ایران‌پی‌ان – یادداشت/ مجتبی: مقام معظم رهبری در بیان معیارها، به مردم فرمودند که به شعارها دقت کنند و به نامزدها نیز فرمودند که وعده‌های نشدنی ندهند و کاری کنند که اگر خرداد سال دیگر فیلم سخنان، شعارها و وعده‌هایشان را مقابل خودشان گذاشتند، شرمنده نشوند.

در میان نامزدها، وعده‌های آقای محسن رضایی جالب به نظر می‌رسد، البته نه به خاطر این که اصولی است و یا بیشتر از سایرین است، بلکه به خاطر سیاق کلام که کاملاً نظامی است. من این کار را می‌کنم، به آن می‌گویم آن کار را نکند، اگر گوش نکرد ما می‌کنیم و هر کس هم که چنین و چنان نکرد، با من طرف است؟! البته تقصیری هم ندارد، بالاخره این کیش شخصیت در دوره‌ی فرماندهی سپاه پاسداران و آن هم در دوره‌ی جنگ، شکل گرفته است.

در میان تمامی وعده‌های «من می‌کنم» که گاهی نیز از واژه «ما» برای خود استفاده می‌کنیم (مثل ما به صحنه آمدیم)، چند وعده خیلی شیرین و البته قابل توجه اهل بصیرت است.

گردشگر پرنده:

از همه جالب‌تر جذب گردشگر پرنده است. ایشان متوجه شده است که در امریکا 20 میلیون و در ژاپن نیز پانزده میلیون گردشگر پرنده وجود دارد! و البته متوجه شده است که ایران کشور پهناور و چهارفصلی است که انواع پرندگان بومی یا مهاجر در آن وجود دارند! در جمع بندی این اطلاعات، چنان چه مکرر گفتند، قرار است ده میلیون از این امریکایی‌ها و هر چقدر شد از ژاپنی‌ها را جذب کند و از هر کدام یک میلیون نیز بگیرد و خرج فقرا کند(؟!) پس جا دارد سه گروه بزرگ از این وعده بسیار خوشحال باشند: اول آن ده میلیون امریکایی که همین طور در صف انتظار سفر به جمهوری اسلامی ایران ایستاده‌اند تا پرنده‌هایش را ببینند و تا کنون کسی اجازه نمی‌داده و اکنون ایشان این کار را می‌کنند. گروه دوم فقرای کشور هستند، چرا که ده میلیون یک میلیون تومان، می‌شود صد میلیارد تومان.

هر چند با هزینه سالانه هزاران میلیارد بودجه‌های اختصاصی فقر از ایران ریشه کن نشد، اما نباید ناامید بود، شما فکر کنید که اگر بشه چی میشه؟! ده میلیون امریکایی مگه شوخیه؟!

23 میلیون تومان یارانه ازدواج:

از جمله وعده‌های قشنگ و شیرین و البته إن شاء الله شدنی، پرداخت 23 میلیون تومان یارانه ازدواج است. البته وقتی می‌شنوید که 23 میلیون تومان، یعنی باید باور کنید که کارشناسی شده و بعداً وعده داده شده است، وگرنه چرا 22 میلیون یا 24 میلیون نه؟

این وعده در کنار زیاد کردن یارانه‌ها به میزان ماهانه 110 هزار تومان است، چرا که به قول ایشان (با نشان دادن یک قطعه اسکناس هزار تومانی)، ارزش هر هزار تومان سال گذشته، امسال 300 تومان است.

البته کاری نداریم که همه ساله اینگونه بوده است و مطلب جدیدی نیست، ولی مهم این است که این احمدی‌نژاد بیچاره هم همین را می‌گفت و حتی گفت یارانه باید تا 200 تا 250 تومان افزایش یابد، اما آقایان منتقدین گفتند که همین مقدارش نیز نقدینگی و تورم را زیاد کرده و البته مجلس هم تصویب نکرد.

احتمالاً در دولت احتمالی آقای رضایی، افزایش یارانه به هیچ وجه در افزایش نقدینگی اثر ندارد، چون ایشان اقتصاددان هستند، ثانیاً یارانه سبز و چند یارانه دیگر و از جمله 23 میلیون وام ازدواج هم می‌دهند و ثالثاً احیاناً مجلس نیز در این دولت کاره‌ای نیست. وگرنه وعده نمی‌شود داد.

بقیه وعده‌ها:

با بقیه وعده‌ها و «من می‌کنم‌ها» کاری نداریم. به ترکیه و دبی دستور می‌دهیم که این مافیای مواد مخدر را جمع کنند و اگر نکردند خودمان می‌کنیم – به کشورهای حوزه هندو چین و اینها هم دستور می‌دهیم تا یک منطقه آزاد اقتصادی درست کنند و اگر نکردند خودمان می‌کنیم – به کاخ سفید و مجلس سنای امریکا هم دستور می‌دهیم که تحریم‌ها لغو کنند و اگر نکردند خودمان می‌کنیم و یا دست کم اجازه نمی‌دهیم تحریم‌های جدیدتری اضافه شود.

خوب ما مردم دیگر چه می‌خواهیم؟! من جای نامزدها بودم وعده‌های بیشتری می‌دادم و در آخرش می‌گفتم: من می‌خواستم عمل کنم، اما مجلس نگذاشت.