سلام بر مهدی صاحب الزمان (عج)، سلام بر نایب برحقش، سلام بر شیعیان حضرتش و سلام بر همه مسلمانان و آزادگان جهان

به یاد دارم که مدتی پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، کنگره‌ای به نام «نهج البلاغه» در شهر مقدس مشهد برگزار گردید. گام مهمی بود و خیلی خوشحال شدیم. آخر می‌دانید، در زمان شاه مخلوع، نهج البلاغه کتاب آزادی بود، به شکل‌های مختلف چاپ می‌شد و هر کسی نیز می‌توانست آن را بخرد و بخواند، اما اگر کسی را ساواک می‌گرفت و در خانه اش «نهج البلاغه» می‌یافت، کارش تمام بود.

در این کنگره از آیات عظام و دانشمندان غیر روحانی و حتی سیاسیون شرکت داشتند. به یاد دارم که آیت‌الله مشکینی (ره)، علامه جعفری (ره) و جمعی دیگر از علما و آیات عظام و هم چنین دکتر شریعتمداری (وزیر علوم وقت) و حتی سروش و بنی‌صدر هم در این کنگره شرکت داشتند.

حضرت امام خمینی (ره)، بیانیه‌ای برای افتتاحیه ابلاغ نمود و در آن ضمن تشکر و تقدیر و تشویق به تداوم این راه، بدین مضمون فرمود: «در هر حال شما هر چه بگویید، علی غیر از آن است». دقت شود که نفرمود هر چه در مقام و شأن و فضیلت ایشان بگویید، کم گفته‌اید و علی (ع) برتر از آن است. بلکه فرمود: هر چه بگویید، علی غیر از آن است. چرا که هر کس، هر شناختی که دارد، به میزان وسعت وجودی خود و علم و اطلاعات و برداشت خود است. لذا پیامبر اکرم (ص) به ایشان فرمود: «یا علی! خدا را جز من و تو نشناسد، و من را جز خدا و تو نشناسند و تو را جز من و خدا نشناسند».

اما، امام خمینی (ره) در همان مکتوب تعریفی از آن حضرت داد که دیگر غیر از آن نبود و فرمود: «علی عبدالله بود، دست پرورده‌ی عبدالله الاعظم». و بدیهی است که شناخت این مقام برای ما میسر نیست.

برخی گمان می‌کنند که تولد در کعبه، برای علی (ع) افتخار است، و حال آن که بر عکس می‌باشد. یعنی این تولد برای کعبه افتخار است و نه برای علی (ع). لذا در دعا می‌خوانیم: «و شرف به مکة و منی». یعنی مکه و منی به او شریف شدند.

آری، این زمین است که با قدم گذاشتن انسان کامل مشرف می‌شود، نه این که انسان به واسطه‌ی نقطه‌ای از زمین مشرف گردد. این مدینه است که پیامبر اعظم (ص) و دخترش فاطمة‌الزهراء سیدة النساء العالمین (ع) مشرف می‌گردد، این بقیع است که به ائمه (ع) مشرف می‌گردد. این مشهد است که به امام رضا (ع) مقدس می‌گردد ... و این کعبه است که به علی (ع) مشرف می‌شود.

خداوند متعال، اسماء الهی را (که همان اشرف مخلوقات هستند) به حضرت آدم (ع) تعلیم داد و چون او معرف آنها به ملائک گردید، دستور داده شد تا ملائک آدم را قبله کرده و به طرفش سجده کنند. حال آیا ممکن است که خداوند سنگ را قبله‌ی آدم کند؟! خیر. بلکه «زادگاه ولایت» قبله‌ی موحدین و مسلمین است و انسان کامل الگو، امام، قبله، جلودار و میزان مؤمنین است و در قیامت نیز انسان‌ها به شناخت و قدم گذاشتن در راه او به اهل دوزخ و بهشت تقسیم می‌گردند. لذا انسان کامل (امام علی علیه‌السلام) مقسم جنت و نار است.

 

کلمات کلیدی:  یادداشت