پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): چرا برای تحصیل به مدرسه و دانشگاه می‌روند و به معلم و کتاب متوسل می‌شوند، مگر خداوند علیم نیست؟! چرا هنگام بیماری، نزد پزشک می‌روند و به علم او و داروها متوسل می‌شوند، مگر خداوند شافی و کافی نیست؟! چرا برای کسب درآمد و تأمین معاش، کار می‌کنند، مگر خداوند رزاق نیست؟! چرا وقتی خدا هست، مردم از یکدیگر درخواست‌های گوناگون دارند [ولو بگویند: لطفاً یک لیوان آب به من بده]، مگر خدا نیست؟!

پس، هر کاری با  وسائلش انجام می‌گیرد؛ حتی وحی نیز با وسائلش نازل گردید - خلقت جهان و آدمی نیز با وسایل (خاک، نطفه و ...) می‌باشد – جان آدمیان، با وسائلش (فرشتگان مرگ) اخذ می‌گردد - ارزاق [حتی در طبیعت]، با وسایلی چون خاک، آب، تابش خورشید و کشت تأمین می‌گردد- همین قرآنی که در دست می‌گیریم، یک وسیله است – نماز هم وسیله‌ی رشد و قرب می‌باشد و خلاصه آن که هیچ امری بدون توسل به وسائلش، محقق نمی‌گردد.   

درباره‌ی قرآن و امامت، باید به چند نکته مهم توجه شود:

الف – چه کسی گفته که تو متن قرآن کریم، فقط به توحید، معاد و نبوت اشاره شده؟! آیا کسی که چنین می‌گوید، تا به حال قرآن کریم را با دقت خوانده است، و یا دنبال بهانه برای توجیه نواقص اعتقادی خود می‌باشد؟!

در قرآن کریم، به غیر از آیات صریح در خصوص ولایت، و ضرورت تبعیت از ولایت الهی که در طول زمان منقطع نشده و مستمر می‌باشد، واژه‌ی امام با مشتقاتش، 12 مرتبه آمده است.

در قرآن کریم، تصریح شده که تمامی اعمال با آثارش، نزد امام آشکار (امام زمان هر عصری) احصا می‌گردد، و در قیامت نیز هر کسی، هر گروهی و هر امتی، با "امامش" محشور می‌گردد.

ب – عقل، علم و تجربه نیز تصدیق دارند که "امامت" یک امر فطری است و عمومیت دارد، لذا هیچ کسی در دنیا بدون "امام" نیست، منتهی ممکن است که امامان باطل عصر خویش را پیروی نماید.

عقل به آیات تعظیم می‌کند که هر کسی در دنیا، پیرو هر پیشوایی [حق یا باطل] بود، در آخرت نیز با او محشور گردد.

بنابراین، کسی که مدعی می‌شود «من ولایت الهی و امامان منصوب الهی را قبول ندارم»، چه بخواهد و چه نخواهد – چه بداند و چه نداند، از امامان باطل دیگری پیروی می‌کند. و اگر این نقص و ضعف معرفتی و ایمانی را به خدا و قرآن نسبت دهد، دروغ گفته و افترا می‌بندد!

عقل تصدیق می‌کند که اگر در این عالم، امامان باطلی وجود دارند که مردمان را به سوی آتش می‌خوانند، پس حتماً باید امامان حقی نیز وجود داشته باشند که مردمان را به سوی حق هدایت کنند:

«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ» (القصص، 41)

ترجمه: و آنان را پيشوايانى كه به سوى آتش مى‏‌خوانند گردانيديم و روز رستاخيز يارى نخواهند شد.

«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ» (الأنبیاء، 73)

ترجمه: و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت می‌کردند؛ و انجام کارهای نیک و برپاداشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم؛ و تنها ما را عبادت می‌کردند.

نکته‌ی ظریف در این دو آیه:

چون شیاطین جنّ و انس [ابلیس لعین و لشکریانش از جنیان و انسان‌ها]، هیچ تسلطی بر انسان، جز بر کسانی که خودشان ولایت آنان را بپذیرند، ندارند، فقط دعوت کننده هستند (يَدْعُونَ) و پذیرش یا عدم پذیرش با شخص است. اما، چون "هدایت"، فقط کار خداست و آن را به طرق گوناگون انجام می‌دهد، فرمود که امامان حق، هدایت کننده به امر ما هستند. (يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا).

ج - استناد به قرآن مجید:

از بدترین و ظالمانه‌ترین کارها این است که کسی بخواهد نواقص و انحرافات اعتقادی و یا عملی خود را به قرآن مجید مستند سازد و با آن توجیه نماید! و بدتر آن که بدون رجوع به قرآن کریم و قرائت کتاب خدا، و در عین نادانی و بی‌خبری، چنین نماید! این کار، مصداق واقعی همان «افترا» به خداوند متعال می‌باشد، که فرمود: ظالم‌ترین انسان‌ها کسانی است که به خداوند سبحان افترا ببندند:

«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ» (العنکبوت، 68)

ترجمه: و كيست ‏ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند آيا جاى كافران [در] جهنم نيست.

●- آیا کسی که برای توجیه نافرمانی خود، به قرآن مجید [کلام الله = وحی]، استدلال و استناد می‌نماید، آیات صریح در وجوب اطاعت از رسول خدا و هم چنین اولی الامر را نخوانده است؟! و آیا رسول خدا صلوات الله علیه و آله، از همان روز نخست بعثت و آغاز دعوت مردم، "ولیّ الله – حجت الله و امامِ برحق و الهی" را معرفی ننموده است و در پایان نیز در غدیر خم، از تمامی مردم برای آنها  بیعت نگرفته است؟!

●- مگر در همین قرآن کریم و در آیه‌ی ولایت، نفرمود که از خودتان تفسیر و تأویل ننمایید، و اگر در امری اختلاف نظر داشتید، چنان که به توحید و معاد ایمان دارید، آن را به خدا (وحی) و رسول ارجاع دهید و بهتریت تأویل همین است ؟!

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا» (النساء، 59)

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر [= اوصیای پیامبر] را! و هرگاه در چیزی نزاع داشتید، آن را به خدا و پیامبر بازگردانید (و از آنها داوری بطلبید) اگر به خدا و روز رستاخیز ایمان دارید! این (کار) برای شما بهتر، و عاقبت و پایانش نیکوتر است.

●- آن کسی که می‌گوید: «فقط قرآن و آن هم ظاهرش»، و بدین بهانه، از اطاعت خدا، رسول، وحی و اولی الامر (امامان) سرباز می‌زند، نماز صبح یا ظهر را چند رکعت می‌خواند و آن را به کدام آیه مستند می‌سازد؟ در کجای قرآن کریم آمده که نمازهای یومیه چند رکعت می‌باشند، و یا طواف هفت شوط است و یا جزئیات مناسک حج و نیز بسیاری از احکام، چگونه است؟!

پس اگر در قرآن کریم، اشاره و تصریحی به جز «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ = اطاعت کنید از خدا و اطاعت کنید از رسول» نیامده باشد، همین برای اهل معرفت، ایمان و بندگی کافیست که تابع ولایت امامان علیهم السلام باشند. و اگر کسی اهل ایمان نباشد، حتی اگر خودش در غدیر خم بوده باشد و به امر پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، بیعت نموده باشد، باز هم فایده‌ای ندارد و به محض رحلت، بیعت شکنی می‌کند!

●- آیا آن کسی که به قرآن کریم استناد می‌نماید، در همین کتاب نخوانده که «اگر از رسول اطاعت ننماید، تمامی اعمال دیگرش نیز باطل می‌گردد»؟!

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ» (محمد صلوات الله علیه و آله، 33)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏‌ايد خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر [او نيز] اطاعت نماييد و كرده‌هاى خود را تباه مكنيد.

ولایت:

تقسیم‌بندی آیات قرآن کریم، به مباحث توحیدی، معادی و ...، تقسیم‌بندی موضوعی یک کتاب توسط ما، جهت مطالعه، درک و فهم بیشتر و صحیح‌تر می‌باشد، اما حقیقت این است که اساس اسلام، همان "ولایت" است؛ ولایت خدا، که در ولایت پیامبرش و امامان برگزیده‌اش جاری می‌گردد و استمرار می‌یابد و عصری خالی از "ولایت"، حتی قابل تصور نمی‌باشد.

"ولایت"، اصلی است که همگان را شامل می‌شود، با این تفاوت که اگر "ولایت حق" را نپذیرفتند، حتماً و یقیناً و بدون استثناء، "ولایت باطل = طاغوت" را خواهند پذیرفت. و چه بسیار است آیات مربوط به "ولایت حق" و "ولایت باطل" در قرآن حکیم:

«اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (البقره، 257)

ترجمه: خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند؛ آنها را از ظلمت‌ها، به سوی نور بیرون می‌برد. (اما) کسانی که کافر شدند، اولیای آنها طاغوت‌ها هستند؛ که آنها را از نور، به سوی ظلمت‌ها بیرون می‌برند؛ آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند.

تذکر:

جهل (بی‌خردی)، نادانی (ضعف علمی)، کبر، گناه و انحراف از صراط مستقیم در اعتقاد و عمل، یک ضعف، نقصان و رذیله است، و نسبت دادن و توجیه آنها به خدا، قرآن و رسول صلوات الله علیه و آله، نقص و رذیله‌ای بدتر و مُهلک‌تر می‌باشد!

بنابراین، همیشه هم خود دقت و مراقبت نماییم و هم به دوستان متذکر گردیم که اگر چیزی را نمی‌دانی، بگو: نمی‌دانم – اگر قبول نداری، بگو: من قبول ندارم – اگر احکامی را رعایت نمی‌نمایی، بگو: من فعلاً ضعف ایمانی دارم و برای تخلف استغفار نما؛ نه این که بگویی اسلام و قرآن، همین است که من می‌گویم و من انجام می‌دهم! که این افترای به خدا، رسول، قرآن مجید، اهل عصمت علیهم السلام و اسلام می‌باشد و البته گناه و ظلمی بس بزرگتر از تمامی گناهان دیگر می‌باشد و ظلمی است که مانع از هدایت الهی می‌گردد!

«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعَى إِلَى الْإِسْلَامِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» (الصف، 7)

ترجمه: و چه كسى ستمگرتر از آن كس است كه با وجود آنكه به سوى اسلام فراخوانده مى‌شود بر خدا دروغ مى ‏بندد و خدا مردم ستمگر را راه نمى‌‏نمايد.

مرتبط:

فهرست و لینک تمامی پرسش‌ها، شبهات و پاسخ‌های مرتبط با  "ولایت و امامت" که در این پایگاه درج گردیده است.

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

در قرآن مجید، فقط به توحید، معاد و نبوت اشاره شده، نه به امامت. پس اگر کسی به این دلیل قبول ننماید چه؟ آیا امامت جزو اصول دین است؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9710.html 

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

 

  

      

کلمات کلیدی:  اعتقادی   توحید   امامت   معاد   ولایت (امام علی)