ایکس – شبهه: از مسیحیان عالِم و عالَم باید پرسید که اگر معتقدند دین مسیحیت آن قدر مهربان است که نه تنها برای هیچ گناهی عقوبتی تعریف نکرده و توصیه می‌کند که اگر به یک طرف صورت شما سیلی زدند، طرف دیگر را بیاورید تا بزنند، پس چرا مسیح (ع) را به صلیب کشیدند؟ (البته به زعم آنها).

در این برنامه که نشستی با به اصطلاح با چند تازه مسیحی شده بود گفته شد که ما اسلام را نمی‌توانیم رد کنیم، بالاخره قرآن هم یک کتاب آسمانی است، اما چون انسان باید به آن چه باور دارد عمل کند و در کتاب «گناهان کبیره» تألیف شهید آیت الله دستغیب، گناهان کبیره و عذاب‌های هولناکش درج شده و شما نمی‌توانید به آن عمل کنید و سخت است، پس بهتر است به مسیحیت که خدایی مهربان دارد بگروید؟!

الف – در واقع می‌خواست بگوید: چون در اسلام گناهان کبیره چنان چه از اسمش پیداست بزرگ شمرده شده و عذاب‌هایی که بازتاب آنهاست بیان شده است، به دینی بگروید که می‌شود در آن دین این گناهان را بدون هیچ واهمه‌ای از عقوبت آن انجام داد. خُب این که رسماً دعوت شیطان است.

ب – در این کتاب با تأسی به آیات و روایات، گناهانی چون: قتل عمد، سرقت، دروغ، غیبت، زنا، شرب خمر، قمار و ... از گناهان کبیره شمرده شده و از نتیجه و عقوبت اخروی آنها خبر داده شده است، آیا در مسیحیت ارتکاب این جرائم مجاز است؟! این آقا مردم را به نام دین مسیح (ع) به چه چیز دعوت می‌کند؟! یعنی چه که چون این کارها سخت است و شما نمی‌توانید انجام ندهید، پس به دین یک ورژن پایین‌تر بگروید که این رفتارها و ناهنجاری را سخت نگرفته است؟! دین خودشان را مسخره کرده‌اند؟!

ج – ممکن است که افراد یا اصحاب ادیان، مذاهب، مکاتب و ... هر کدام برای خود خدایی با تعریف خود و وفق میل خود معرفی کنند، ولی واقعیت امر این است که با تعاریف متفاوت، چند خدا به وجود نمی‌آید؛ خدا یک خدا است و دومی، یا شریک، یا مثل و مانند هم ندارد. لذا خدای مسیحیت امروز یا اصلاً خدا نیست یا اگر هست همان خدایی است که اسلام به آن می‌خواند و سنّت خدا نیز یکی است و تبدیل نمی‌گردد.

این گونه نیست که خدایان متفاوتی وجود داشته باشند و یا خدای واحد چند نوع آخرت داشته باشد و اگر یک مسیحی مرتکب دروغ، غیبت، ظلم، جنایت، زنا، شرب خمر و ... شد با او کاری نداشته باشد، اما اگر یک مسلمان مرتکب شد، او را عقوبت کند.

عقوبت اعمال:

چنین نیست که گمان کرده‌اند خداوند منّان مانند موجودی بزرگ آن بالا با چماق یا گرزی آهنین و آتشین نشسته است تا هر کس گناهی کرد، محکم بر سرش بکوبد تا آتش بگیرد. بلکه خداوند علیم، حکیم نیز هست. خلقت را نظام‌مند آفریده و اعمال ظاهری و باطنی دارند و جهنم و عذاب‌هایش صورت باطنی گناهان خود انسان است که در قیامت رخ می‌نماید. انسان اگر دستش را روی آتش بگیرد، می‌سوزد و اگر مال یتیم بخورد، عین این است که آتش خورده است، پس از دورن آتش می‌گیرد.

این خلقت نظام ‌مند، دیگر خدای اسلام، خدای مسیحیت ندارد. هر کس دستش را روی آتش گرفت و یا آتش خورد، سوختن نتیجه طبیعی کار اوست.

یک خاطره از شهید آیت الله دستغیب:

ایشان واعظی را برای سخنرانی به مسجد خود دعوت کرده بود، واعظ در تعریف ایشان به مردم گفت که قدر این دانشمند فاضل را بدانید و برای این که تألیفات او را معرفی کند گفت: «ایشان صاحب گناهان کبیره هستند» - آیت الله دستغیب نیز خندید و گفت: آقا من کتاب «بهشت جاوید» را نیز تألیف کرده‌ام، چرا نمی‌گویید که «صاحب بهشت جاوید» است و می‌گویید صاحب گناهان کبیره است؟!

خدای رحمان و رحیم:

این جنابان نیز از روی عمد و غرض برای ترساندن مسلمانان و نشان دادن درب باغ سبز برای گناه در مسیحیت فقط به این کتاب استناد می‌کنند. در آموزه‌های قرآنی و روایی اولین معرفی و اسمی که از خداوند سبحان صورت می‌پذیرد، «رحمان و رحیم» است که بر تمامی اسمای او سبقت دارد.

شروع خدا شناسی (معرفة الله) در اسلام با «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» می‌باشد.

خدای معرفی شده در اسلام، مانند خدای مسیحیت و یهودیت جسم ندارد. نه «پدر، پسر و روح‌القدس» است و نه پیرمردی مو و ریش سفیدی که به زمین آمده، راه را گم کرده، خانه مؤمنان را پیدا نکرده و در کوه صهیون مأوا گزیده است و گاهی هم خودش دَمی به خمره می‌زند.

در خدای معرفی شده در آموزه‌های اسلامی، «الله جلّ جلاله» سبحان است، یعنی منزه از عیب‌ها، کاستی‌ها و آن چه مردمان ناآگاه به او نسبت می‌دهند. او هستی، کمال و خیر محض است.

رحمت واسعه:

رحمت عامِ الله جلّ جلاله، واسع و عمومی است و همگان از بد و خوب را شامل می‌گردد:

«وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاء وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ» (الأعراف، 156)

ترجمه: (مؤمنین گفتند) و براى ما در اين دنيا نيكى مقرر فرما و در آخرت [نيز] زيرا كه ما به سوى تو بازگشته‏ايم. فرمود: عذاب خود را به هر كس بخواهم مى‏رسانم و رحمتم همه چيز را فرا گرفته است و به زودى آن را براى كسانى كه پرهيزگارى مى‏كنند و زكات مى‏دهند و آنان كه به آيات ما ايمان مى‏آورند مقرر مى‏دارم.

ستار و غفار:

در آیات قرآن و آموزه‌های اسلام بسیار تصریح و مکرر تأکید شده است که خداوند متعال هم «ستّار» است، یعنی عیب‌ها را (حتی از ملائک کاتب) می‌پوشاند و هم «غفّار» است، یعنی نه تنها گناهان را می‌بخشد، بلکه گناه‌کار را مورد رحمت خاصه خود «رحیم» قرار می‌دهد. البته این بخشش رحمت بر کسی است که به نام دین یا بی‌دینی یاغی‌گری نمی‌کند، گناه و معصیت را مثل آن آقا سبک نمی‌شمرد و از خطا پیشمان می‌شود و توبه می‌کند. یعنی از راه خطا باز می‌گردد:

«وَالَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِهَا وَ آمَنُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ» (الأعراف، 153)

ترجمه: و[لى] كسانى كه مرتكب گناهان شدند آنگاه توبه كردند و ايمان آوردند قطعاً پروردگار تو پس از آن آمرزنده مهربان خواهد بود.

باز بودن درب توبه و بخشش همه گناهان یک جا:

در آموزه‌های اسلام در قرآن و روایات، همیشه «خوف و رجا»، یعنی امید به موفقیت، پیروزی، بخشیده شدن، مقرب شدن و کمال از یک سو و نگرانی و ترس از هلاکت و بدبختی همیشه توأم است، چرا که اگر این دو صفت در انسان کامل نگردد، انسان با اولین خطایش از همه چیز ناامید می‌شود و اساساً دیگر انگیزه‌ای برای حرکت و رشد پیدا نمی‌کند و اگر «خوف» از عواقب شوم نداشته باشد که بی مهابا خود را به مهلکه می‌اندازد. اگر یک گمشده در کوه و بیابان نه نگران تشنگی یا سقوط از دره باشد و نه امیدوار به راه یافتن، چه اتفاقی می‌افتد؟ لذا می‌فرماید که کافیست هر کسی که با معاصی به خودش ظلم کرده است، از رحمت من نا امید نشود. اگر نا امید نشد و توبه کرد [از راه خطا بازگشت]، همه گناهانش را یک جا می‌بخشم:

«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزّمر، 53)

ترجمه: بگو اى بندگان من كه بر خويشتن زياده‏روى روا داشته‏ايد از رحمت‏خدا نوميد مشويد در حقيقت‏ خدا همه گناهان را مى‏آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است.

به گناهکار تایب جایزه هم می‌دهد:

در معرفی خدا در کلام وحی (قرآن) می‌آموزیم که او نه تنها رحمان، رحیم، ستار، غفار و توّاب است، بلکه آن قدر کریم است که به گناهکار تایب جایزه هم می‌دهد. می‌فرماید: اگر مرتکب گناهی، فحشایی و ظلمی به خود شده‌ای، اصرار به گناه نکن و زود برگرد. توبه کن، استغفار کن و ببین که نه تنها به سهولت و سرعت بخشیده می‌شوی، بلکه تو را عزیز هم می‌دارم و اجر فراوان و جایزه هم می‌دهم:

«وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ * أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ» (آل عمران، 135 و 136)

ترجمه: و آنان كه چون كار زشتى كنند يا بر خود ستم روا دارند خدا را به ياد مى‏آورند و براى گناهانشان آمرزش مى‏خواهند و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد و بر آنچه مرتكب شده‏اند با آنكه مى‏دانند [كه گناه است] پافشارى نمى‏كنند * آنان پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان و بوستان‌هايى است كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است جاودانه در آن بمانند و پاداش اهل عمل چه نيكوست.

توصیه به مبلغان مسیحیت:

*- اگر می‌خواهید مسیحیت را تبلیغ کنید، همان مسیحیت را تبلیغ کنید – مگر پنج‌ تا انجیل که اخیراً هفت‌تا شده است در دست ندارید؟ با تحریف آموزه‌های اسلامی، دروغ بستن و تحریف اسلام، چیزی عاید شما نمی‌شود.

*- آیا از خدا، حضرت مسیح (ع) و اناجیلی که در دست دارید خجالت نمی‌کشید که در یک برنامه تلویزیونی کتاب «گناهان کبیره» را آورده و می‌گویید: چون در اسلام گناهان عقوبت دارد، پس مسیحی شوید؟! آیا این دعوت، سیره، سنّت و تبلیغ مسیح (ع) بود یا دعوت ابلیس است؟!

*- آیا نمی‌فهمید که مخاطبین با شنیدن این حرف‌ها و این گونه استدلال‌های سُست، ابتدا به جهل و حماقت و سپس به امراض قلبی شما پی‌می‌برند و بیشتر از مسیحیتِ کلیسا متنفر و به اسلام پایبندتر و علاقمندتر می‌گردند؟

*- حالا اگر کسی مقابل شما بایستد و بگوید که چرا به اسلام دروغ می‌بندی؟ چرا علیه اسلام ضد تبلیغ می‌کنی؟ چرا مردم را فریب می‌دهی؟ چرا اشاعه فحشاء و منکر را شرعی جلوه می‌دهی و ...؟ می‌گویید: آزادی بیان و آزادی ادیان نیست!

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   معاد