ایران‌پی‌ان – یادداشت/ حسین ف.: نامزدهای انتخاباتی (چه ریاست جمهوری و چه نمایندگی مجلس) شعار زیاد می‌دهند، مردم هم می‌دانند و انتظار زیادی هم ندارند که واقعاً به همه شعارها عمل کنند، اما گاه شعارهای بسیار «کلیدی» است، به ویژه اگر ذیل نمادی از «کلید» مطرح شوند. مردم روی این شعارهای حساب می‌کنند، اعتماد می‌کنند و رأی می‌دهند.
اما «کلید» ابزاری دو طرفه است، از هر سویی که قفل را باز کند، از سوی مقابلش قفلی بر قفل‌ها می‌افزاید و دولت تدبیر و امید باید مراقب باشد که کلید را بر عکس نچرخاند و اعتماد مردم را سلب ننماید و به جای حل مشکلات، رشد، توسعه و پیشرفت، با عقب‌گردی مبتنی بر حقد، بر مشکلات و قفل‌ها نیافزاید.
مملکت با اهداف بلند و البته مشکلات بسیاری مواجه است که در رأس آن مشکلات اقتصادی و سیاست خارجی با توجه به بحران منطقه‌ای می‌باشد. اگر تمام قصد و همّت دولت تدبیر و امید بازگشت به عقب و شروع از نقطه‌ی هشت یا ده سال پیش و حتی شانزده سال پیش باشد، بی‌تدبیری مغرضانه‌ای است که امیدها را به ناامیدی و یأس مبدل می‌کند.
مدت زیادی از عمر دولت تدبیر و امید به ریاست منتخب مردم «آقای روحانی» و با نماد «کلید» نگذشته است و شاید برای قضاوت زود باشد و دولت هنور نیاز به فرصت دارد، اما اگر قرار باشد فرصت‌ها، استعدادها و توان‌ها را صرف از بین بردن دستآوردها و بازگشت، آن هم به یک تا دو دهه‌ی پیش نماید و سپس حرکت را از همان نقطه شروع کند، باخته است و ضرر جبران ناپذیری را به کشور و مردم تحمیل خواهد کرد.
لغو کلیه مصوبات دولت نهم که از خرداد به بعد صادر شده است – لغو چند هزار استخدامی که لابد بر اساس امکانات در برنامه قرار گرفته بود – تعلیق قبول شدگان بورس 1392 – زیر سؤال بردن مسکن مهر به این بهانه که آیا متراژ آن کافی بوده یا کابینت و آشپزخانه‌اش مورد پسند خانم‌های خانه‌دار بوده یا نه [بدون توجه به این که بیش از یک میلیون نفر اجاره نشین صاحبخانه شدند] و زمزمه‌ی عدم داوم آن – نفی کلیه دستآوردها در صنعت نفت، حتی پیشرفت‌های پارس جنوبی و عسلویه – جلوگیری از واگذاری‌های وزارت نیرو در سال 1392 – اذعان تلویزیونی قبول نداشتن بخش خصوصی توسط آقای زنگنه که در دوره‌ی صدرات قبلی نیز با تأسیس پالایشگاه و تولید بنزین مخالفت داشت – ابقای تشریفات‌های هزینه‌ساز حذف شده و منش‌های شیوخ عرب - صرف وقت و انرژی مردم در مصاحبه‌ها و سایر تریبون‌ها به سیاه‌نمایی تمامی دستآوردهای گذشته – جابجایی سریع نیروها – تغییر جهت اذهان عمومی از مسائل کلیدی داخلی و خارجی به اختلافات حزبی یا حتی بازداشت چند خیانتکار یا حبس خانگی دو سه نفر ... و صدها مورد اساسی دیگر که ظرف همین دو ماه انجام گرفته است، کلید را بر عکس چرخاندن است.
دولت باید سعی کند که به جای ایجاد چالش‌های شعاری و ظاهری، مثل دولت احمدی‌نژاد (منهای ضعف‌هایش) کار کند.
دولت باید سعی کند که به جای ایجاد چالش‌های شعاری و ظاهری، مثل دولت احمدی‌نژاد (منهای ضعف‌هایش) کار کند. این که بگویند ما سخنگوی زن نیزدر وزارت‌خارجه خواهیم داشت، یا خانمی را بدون مشخص شدن کشور مورد مأموریت، به عنوان «سفیر زن» معرفی کنند، حرکاتی ژورنالیستی است و مشکلی از اقتصاد و سایر نگرانی‌های کشور و مردم مرتفع نمی‌کند.
اگر در دولت‌های نهم و دهم، به جای تعلیق انرژی هسته‌ای، چند هزار سانتریفیوژ ساخته شد و در چرخه قرار گرفت، اگر ایران با تولید کیک زرد کشور هسته‌ای شد – اگر صنعت نانو تکنولوژی این کشور در بین ده کشور اول جهان قرار گرفت – اگر صنایع داروسازی، تولید بنزین، صنایع نظامی، صنایع هوا – فضا و ... شکوفا شد – اگر ایران به لحاظ رشد علمی در صدر کشورهای جهان قرار گرفت – اگر روستاها آباد شد و ... .
انتظار می‌روید کلید دولت تدبیر و امید، گره‌ها و قفل‌ها را باز کند و با شتابی بیشتر و مدبرانه‌تر به رشد ادامه دهد، نه این که مثل آقای علی جنتی که به جای احیای فرهنگ دینی و ملی ایران و چاره‌اندیشی برای مقابله با تهاجم فرهنگی امیدوار باشد که راه را از خاتمه آقای خاتمی دنبال کند.
انتظار می‌روید کلید دولت تدبیر و امید، گره‌ها و قفل‌ها را باز کند و با شتابی بیشتر و مدبرانه‌تر به رشد ادامه دهد، نه این که مثل آقای علی جنتی که به جای احیای فرهنگ دینی و ملی ایران و چاره‌اندیشی برای مقابله با تهاجم فرهنگی امیدوار باشد که راه را از خاتمه آقای خاتمی دنبال کند. این چه عقب‌گرد بی‌منطقی است؟! تدبیرش کجاست و کدام امید را مضاعف می‌کند؟! نباید از لج آقای احمدی‌نژاد، کشور را به عقب راند.
