ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: بدتر از ایمان ضعیف، اطلاعات اندک، نفهمیدن دین و عمل نکردن به آن، تحریف دین، تفسیر به رأی و سوء استفاده از آن برای امیال و خوشایندهاست و بدتر از آن، بی‌بصیرتی است.

آیا کسی که چنین توجیه بی‌منطقی بیان دارد، واقعاً خودش اعتقاد دارد که با تأسی به دستورات پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، حدود الهی را کنار گذاشته است، یا به آنها بی‌توجهی می‌نماید؟!

آیا پیامبر ایشان فرموده‌اند که اگر شرایط روز و جوّ حاکم بر زمان و مکان، کفر و شرک و الحاد و یا فسق و فجور بود، فرزندان خودتان را این گونه تربیت کنید؟! آیا خداوند حکیم، انبیای خود را با چنین رسالت و آموزه‌هایی فرستاده است؟!

احادیث و روایات تربیتی در آموزه‌های اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین بسیار است، اما اگر کمی با منطق، تعقل، تفکر و بصیرت در آنها تأمل شود، همگی فرموده‌اند که چگونه «تربیت» کنید و نفرموده‌اند که چگونه «بی‌تربیت» کنید.

بله ما در روایت بسیار ژرف و گویای امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌خوانیم:

«لا تَقسِروا اَولادَكُم عَلى آدابِكُم ، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَيرِ زَمانِكُم» (شرح ابن ابى الحديد، ج 20، كلمه 102، ص 267)

ترجمه: آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحميل نكنيد، زيرا آنان براى زمانى غير از زمان شما آفريده شده‌‏اند.

حال آیا معنای این بیان نورانی این است که اگر عصر شما عصر کفر و فساد بود، به فرزندانتان دین نیاموزید؟ یا این که سخن از «آداب» شخصی، خانوادگی، قومی و بومی است و می‌فرماید که این آداب را به فرزند تحمیل نکنید، چون عصر و زمان او با شما متفاوت است؟ و می‌فرماید که او را با پیش‌رفت‌ها زمان آشنا کنید.

به عنوان یک مثال ساده: مثلاً در محاسبات، یاد و عادت ندهید که با چرتکه محاسبه کند، عصر علم و تکنولوژی و ماشین حساب و رایانه است. چنان چه رهبر معظم انقلاب در دو دهه پیش هشدار دادند کسی که امروز کار با کامپیوتر را نداند، فردا بی‌سواد تلقی خواهد شد و امر به نهضت نرم‌افزاری کردند.

حال این تعبیر چقدر متفاوت است با نگاه کسی که فرزندان خود را بی‌دین، بی‌تقید و بی‌تقوا بار بیاورد و زمینه فساد و فحشا و گناهان دیگر را بر او فراهم نماید و بدتر از همه آن که مدعی شود در حدیث آمده که فرزند را به روز تربیت کنید؟!

*- شخصی صاحب اولاد شد و او را نزد رسول‌الله صلوات الله علیه و آله برد و پرسید: حق این فرزند بر من چیست؟ ایشان فرمودند: «‌تُحسِنُ اسمَهُ وَ اَدَبَهُ وَ تَضَعُهُ مَوضِعا حَسَنا‌ - وسایل الشیعه ج21، ص390» یعنی: « اسم خوب برايش انتخاب كنى، به خوبى او را تربيت نمايى و به كارى مناسب و پسنديده بگمارى»

به تعبیر کامل‌تر این که می‌فرماید او را چنان تربیت کنی که در هر امری بهترین مواضع را اتخاذ کند.

*- ایشان (ص) فرمودند:

«‌ادّبوا اولادكم على ثلث خصال حبّ نبيّكم و حبّ اهل بيته و تلاوة القرآن‏‌» (مقدمه قاموس قرآن ص2)

ترجمه: فرزندان خود را به كسب سه خصلت تربيت كنيد: دوستى پيامبرتان و دوستى خاندانش و تلاوت قرآن.

حال اگر کسی آموزه‌های قرآنی و صدها حدیث تربیتی را رها کرد و به روز بودن را به جهالت، فسق، فجور، فحشا، کنار گذاشتن واجبات، رو کردن به محرمات و ...، تعبیر (تحریف) نمود، چه باید گفت؟ قطعاً یا جاهل است، یا عمد دارد و به تعبیر قرآن مصداق کسانی است که کلمات خدا را از موضع‌اش تحریف می‌کنند و امر به منکر و نهی از معروف می‌کنند. به دو آیه ذیل توجه نمایید:

«أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ» (البقره، 75)

ترجمه: آيا طمع داريد كه [اينان‏] به شما ايمان بياورند؟ با آنكه گروهى از آنان سخنان خدا را مى‏شنيدند، سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مى‏كردند، و خودشان هم مى‏دانستند.

«‌الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ‌» (التوبه، 67)

ترجمه: مردان و زنان منافق همه از يكديگرند كه امر به منكر و نهى از معروف مى‏كنند و دست‏هاى خود را [از انفاق‏] بسته مى‏دارند. خدا را فراموش كرده‏اند و او هم فراموششان كرده است. آرى، منافقان همان فاسقانند.

*- پس، به دوست، فامیل و هر کس که چنین تفسیر به رأی یا سوء تعبیرهایی برای توجیه خلاف و معصیت خود می‌کنند، متذکر گردید که اولاً سعی کنید هیچ گاه معصیت نکنید، آن هم گناهان کبیره، آشکار و علنی و به ویژه گناهانی که فساد اجتماعی می‌آورد – ثانیاً اگر خدایی ناکرده مرتکب شدید، توبه و استغفار کنید – ثالثاً اگر توفیق آن نیز سلب شده بود، دست کم انحراف و معصیت خود را به اسلام، قرآن و حدیث حمل نکنید، این افتراست و افترا به خدا و اهل عصمت علیهم‌السلام، بزرگ‌ترین ظلم و بزرگ‌ترین جرم است که راه نجات و رستگاری در دنیا و آخرت را می‌بندد:

«‌وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ‌» (الأنعام، 21)

ترجمه: و كيست ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ بندد يا آيات او را تكذيب كند؟ بى‏ترديد ستمكاران رستگار نمى‏شوند.

«فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ» (یونس، 17)

 

ترجمه: پس كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا آيات او را تكذيب كند؟ حقيقت اين است (حقاً) كه مجرمان رستگار نمى‏شوند.

کلمات کلیدی:  گوناگون