ایران‌پی‌ان‌ - یادداشت/اختصاصی: هر مسلمان و به ویژه هر شیعه‌ای می‌داند که موضوع مهدویت و انتظار، یک موضوع کاملاً سیاسی است، چرا که به قیام ایشان علیه ظلم جهانی و در نتیجه استقرار حکومت جهانی مرتبط می‌گردد، مردم ما نیز با قیام و انقلاب اسلامی خود و بنیانگذاری جمهوری اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) و تداوم و قوت بخشیدن به آن به رغم همه دشمنی‌ها، در آن راستا گام برداشته و مدعی هستند که زمینه‌سازان آن قیام و حکومت جهانی عدل الهی هستند.

اما، همگان نیز شاهدند و اذعان دارند که اختلافات مسئولین و شخصیت‌های سیاسی و مذهبی با یک دیگر و ایجاد جریان‌های مخالف و ایجاد تنش با یک دیگر و بدتر از تسری بخشیدن این تنش به میان مردم، بیش از هر مشکل بیرونی دیگری چون جنگ، تحریم اقتصادی و سایر توطئه‌های دشمنان، دل و روان این مردم را آزرده است و چه بسا مضرات آن نیز بیشتر از دشمنی‌های خارجی با نوکری اذناب داخلی بوده است.

وقتی مباحثه یا مناظره نامزدهای ریاست جمهوری را نظاره می‌کردم، بیشتر دلم سوخت؛ چرا که می‌دیدم بسیاری از آنها دم از بهبود روابط با دشمنان خارجی می‌زنند و برخی علت تنش‌ها را بداخلاقی‌های داخلی بر می‌شمرند و در این خودزنی به جای محکوم کردن دشمن، به دروازه‌ی خودی گُل می‌زنند و برخی نیز می‌گویند: بهبود این روابط کار سختی نیست(؟!)

شما با همسنگران و دوستان داخلی نمی‌توانید وحدت کنید یا دست کم روابط‌تان را بهبود بخشید، حال چطور می‌خواهید به همین راحتی روابط با دشمنان خارجی را بهبود بخشید؟!  

با خود گفتم؛ شما با همسنگران و دوستان داخلی نمی‌توانید وحدت کنید یا دست کم روابط‌تان را بهبود بخشید، حال چطور می‌خواهید به همین راحتی روابط با دشمنان خارجی را بهبود بخشید؟!

به یاد دوران اول انقلاب افتادم، در آن موقع نیز این تنش‌ها و صف‌بندی‌ها و مضراتش برای کشور و مردم بسیار بود. یادم هست امام خمینی (ره) جمله‌ای به این مضمون فرمودند که «اگر امروز 124 هزار پیامبر با هم بیایند، هیچ اختلافی با یک دیگر نخواهند داشت»، چرا هدف‌شان واحد است.

حال ما از مسئولین و ویژه اختلاف افکنان می‌پرسیم که مگر شما هدف واحد ندارید؟ مگر همه اهل اسلام، قرآن، ولایت و ایران اسلامی نیستید؟! مگر همگی به خاطر قیام و انقلاب مردم به رهبری شخص امام (ره) و نیز استقرار و قدرت نظام به رهبری مقام معظم رهبری و ایثارگری‌های این مردم، صاحب شخصیت و نام نشده‌اید؟ پس چطور نمی‌توانید وحدت کنید؟!

در هر حال امروز (نیمه شعبان) و این ایام و به ویژه ماه مبارک رمضان، باید یک فرصت مناسب برای بازنگری به اعتقادات و رفتارها، به ویژه در میان مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران باشد، لذا می‌گوییم: «شما را به حق امام زمان (عج) که با یک دیگر وحدت کنید».

مگر حضرتش (عج) نفرمود که در صورت وحدت شیعیان، ظهور می‌رسید؟ آیا از این کلام نورانی، این نتیجه اخذ نمی‌شود که یکی از دلایل عمده‌ی تعویق در ظهور، اختلاف همین مسئولین با یک دیگر است؟

علت تأخیر در بیان نورانی حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف:

«وَ لَوْ أَنَّ أَشْياعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّه  لِطاعَتِةِ ـ عَلَى اجْتِماعٍ مِنَ القُلُوبِ فِى الوَفاءِ بِالعَهْدِ عَلَيْهِمْ، لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقائِنا، وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِها مِنْهُم بِنا.»؛ (صحیفة المهدی، 350)

اگر شيعيان ما ـ كه خداوند آنان را به اطاعت از خود موفق گرداند ـ دل‌هايشان بر وفاى به پيمانى كه بدان موظف هستند، اتفاق مى‌كردند، قطعاً توفيق ملاقات با ما براى آنان به عقب نمى افتاد، و قطعاً سعادت مشاهده ى ما، بر اساس معرفت دقيقى و صداقت دل، به زودى براى آنان حاصل مى شد.)