Iranpn     – یادداشت/ مجید ر.: وضعیت فیلم و سریال در ایران بسیار اسف‌بار است و به میدانی خالی از هرگونه نظارت و نیز رقابت برای تک‌تازی مبدل شده است. گویی عده‌ای این عرصه را در تملک آبا و اجدادی خود دارند و هر چه بخواهند می‌نویسند، می‌گویند، می‌‌سازند و به اکران می‌گذارند، لذا اغلب ارزش انتقاد نیز ندارند. اما باید توجه داشت که همه‌ی انتقادها نیز وارد نمی‌باشد، از جمله انتقادات صنفی.

گاهی اصحاب اصناف با شنیدن یک دیالوگ یا دیدن یک صحنه علیه صنف خود، چنان برآشفته می‌گردند که گویا در این ممکلت هر چه ناهنجاری یا خلاف است، از آسمان نازل می‌گردد. و اصناف متفاوت از جمله: پزشکان، پرستاران، قضات، وکلا، مهندسین، تجار، کسبه، نمایندگان مجلس، نظامی‌ها و انتظامی‌ها و ...، همه امامزادگانی هستند که هیچ گونه تخلفی از آنها سر نمی‌زند و اساسا صاحت مقدس‌شان مبری از هر نقص و عیبی است که بتوان اظهار نمود(؟!)

از جمله انتقادات یا بهتر بگوییم اعتراضات شدیدالحن، اعتراض آقای غضنفر میرزابیگی، رئیس کل سازمان نظام پرستاری به سریال «خداحافظ بچه» بود! آن هم برای این که چرا نشان داد پرستار خبر مرگ بچه را خوب به والدین نداده است؟ خوب، عزیز دل برادر، اگر نمی‌توانی خوب حرف بزنی، می‌توانی اصلاً حرف نزنی تا حرف و سخنت دلیل بر بی اطلاعی مفرطت نگردد.

وی در اعتراض عجیب و قریب خود اظهار داشت: «در چند صحنه که در بیمارستان بود به نحوی رفتار پزشک و پرستار با بیمار و نحوه دادن خبر ناگوار به همراه مددجو به نمایش گذاشته شد که با حداقل‌های استاندارد و منشور حقوق بیماران سازگار نیست و کاملاً مشخص است که تولیدکنندگان این سریال از هیچ مشاوره با گروه پزشکی و پرستاری استفاده نکرده‌اند».

معلوم است که وی نه تنها قبل از این اعتراضیه با هیچ پزشک، پرستار و بیماری مشورت نکرده است، بلکه اساساً در عمرش بیمار نشده و گرفتار بیمارستان، پزشک و پرستار نگردیده است! الحمدلله.

خوب بود ایشان [به ویژه با توجه به مسئولیتش] گاهی سری به بیمارستان‌ها می‌زد و می‌دید که آیا چه مقدار رفتار و عملکرد پزشکان و پرستاران با حداقل استانداردها و منشور حقوق بیماران سازگار است که حالا چه مقدار یک سریال سازگار باشد یا نباشد؟

*- آیا دستمزدهای سرسام آور رسمی و غیر رسمی، علنی و زیر میزی، مثبوت در صورتحساب و دریافتی در مطب، با حداقل‌ استانداردها و منشور حقوق بیماران سازگار است؟

*- آیا به نحوه ویزیت جراحان از بیماران خود دقت کرده‌اید؟ ساعت ده یا یازده صبح مانند یک فرمانده ارتشی وارد بخش می‌شوند و چند پرستار نیز بله قربان‌گو به دنبال آنها می‌آیند. از دور و نزدیک به بیمار سلامی می‌دهند و می پرسند: امروز چطوری؟ و منتظر جواب هم نمی‌شوند. سپس در صورتحساب، بابت هر سلام و علیکی هزاران تومان حق ویزیت درج می‌گردد!

*- آیا امضا گرفتن از بیمار قبل از عمل جراحی، که به هیچ نتیجه‌ای نمی‌توانی اعتراض و شکایت کنی، با منشور حقوق بیماران سازگاری دارد؟ یا این که قبل از عمل یک نامه‌ی اعمال از اقلام مورد نیاز به همراه می‌دهند تا تهیه کند و معلوم نیست که چه مقدار آن ضروری بوده و مصرف می‌شود و اصلاً چرا باید همراه برود و این اقلام را بخرد، استاندارد است؟ یا این که داروهای نوشته شده در صورتحساب [که اگر آن همه دارو را به فیل بدهند، می‌افتد] مطابق با منشور حقوق بیماران است؟

*- آقای غضنفر! شما که رئیس کل سازمان پرستاری هستید، آیا فرق بین پرستار و همراه بیمار را می‌دانید؟ آیا در تمام دنیا، همراه برای روحیه بخشیدن به بیمار است و یا انجام وظایف پرستاری، آنهم نه با دریافت دستمزد، بلکه با پرداخت حق همراه؟! آیا شب بیدار ماندن کنار بیمار، مراقبت از وی، دقت به تمام شدن یا نشدن سرم، لگن گذاشتن، به توالت و حمام بردن، غذا دادن به بیمار، تهیه دارو ... و سایر خدمات لازم، از وظایف پرستار است یا بیمار؟ آیا چنین وظایفی در منشور حقوق بیمار قید شده است، یا برای شما منشور دیگری تدوین و تصویب گردیده است؟

*- شما بفرمایید چند تا پرستار خوش اخلاق می‌شناسید؟ البته ما هم می‌دانیم که پرستاران زحمت‌کش، وظیفه شناس و خوش اخلاق نیز بسیارند، اما بافت کلی چگونه است؟! خدا رحمت کند اموات شما را، پس از رفتن پزشک، پرستار با مادر بزرگ خدا بیامرز من چنان رفتار کرد که گفت: «درسش را او خوانده، پزش را این می‌دهد».

*- غضنفر جان، خوب است اولاً با این مشغله زیاد، وقتت را برای دیدن سریال صرف نکنی، به خدا قسم که مسئولی و برای هر دقیقه باید پاسخگو باشی. ثانیا اگر از وضعیت پرستاری خبری نداری و مردم را نیز قبول نداری، قبل از هر اعتراضی به سریال و فیلم‌نامه، دست کم با پزشکان مشورت کن. آنها که اغلب از چرک کردن بخیه، تا مرگ بیمار پس از عمل جراحی را به گردن پرستاران می‌اندازند و مدعی‌اند که ما کارمان را خوب انجام دادیم و از این به بعد بر عهده پرستاری بود. و البته زیاد هم بی‌راه نمی‌گویند. غضنفرجان، نمی‌خواهم به مواردی در نظام و نحوه پرستاری اشاره کنم که نه تنها کوتاهی، بلکه جرم است. البته نه برای این که رعایت یا تعارف می‌کنم، بلکه فقط به این دلیل است که اینگونه جرم‌ها به صورت معمول و متداول اتفاق می‌افتد، اما اگر کسی معترض شود، می‌گویید: دلیل، سند و شاهد بیاور و اثبات کن. لذا بدون اشاره به هیچ مورد معینی، فقط به جنابعالی متذکر می‌شوم که کافیست اعلام نمایید هر کس که بیمارش به خاطر اهمال نظام پرستاری دچار مشکل شده و یا حتی مرده است، اعلام نماید.

*- غضنفر خان، رئیس کل محترم، شما گفتید: «مسئولان صدا و سیما باید به این نکته توجه داشته باشند که نمایش چنین صحنه‌هایی هم بدبینی و بی‌اعتمادی مردم به نظام سلامت را در داخل ایجاد می‌کند و هم با توجه به نمایش فیلم‌ها و سریال‌ها در اینترنت و ماهواره چهره زشتی را از نظام سلامت ما به دنیا نشان می‌دهد و در واقع آبرو و حیثیت نظام سلامت کشور و کادر بهداشتی و درمانی و بیمارستانی ما را در دنیا می‌برد.»

کدام اعتماد و خوش بینی وجود دارد که شما نگران القای بی اعتمادی و بدبینی هستید؟! بهتر است به جای دغدغه نمایش خوب نظام سلامت به دنیا و آن هم توسط فیلم و سریال و اینترنت، به فکر نمایش خوب نظام سلامت به بیماران هموطن خود در بیمارستان‌ها باشید.

و البته لازم است در خاتمه از پرستاران متعهد و متخلق، تشکر و عذرخواهی نمایم که رفتار قشر کثیری از همکارانشان و اظهارات ناوارد رئیس کل، موجب این درد دل صریح گردید.