی با گُل، شیرینی یا تحفه‌ای به دیدار خویشان و دوستانش می‌رود.

هدیه، می‌تواند صورت مادی داشته باشد و یا حتی ظاهر و باطنش معنوی باشد؛ مثل این که خرمایی، شربتی یا طعامی خیرات کند، یا فاتحه‌ای، تلاوت سوره‌ای، زیارت عاشورایی، صلواتی یا ... را هدیه نماید؛ که اگر با خلوص نیت و در راه خدا باشد، همه خوب، عالی، مقبول و مشکور خواهد بود و هیچ لزومی ندارد این را به جای انجام دهد  یا گیج شود که حالا کدام را انجام دهد؟!

●- خیرات برای اموات و شهداء، در واقع خیرات برای زندگان می‌باشد که ثوابش به آنها می‌رسد. طعام خیراتی را زندگان می‌خورند و قرآن مجید را زندگان تلاوت می‌کنند، چنان که سلام و صلوات نیز توسط زندگان صورت می‌پذیرد و باید در خودشان اثر بگذارد و البته ثوابش که بسیار هم عظیم می‌باشد، به آنها می‌رسد.

زیارت قبول و التماس دعا

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

آیا سر مزار شهدا نباید گریه کرد و به جای آن باید برایشان صلوات فرستاد و قرآن خواند و هدیه نمود؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/etc/12818.html 

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون