ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: جمله خوب و قشنگی است، البته اگر مورد سوء استفاده قرار نگیرد. به انتشار دهندگان بگویید: حالا که شما لب تشنه، جگر سوخته، چشم کور شده و دست بریده را ندیدید و قطره‌ای اشک نیز از قلب سنگ‌تان به چشم‌های خشک‌تان نرسید و بر گونه نچکید، چون ذره‌ای عاطفه نداشتید و تمام حواس‌تان متوجه اعماق و ریشه‌های فکری امام بود، چه کردید؟! فقط شانتاژ علیه عزارادان؟! اهداف و اندیشه‌ها و نهضت حسینی (ع) فقط همین پیام و بازتاب را برای شما داشته است که هر گونه و هر مقدار که می‌توانید، به عزاداری و زنده نگه‌داشتن یاد و راه او بتازید؟!

هر چند که مرحوم شریعتی، در برهه، شرایط و زمانی می‌زیسته که دیگر از اساس متغیر شده است، اما باید به چند نکته‌ی مهم توجه نمود:

الف – در هیچ برهه‌ای از تاریخ و در هیچ شرایطی، نگفته‌اند که درد علی علیه‌السلام، فقط درد زخم شمشیر و یا تیر در پایش بوده است. بلکه همیشه و در همه جا و حتی در روضه‌ها نیز بیان شده که هدف او خدا بود و دغدغه‌اش اسلام بود و درد او نیز از بی‌بصیرتی یاران بود. علی علیه السلام، حتی از تنهایی نیز "درد" نکشیده است، اما از فراغ کشیده است.

ب – در هیچ برهه‌ای از تاریخ و در هیچ شرایطی و حتی در روضه‌ها، هیچ‌گاه از سیدالشهداء فقط زحم‌هایش را نشان ندادند که افکارش را کنار گذاشته باشند و هیچ گاه کسی نگفته است که بزرگ‌ترین در ایشان، تشنگی بوده است.

ج – به کسی وحی جدیدی نیامده است و تاریخ نیز برای کسی مجدداً تکرار نشده است، پس اگر دانشمندان، اندیشمندان، امثال مرحوم دکتر شریعتی و هر انسانی که اندکی تفکر کرده، مطلع شده که مسائل و معضلات و فتنه‌ها چه بوده که منجر به کربلا و عاشورا شده است، خب لابد بیان شده است که آنها دانسته‌اند، خوب و بسیار هم بیان شده است. پس این طور نیست که گمان شوند، همه گویندگان و شنوندگان، نادان و ابله و سفیه بودند، غیر از مدعیان.

افراط و تفریط:

اما باید از افراط و تفریط پرهیز کرد که هم موجب انحراف دوستان می‌گردد و هم موجب سوء استفاده دشمنان.

برخی می‌خواهند به بهانه‌ی اوج بندگی، ایمان، علم، اخلاص و عظمت وجودی اهل بیت علیهم السلام، ظلم‌هایی که بر آنان رفته است را پنهان دارند و البته دلشان برای عظمت آنها نمی‌تپد، بلکه برای نگران افشای ظلم ظالمین هستند.

*- اگر امیرالمؤمنین علیه السلام، "باب العلم و الحکمة" است، دلیل نمی‌شود که تنش زخم شمشیر نخورده باشد و فرق مبارک‌شان شکافته نشده باشد و از هیچ زخمی دردشان نیاید، گرسنه و تشنه نشده باشند و ... – حضرت خدیجه کبری علیهاالسلام در شعب ابیطالب، چگونه رحلت کرد؟

*- اگر سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام، برای احیای دین، بیداری اسلامی، نجات اسلام از تحریف، نجات مسلمین از یوغ بندگی ظالم و آن هم به نام اسلام، حرکت کردند، اگر مردم با بی‌بصیرتی تمام او را یاری نکردند، یا نامه نوشتند و سپس نقض پیمان کردند و ...، دلیل نمی‌شود که تصور شود کربلا یک مکانی مثل سازمان ملل بوده و در نهایت یک عده وقت سخنرانی ایشان، مجلس را ترک کردند!

*- عظمت وجودی یا والایی اهداف آنان، دلیل نمی‌شود که تحمل اذیت‌ها کتمان شود. بالاخره آنها اهداف بلندشان را در عمل تعقیب کردند، پس بیان عملیات با تمامی جزئیاتش لازم است.

*-چرا کتمان شود که آب را به روی آنها بستند – عطش و تشنگی به آنها فشار مضاعف می‌آورد – لب‌ها خشکیده و جگرها سوخته بود و در نهایت نیز با همان لب عطشان به شهادت رسیدند و سرها از بدن‌ها جدا شد و بر سر نیزه‌ها رفت و اسب‌ها بر بدن‌های بی‌سر تاختند؟!

اهداف:

اینها می‌خواهند ماهیت و چهره‌ی کثیف استکبار و ظلم را پنهان کنند، تا عادتی شود برای نوع نگاه به جنایت‌ها و جنایتکاران امروز.

می‌خواهند بگویند: یک اختلاف ایدئولوژیکی یا در نهایت سیاسی بین دو جناح بود که بالاخره کارشان به جنگ کشید؛ یک طرف عِده و عُده‌ی بیشتری داشت و غالب شد. این که مسئله خاصی نیست و این همه هیجان، شور و پویایی نمی‌خواهد.

امروز:

فرض کنید که از حمله اسرائیل به سرزمین‌های فلسطین، لبنان، نوار غزه و ... بگویید، تحلیل سیاسی یا در نهایت ایدئولوژیکی بدهند، اما از نسل‌کُشی، بچه‌کُشی، بستن راه آب، مانع شدن از رساندن امداد در مواد غذایی و دارو و ... نگویید. و سپس اگر کسی گفت: در این حمله بیش از 400 یا 700 کودک و همین تعداد زن کشته شدند، یک عده بگویند: ای بابا! درد مسلمانان عالم و مردم فلسطین، کشته شدن زنان و کودکان، یا آبی و بی‌دارویی نیست، بلکه درد سرسپردگی سران عرب و بی‌بصیرتی عموم مسلمانان است!

خیر، بلکه اسلام شناسی و دشمن‌شناسی، مستلزم توجه به جمیع جهات می‌باشد. هم اهداف، تفکر و جهت‌ها، و هم استراتژی‌، برنامه‌، عملکردها و تاکتیک‌ها.

دقت کنیم که ماهیت اصلی هر اندیشه‌ای، در پشت سلول‌های مغزی پنهان نمی‌ماند، بلکه در عملکرد ظهور و تعین خارجی می‌یابد. دم از اسلام و قرآن می‌زنند، اما اهل بیت پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله را این چنین قتل عام می‌کنند! – دم از دموکراسی و لیبرال دموکراسی می‌زنند، و مردمان جهان و به ویژه مسلمانان را این چنین به خاک و خون می‌کشند. هر دو باید دیده و بیان شود. عقل بشناسد و قلب بفهمد و دیده اشکی از محبت و عاطفه‌ی بریزد تا نهضت زنده بماند.

سؤال کوتاه و نشانی (لینک) پاسخ جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی:

شریعتی: افسوس که به جای افکار حسین‌، زخم‌های بدنش را نشان‌مان دادند و بزرگترین دردش را بی‌آبی نامیدند!

http://www.x-shobhe.com/shobhe/6943.html

دعوت:

کانال رسمی تلگرام پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات

تلگرام را به آخرین نسخه به روز نمایید. برای عضویت بر روی آدرس زیر کلیک نمایید.

  https://telegram.me/x_shobhe

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون