«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ» (اخلاص یا توحید، 1 و 2)
- بگو: او الله، یکتاست * همه نيازمندان، اللّه را قصد میکنند (دست نیاز به سوی او دارند)
●- «واحد و اَحد»، هر دو از یک ریشه میباشند و به «وحدت» اشاره دارند، اما معنای آنها متفاوت است.
«الله واحد است»، یعنی: یکتاست و دومی و سومی ندارد؛ عدد به آن راه ندارد. یعنی: هیچ همتایی ندارد که در عرض او و کنار او قرار گیرد، او «واجب الوجود - هستی محض» است. فرمود: «وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا إِلَهٌ وَاحِدٌ - و هیچ الهی وجود ندارد، به غیر از إله واحد» (المائدة، 73)
اما، «الله اَحد است»، یعنی خداوند سبحان، به رغم اسماء و صفاتی که با آنها از او یاد میکنیم، مرکب نیست که تجزیه و شمارش به او راه یابد و نامهایش عین ذات او میباشند. خدای حیّ، علیم، حکیم، رحمان و رحیم، نه خدایان گوناگون میباشند و نه خدای مرکب از اجزاء، بلکه یک حقیقت وجودی است که او را با (اسماء) نامهای گوناگونی که هر کدام وجه و شأنی را معرفی میکند، میشناسیم.
«قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى - بگو «الله» را بخوانيد، يا «رحمن» را، هر كدام را بخوانيد (ذات پاكش يكی است و) نامهای نیکو (اسماء کمالیه) برای اوست» (الإسراء، 110)
www.x-shobhe.ir
www.x-shobhe.com
www.313110.ir
کلمات کلیدی:
حدیث امروز توحید «خدا کیست؟»