مگر نه این است که جنگ در تمام دنیا مظهر خشونت و خونریزی است، پس چرا در ایران بعد از ۴۳ سال، باز هم آن را یادآوری کرده و تازه برای آن هفته گرامی داشت میگیرند؟
پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):
جنگ، مظهر خشونت هست، اما کدام جنگی را غربیها و مدعیان حقوق بشر، صلح عمومی، آزادی و ... ایجاد و آغاز ننمودهاند؟! آیا نگوییم تا اذهان عمومی آگاه نگردند - چرا؟!
*- اگر با دقت به این پرسش و نحوۀ چینش و ساختار گزارههایش توجه نمایید، نه تنها به پاسخهای بسیاری میرسید، بلکه به اهداف دشمن در جنگ شناختی و نیز وحشتش از یادآوری جنگ تحمیلی 8 ساله - جنایات جهانی از یک سو و مقاومت، رشادت، ایثار و شهادت طلبی از سوی دیگر پی میبرید.
الف - با حیلۀ تمام، «جنگ مظهر خشونت است» را بهانه قرار دادهاند برای به فراموشی سپردن «جنگ تحمیلی»!
معنای «جنگ مظهر خشونت است»، این است که حکومت و دولتی، کشور دیگری را مورد تهاجم قرار ندهد، نه این که ملّتی از خود دفاع نکنند و بگویند: «وای! این جنگ خشونت و بد است»! بنابراین، اگر چه در جنگ گل و شیرینی خیرات نمیکنند، بلکه سراسر خشونت است، اما برای جبهۀ مهاجم، زشت و برای جبهۀ مدافع، «مظهر شعور و بصیرت، غیرت و شجاعت، مقاومت و ایثار» میباشد و بسیار هم لازم، زیبا و آموزنده است.
ب - در جنگ تحمیلی، رژیم بعث صدام، در تحقق آرزویی دیرینه (تکرار قادسیه)، با چراغ سبز امریکا به ایران حمله کرد و با توجه به عدم برخورداری جمهوری اسلامی ایران از ارتشی سازمان یافته و سپاهی قدرتمند از یک سو، و خیانت سرانی چون بنی صدر (رئیس جمهور) و ... از سویی دیگر، به سرعت بخش وسیعی از خاک ایران را به اشغال درآورد!
در این جنگ، امریکا با آواکسها و سازمانهای اطلاعاتی و رسانههایش به تقویت صدام پرداخت و البته از حملات مستقیم هوایی به کشتیهای ایرانی و حتی هدف قرار دادن هواپیمای مسافری نیز کوتاهی ننمود.
●- شرکت «تی ماشین تولز» از «کاونتری» یکی از شرکتهای انگلیسی بود که در دوران جنگ عراق با ایران، دو قرارداد به ارزش ۳۱/۵ میلیون دلار برای کارخانه اسلحهسازی عراق منعقد کرد و بر اساس آن مقرر شد شرکت نامبرده ابزارهای مورد نیاز تولید بمب خوشهای را برای کارخانه «حطین» و گلوله توپ را برای مجتمع «ناجی» بفروشد؛ و همچنین قرارداد فروش فرستندههای «میکرو ویو» - فروش گازهای سمّی و ارسال تسلیحات نظامی «توپ، تانک و ...» از دیگر کمکهای انگلیس به صدام بود.
●- کمکهای نظامی فرانسه به صدام، عامل اصلی تقویت نیروی هوایی عراق، برای حمله به شهرهای مسکونی ایران بود. فرانسه 20 فروند جنگندۀ میراژ به صدام فروخت که سبب برتری هوایی عراق بر ایران شد. همچنین فرانسه در تابستان 1362 تعداد 60 فروند هواپیمای میراژ F1-2000 و تعداد نامشخصی بالگرد جنگی سوپرپوما، بمبهای لیزری، موشکهای ضدکشتی اگزوسه و موشکهای ماژیک و تعدادی رادار رازیت به ارتش بعثی تحویل داد و ... . ارتش عراق از 1200 موشک اگزوسه علیه ایران استفاده کرد و البته کارشناسان نظامی فرانسوی نیز برای کمک به نظامیان عراقی نیز به این کشور اعزام میشدند.
●- کمکهای آلمان، به ویژه در ارسال تکنولوژی و مواد شیمایی جهت ساخت بمبهای شیمایی به عراق، بر کسی پوشیده نیست و منکری ندارد!
طبق گزارش «واشنگتن پست و پیپلز وُرد »، حمایت شیمیایی آلمان از عراق در دهه ۱۹۸۰ موضوعی است که اسناد و شواهد متعددی برای آن وجود دارد؛ تا سال ۱۹۸۹، پشتیبانی آلمان از عراق در زمینه تسلیحات شیمیایی سبب شد تا این کشور به بزرگترین تولیدکننده گازهای شیمیایی جنگی خاورمیانه تبدیل شود. حتی شرکت NVA (ان وی اِی)، واقع در آلمان شرقی، در اوایل دهه ۱۹۸۰ مجتمعی برای آزمایش تسلیحات شیمیایی در نزدیکی «بغداد» احداث کرد و شرکت Rhein Bayern Fahrzeugbau، با مشارکت ۵ شرکت آلمانی دیگر، تجهیزات لازم برای تولید سم بوتولین و مایکوتوکسین را به عراق منتقل کرده است و ... .
●- کمکهای شوروی سابق، از جمله تحویل 149 عدد تانک تی-۵۵ - پیشرفتهترین هواپیماهای جنگی، هلیکوپتر، تانک و سلاحهای دیگر ، از جمله تسلیحاتی بود که شوروی در طول هشت سال جنگ به عراق داد.
●- همچنین کشورهای ایتالیا و بلژیک ناوهای جنگی و موشکهای پیشرفته ضد زره به ارتش عراق فروختند و در ساخت توپخانههای دوربرد، به صدام کمک کردند و البته پول و سایر کمکهای کشورهای عربی مانند مصر و عربستان سعودی و حتی کویت ... و هم چنین کمکهای اسرائیل غاصب را نباید از قلم انداخت!
ج - در طی این جنگ تحمیلی، ایرانیها چه داشتند، به جز نیروهای جدّی، مصمم، غیور، بصیر و جان برکفی که با توکل به خداوند سبحان و با ذکر شعائری چون: «الله اکبر - یا حسین - یا فاطمه - یا مهدی (علیهم السلام) به میدان آمده بودند تا از کشور، ملت، دین و نظام جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند و اجازۀ ندهند حتی یک وجب از خاک ایران اسلامی به تصرف در آید؟!
باور نکنید و اهمیت ندهید به این که در فیلمها و سریالها، نظامیان از ارتش و سپاه گرفته تا بسیج مردمی را بیشتر افراد ساده، ناآگاه و حتی لودهای نشان میدهند که دائم مشغول دُمبک زدن روی قابلمه، شوخی و ... میباشند! بالاخره این مدیریت فرماندهان تازه به میدان جنگ آمده، اما بسیار دقیق و قدرتمند و نیز رزمندگان دست خالی و هم چنین حمایت پشت جبهۀ تمامی مردم شریف ایران بود که سبب شکست تمام جبهۀ کفر و ظلم و پیروزی قطعی جبهۀ حق شد.
یادآوری
●- آیا باید جنگ تحمیلی هشت ساله، که مهمترین فراز تاریخی کشور و ملّت ایران، به ویژه پس از انقلاب میباشد را از حافظۀ تاریخی مردم زدود - چرا؟!
●- آیا نباید چهرۀ واقعی مدعیان لیبرالیسم، حقوق بشر و صلح طلبی را به نسلهای بعدی شناساند - چرا؟!
●- آیا نباید ایمان، تقوا، بصیرت، شجاعت، صبر و مقاومت، رشادتها و ایثار ملت ایران، به ویژه رزمندگان را ضمن ثبت در تاریخ، زنده و پویا نگهداشت - چرا؟!
●- آیا نباید الگوهای برتر را به نسلهای جدید و آینده معرفی نمود تا مظاهر کفر و ظلم و الگوهای فسق و فساد و جنایت، برای این ملّت بزرگ و شریف، الگو نشوند - چرا؟!
●- آیا نباید روحیۀ انقلابی و جهادی را حفظ و تقویت نمود - چرا؟!
وحشت دشمنان
کسی برای برای جنگ تحمیلی جشن نمیگیرد، اما پیروزی جشن دارد - کسی خشونت را تبلیغ نمیکند، اما یادآوری جنایات از یک سو و مقاومتهای دلیرانه، لازم است - جنگ به خودی خود، «بزرگداشت» ندارد، اما دفاع مقدس، مقاومت، مجاهدت، ایثار و شهادت، «بزرگداشت» دارد.
●- مخالفت، ترس و وحشت دشمنان داخلی و خارجی، از «بزرگداشت مقاومت ملت ایران در جنگ تحمیلی»، برای آن است که از یادآوری جنایات، انتقال این حادثۀ مهم و تاریخساز به نسلهای جدید و نیز زنده و پویا نگهداشتن روحیۀ انقلابی و جهادی، وحشت دارند؛ چرا که نه تنها ملّت ایران را با نیروهای جدید قویتر میسازد، بلکه این ملّت را برای تمامی مسلمانان جهان و حتی آزادیخواهان غیر مسلمان، الگو نموده و مینماید.
امام خامنهای:
«در دوران دفاع مقدّس همهچیزِ کشور مورد تهاجم قرار گرفت؛ نه فقط مرزهای کشور، [ بلکه] هویّت ملّی کشور، نظام اسلامی کشور، انقلاب بزرگ ملّت ایران، ارزشهای فراوانی که این ملّت بزرگ در مقابل چشم خود قرار داده بود، همه مورد تهاجم قرار گرفت. آنجا فقط رژیم بعثی صدّام نبود که در مقابل ما قرار گرفته بود، در حقیقت یک جنگ عمومی بود، یک جنگ بینالمللی علیه ملّت ایران بود؛ ناتو به عراق کمک میکرد؛ آمریکا کمک میکرد؛ شورویِ آنروز کمک میکرد؛ ارتجاع عرب کمکهای مالی خود و مادّی خود و دلارهای نفتی خود را، مثل سیل، بهسمت آنها سرازیر میکرد؛ تبلیغاتشان -که در اختیار صهیونیستها بود و هست- در همهی دنیا، شب و روز به نفع آنها و علیه جمهوری اسلامی ایران تلاش میکرد.
در این معرکهی عظیم، در این قیامت کبرا، نیروی عظیم ملّت ایران، نیروی ایمان، نیروی مقاومت، نیروی اعتماد به خدا، نیروی متّکی به روحالله، و در صدر همهی آنها نیروهای مسلّح نظام جمهوری اسلامی ایران قیام کردند. قیام لله یعنی این. اَن تَقوموا للهِِ مَثنی و فُرادی؛قیام لله کردند، وارد میدان شدند، از جان خود، از نیروی خود، از توانایی خود بهره بردند.» (07/07/1395)
مشارکت و همافزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم .
پرسش:
مگر نه این است که جنگ در تمام دنیا مظهر خشونت و خونریزی است، پس چرا در ایران بعد از ۴۳ سال، باز هم آن را یادآوری کرده و تازه برای آن هفته گرامی داشت میگیرند؟
پاسخ (نشانی پیوند):
https://www.x-shobhe.com/jihad/12897.html
- تعداد بازدید : 355
- 9 مهر 1402
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: سیاسی جنگ و جهاد