پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

خداوند سبحان، هیچگاه به خاطر گناهان یک قوم، اقوام دیگر را عذاب ننموده و نمی‌نماید.

فراوانی و پراکندگی جمعیت

امروزه جمعیت جهان بیش از 8 میلیارد نفر می‌باشد که در سرتاسر سیارۀ زمین پخش شده و زندگی می‌کنند؛ اما در آن زمان چنین نبوده است.

حضرت نوح علیه السلام، نسل چهارم حضرت آدم علیه السلام بود. طبق گزارشات تاریخی، حضرت آدم علیه السلام حدود 1000 سال عمر داشت و برای او 40 فرزند قید کرده‌اند که از جمله آنها جناب شیث پیامبر بود، او نیز حدود 900 سال عمر نمود.

نسب حضرت نوح علیه السلام، با سه واسطه به حضرت ادریس علیه السلام می‌رسد که او نیز با سه واسطه به جناب شیث نبی می‌رسد و البته چنین نیست که هر کدام پس از درگذشت دیگری به دنیا آمده باشند؛ جناب ادریس، در زمان حضرت آدم می‌زیست.

طبق مستندات تاریخی، از رحلت حضرت آدم علیه السلام تا طوفان نوح، هزار و دویست و چهل و دو سال فاصله بود؛ لذا جمعیت بشر در آن روزگار، شاید به چند صد هزار نیز نمی‌رسید و البته همگی بین کوفه و اطراف [تا شعاع چند صد کیلومتری] پراکنده بودند. لذا هرگز گمان نشود که شاید جماعاتی از بشر در شرق ایران آن روز، چین، مکزیک یا اروپا نیز زندگی می‌کردند و سیل آنان را نیز در بر گرفته است؛ بلکه جمعیت بشری در زمین، بسیار کم و متمرکز بود.

عذاب‌های اقوام دیگر

چنین نیست که خداوند متعال، هیچ قومی را مانند قوم نوح علیه السلام عذاب ننموده باشد؛ اقوام لوط، عاد و ثمود و ... نیز با عذاب الهی هلاک شدند و البته اگر به عذاب‌های بیان شده در آیات توجه نماییم، همگی از نوع بلایای طبیعی بوده‌اند؛ مانند: سیل، زلزله، طوفان، بادهای زهرآگین، باران سنگ، آفتاب سوزان و ... . این درس بزرگی است تا بدانیم، هر چه هست، مال خداست و همه لشکریان (جنود) خداوند مالک و ملیک می‌باشند.

علل اصلی عذاب قوم نوح

اگر به تاریخ اقوام هلاک شده به عذاب الهی، به ویژه در قرآن مجید و احادیث معتبر توجه نماییم، معلوم می‌شود که خداوند متعال، بنیانگذاران اصلی انحرافات و مفاسد را عذاب نموده است؛ چنان که در زیارت عاشورا نیز ابتدا بنیانگذاران ظلم علیه اهل بیت علیهم السلام لعن شده‌اند و ابتدا «امت‌های بنیانگذار ظلم» لعن شده‌اند و سپس سران آنها و لعنت یزید، در مرتبۀ پنجم قرار دارد: «اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً»:

«فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ».

●- امروزه انحراف «همجنس‌گرایی و همجنس‌بازی»، به مراتب بیش از گذشته در جهان رواج دارد و حتی حکومت‌های به ظاهر پیشرفته در امریکا و اروپا، این رذیلۀ اخلاقی و رفتاری را به تصویب قانونی مجالس رسانده‌اند و نه تنها آن را در سطحی گسترده تبلیغ و ترویج می‌نمایند، بلکه با مخالفان نیز به هر شکل ممکن برخورد می‌کنند؛ اما «قوم لوط» بنیانگذار این انحراف و فسق، به صورت رسمی و سازماندهی شده بودند، لذا به عذاب الهی هلاک گردیدند تا درس و عبرتی برای سایرین باشند:

«وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ» (العنکبوت، 28)

- و لوط را فرستاديم هنگامي كه به قوم خود گفت: شما كار بسيار زشتی انجام می‏دهيد كه احدی از مردم جهان قبل از شما آنرا انجام نداده!

1- قوم نوح از ابتدایی‌ترین جماعات بشری در زمین بودند که به صورت قومی و اجتماعی زندگی می‌کردند، نه تنها بنیانگذار کفر همگانی بودند، بلکه بدترین آنها بودند، چنان که فرمود:

«وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى» (النّجم، 52)

- و نيز قوم نوح را پيش از آنها (هلاک نمودیم)، چرا كه آنها از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند.

«أَظْلَمَ وَأَطْغَى»، صفات افعل تفضیلی (ترین‌ها) می‌باشند، یعنی: «ظالم‌ترین‌ها و طغیانگرترین‌ها» - آنها بنیانگذاران «ظلم و طغیان عمومی» بودند.

2- قوم نوح علیه السلام، همگی به غیر از چند نفر معدود، فاسق و بنیانگذار فسق اجتماعی بودند و «فاسق» یعنی خارج شده از مسیر آدمیت و بندگی:

«وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ» (الذاریات، 46)

- همچنين قوم نوح را قبل از آنها (هلاك كرديم)، چرا كه قوم فاسقی بودند.

3- بین حضرت آدم و نوح علیهما السلام، ده پیامبر دیگر برای این جمعیت کم بشر در روز زمین فرستاده شد که اندکی به آنان ایمان آوردند و بسیاری نیاوردند، اما قوم نوح (مردم در زمان ایشان) که بسیار کافر، طاغی، ظالم و لجوج بودند، اولین قومی بودند که از روی ناباوری، خواستار عذاب الهی شدند و البته پس از آنان، اقوام دیگری نیز از پیامبر زمانشان خواستار نزول بلا و عذاب الهی گردیدند:

«قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ» (هود علیه السلام، 32)

- گفتند: ای نوح! با ما جر و بحث كردی، و زياد سخن گفتی (بس است)، اكنون اگر راست می‏گوئی آنچه را بما وعده می‏دهی (از عذاب الهی) بياور!

4- در دوران این چند نسل و ده نبی، بسیاری ایمان نیاوردند، اما قوم نوح، اولین جماعت بشری بودند که ضمن تکذیب، کفر، طغیان، فسق و ظلم، زجر دادن پیامبرشان را با دروغ، تهمت، آزار، مسخره کردن، تهدید و ...، به صورت سازماندهی شده و عمومی، در دستور کار قرار دادند:

«كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ» (القمر، 9)

- پیش از اینان هم قوم نوح بنده ما نوح را تکذیب کردند و گفتند: او مردی دیوانه (و جنّ زده) است، و (با زجر و ستم بسیار، او را از دعوت به حق) باز می‌داشتند.

و ... .

●- بنابراین، جمعیت بشر در زمین زیاد نبود و متشکل از قوم نوح علیه السلام بود که همگی، به غیر از چند نفر معدود، کافر، ظالم، فاسق و منحرف شده بودند، تا جایی که حتی پیدایش فرزندان صالح از آنان ممکن نبود، چنان که 950 سال تکذیب کردند؛ پس همگی به غیر از همان چند نفر، به عذاب الهی هلاک شدند.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

چرا خداوند قوم نوح (ع) را آن چنان هلاک نمود که اقوام دیگر را ننمود و چرا به خاطر گناهان آن قوم، جهانیان را هلاک نمود و فقط چند نفر در کشتی را باقی گذاشت؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/history/12601.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  تاریخی