پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): وظیفه‌ی همگان و به ویژه جوانان، همیشه و در تمامی شرایط و دوران‌ها، آگاه، بصیر، مؤمم، متقی، امیدوار به آینده، دقیق در دوست و دشمن شناسی بودن و انتخاب‌های اصلح، انتقاد‌های سازنده، اعتراض‌های بیدار کننده، مطالبه‌گری حقوق و خواسته‌های به حق، و حرکت رو به جلو، تحت لوای "ولایت" می‌باشد.

 اخطار این افراد که تعدادشان بسیار نیست، بلکه فقط سر و صدایشان [در فضای مجازی و ...] زیاد است، مانند برخی از زمینه‌سازی‌های دولت و یا بخش خصوصی در اذهان عمومی می‌باشد! چنان که می‌گویند: «اگر دولت به صورت رسمی اعلام کرد که کالا یا خدماتی افزایش قیمت نخواهد داشت، بدانید که به زودی افزایش قیمت خواهد داشت». چند وقت پیش خود شنیدم که دولت شایعه‌ی گران شدن فلان کالا را تکذیب کرد، و هر چه مطالعه و بررسی کردم، اصلاً چنین چیزی شایع نشده بود! همیشه پس از فرافکنی شایعه، کالا گران می‌شود، مثلاً کالای ده هزار تومانی بیست هزار تومان، یا ده میلیون تومانی، هشتاد میلیون تومان  یا بیشتر می‌شود و سپس دولت (یا یک اتحادیه و ...) پس از محکوم کردن واسطه‌ها و ... به میدان می‌آید و می‌گوید: «نرخ‌ها را تعدیل می‌کنیم» و آخرین قیمت را ده یا بیست درصد کاهش می‌دهد و برای کالای ده هزار تومانی که بیست هزار تومان شده بود، هجده هزار تومان قیمت می‌گذارد؛ البته آن هم روی کاغذ، و در بازار چیزی ارزان‌تر نمی‌شود!

●- در هر حال این شایعه پراکنی، یک سیاست و روش در فرافکنی و القا، جهت آماده‌سازی اذهان عمومی و مساعدسازی زمینه می‌باشد، خواه از سوی دولت باشد، یا از سوی گروه‌ها و جریان‌ها، با منبع خارجی یا داخلی! اگر شما در فضای مجازی فرافکنی کنید که «می‌گویند: ممکن است در هفته آینده پنیر گران شود» – و یا بگویید: «دروغ است که می‌گونید: حبوبات گران‌تر می‌شود»، مطمئن باشید که هر دو گران‌تر خواهند شد.

حال، اینها [که به خاطر سر و صدایشان در فضای مجازی، گمان می‌شوند که زیادند]، می‌خواهند بگویند: ●- «ای مردم! اغتشاش کنید» - یا - «ای مردم! چرا اغتشاش نمی‌کنید»، اما چون قدرت، جرأت و شرایطش را ندارند، می‌گویند: «اخطار، اخطار! ممکن است اغتشاش شود»!

حال بپرسید: از کجا فهمیدید؟ کجا سازماندهی شده؟ چه اشخاص یا گروه‌هایی سازماندهی کرده‌اند؟ چه کسانی پذیرفته‌اند؟ چه نشانه‌هایی دیده‌اید و ...؟ هیچ پاسخی نمی‌شنوید!

●- بله، با توجه به مشکلات تحمیلی و نیز سوء مدیریت‌های عمدی و سهوی – اجباری و اختیاری، اکثر قریب به اتفاق مردم، از عملکرد مجلس قبلی و دولت فعلی ناراضی هستند؛ بنابراین، نه این که ممکن در آینده، بلکه در حال حاضر نیز اکثریت مردم، هم انتقاد دارند و هم اعتراض ، چنان که شخص مقام معظم رهبری نیز هم انتقاد و هم اعتراض دارند و بارها نیز بیان نموده‌اند. اما "اغتشاش" معنای دیگری دارد و هر اعتراضی، هر چند با تجمع در خیابان اعلام شود، "اغتشاش" نیست. منتهی مشکل مردم ما این است که چون سازماندهی ندارند، به محض آن که می‌خواهد اعتراض شدید خود را اعلام کنند، زود چند نفر [هر چند معدود]، ضد انقلاب و اغتشاش‌گرِ سازماندهی شده وارد جمع آنها می‌‎شوند، تخریب و انفجار و حتی کشتار راه می‌اندازند و فوری از رئیس جمهور امریکا، فرانسه و انگلیس گرفته تا نوکران و چهره‌های منفور فراری، به میدان آمده و فریاد می‌زنند که این مردم دیگر انقلاب و جمهوری اسلامی را نمی‌خواهند - اطلاعیه حمایت می‌دهند ...، بالتبع شهروندان معترض، فوری عقب می‌نشینند تا از اعتراض و حضورشان سوء استفاده نشود.

ماجرای اعتراض عمومی مردم به گران شدن یک شبه‌ی بنزین یادتان هست؟! ظرف کمتر از یک ساعت، به اغتشاشی کاملاً سازماندهی شده و از روی برنامه و  آشوب‌گرانه مبدل گردید که هیچ کدام از "مردم" در آن حضور نداشتند.

چه باید کرد؟

ما سرخود و یله رها نشده‌ایم، رهبری حکیم، بصیر، شجاع و فرزانه‌ای داریم که مانند رهبران احزاب یا گروه‌ها نیست، بلکه صاحب "ولایت" است؛ پس تکلیف پیر و جوان روشن است.

ایشان نه تنها هیچ‌گاه نفرمودند که سکوت کنید – انتقاد نکنید – معترض نباشد و ...، بلکه همیشه تشویق نمودند که ملت باید مطالبات خود را از مجلس و دولت به جد بخواهند – مردم و به ویژه جوانان، باید منتقد باشند – همگان باید بصیر باشند و به موقع در صحنه‌ها حاضر شوند و ... .

بنابراین، تکلیف ما اولاً دقت و فهم درست بیانات ایشان می‌باشد و در گام بعدی، عمل بصیرانه و به هنگام نسبت به رهنمودها می‌باشد.

چرا آقای روحانی را برای ریاست قوه مجریه انتخاب کردیم – چرا نسبت به تأیید وزرایی چون آقای زنگنه و ...، هیچ اعتراضی به نمایندگان منتخب خود در مجلس دهم ننمودیم – چرا در مقابل اهمال‌ها یا حتی کج‌روی‌های نمایندگان خود، سکوت کردیم – چرا پُررویی‌ها و حتی اهانت برخی از وزرا یا مسئولین اجرایی را پاسخ ندادیم ... و اکنون که با عواقبش مواجه می‌شویم، بگوییم: «احتمال اغتشاش می‌رود؟!» کدام "اغتشاش، علیه کی، علیه چی و چرا"؟!

ما باید دقت کنیم که چرا امام خامنه‌ای [مقام ولایت]، خطاب به دولت یا مجلس، مطالبی را در رسانه‌ی ملی بیان می‌دارند؟! خب، سخن خصوصی را که به خودشان می‌فرمایند، پس این بیان عمومی، برای آن است که مردم بدانند، بفهمند، بخواهند، مطالبه کنند و ... . به عنوان مثال:

●- «مجلس یازدهم- مجلس امید و انتظار مردم است، نقطه‌ی امید مردم و مظهر امید مردم است؛ چرا؟ چون مردم در شرایط سخت اقتصادی پای صندوق‌ها آمدند و به شما نمایندگان محترم رأی دادند ...‌» یعنی چه؟ آیا یک تعریف و تمجید تشریفاتی است که ایشان بفرمایند و نمایندگان منتخب ما نیز سرهای مبارک‌شان را به تأیید تکان دهند؟! یا آن که این بیان، مردم را طلبکار و مجلس را مقابل ملت و رأی ملت بدهکار و مکلف می‌نماید؟!

●- «چهار سال شما در پیشِ رو دارید؛ چهار سال زمان کمی نیست، زمان زیادی است. بله؛ شما مجری نیستید، امّا ریل‌گذار اجرا هستید، می‌توانید تأثیرات بسیار زیادی در مسائل کشور و پیشرفت کشور و آینده‌ی کشور بگذارید، آن‌ هم در چهار سال؛ چهار سال زمان کمی نیست.» یعنی چه؟ مگر نمایندگان خودشان نمی‌دانند که برای یک دوره‌ی چهارساله انتخاب شده‌اند؟! چرا، بلکه متذکر می‌شوند که وظیفه‌ی اصلی شما در این مدت، "ریل گذاری" است، و چهارسال زمان کمی نیست. لذا ایشان با این تذکر، انتظار مردم از مجلس را تبیین و ابلاغ می‌دارند. ما نیز باید همین انتظار را داشته باشیم و آن را مطالبه کنیم، تا مجلس در همین جهت گام بردارد.

●- «مشکلات اقتصادی که از آن تعبیر کردیم به بیماری، خب عمده‌ترینش تورّم است، کاهش ارزش پول ملّی است، گرانی‌های بی‌منطق است، مشکلات بنگاه‌های تولیدی است، وجود تحریم‌های خارجی است -که نقش این تحریم‌ها را نباید نادیده گرفت- و نتیجه‌ی اینها هم سختیِ معیشتِ طبقاتِ پایین و متوسّط است...؛ لکن بنیه‌ی کشور قوی است. چرا می‌گوییم بنیه‌ی کشور قوی است؟ به خاطر ظرفیّت‌های گسترده‌ای که در کشور وجود دارد»، این سخنان یعنی کار مجلس و مطالبه مردم باید در جهت به کارگیری ظرفیت‌ها و شکوفایی استعدادها و بنیه‌ها باشد.

به این جمله توجه بیشتری بنمایید:

«مشکلات ما هم حقیقتاً ناشی از این است که خودمان کم‌توجّهی کردیم: ظَهَرَ الفَسادُ فِی البَرِّ وَ البَحرِ بِما کَسَبَت اَیدِی النّاس؛ خود ما یک جاهایی بی‌توجّهی کردیم، کم‌توجّهی کردیم. مثلاً فرض کنید به تولید اهمّیّت ندادیم، به سرمایه‌گذاری اهمّیّت ندادیم، ناگهان مواجه شدیم با شکست کارخانه‌جات مِن باب مثال، یا فرض کنید که مشکلات تولید در کشور! خب وقتی انسان کار نکند، نتیجه‌ی کار نکردن مشهود است. آنجاهایی که خود ما مسئولین بی‌توجّهی کردیم، کم‌توجّهی کردیم -در طول سال‌های مختلف البتّه- نتایجش این خواهد بود».

تکلیف:

«خب در این شرایط، تکلیف ما چیست؟ تکلیف ما اتّحاد داخلی و انسجام داخلی است که نشان‌دهنده‌ی وحدت در مقابل دشمن است. بله؛ اختلاف سلیقه داریم، اختلاف نظر داریم، بعضی افرادمان ممکن است همدیگر را قبول هم نداشته باشیم، امّا در مقابل دشمن، همه با هم دست به دستِ هم می‌دهیم، یک حرف می‌زنیم، یک فریاد می‌کشیم، یک اقدام می‌کنیم، یک حرکت انجام می‌دهیم .

من البتّه نقش نظارتی مجلس را خیلی مهم می‌دانم؛ یعنی واقعاً نقش نظارتی مجلس یک نقش اساسی و حیاتی است و هیچ نبایستی به این نقش نظارتی بی‌توجّهی بشود، لکن معتقدم که این نقش را با متانت ایفا بکنید؛ خردمندانه و با متانت و بدون حاشیه ایفا بشود.» (22/4/1399)

●- پس تمامی این موارد و ده‌ها موارد مهم و حساس دیگری که در جلسات متفاوت بیان گردیده است، همه تعیین، تبیین و ابلاغ تکلیف به مجلس، دولت و مردم [به ویژه قشر جوان] می‌باشد.

از این‌رو، مردم و به ویژه جوانان این مملکت، هم تحت فشارهای شدید اقتصادی قرار دارند و هم صبور و مقاوم در میدان هستند – هم انتقاد و اعتراض دارند و هم آگاه، هوشیار و بصیر می‌باشند  – هم مطالبه‌گرند و هم متین. لذا بحثی از "اغتشاش" نیست و همین دشنمان داخلی و خارجی و دوستداران احمق و بی‌بصیرت دشمنان خارجی را آزار می‌دهد؛ اگر چه می‌دانیم و از روز اول انقلاب اسلامی نیز تجربه کردیم که همیشه یک عده مترصد اغتشاش بوده و می‌باشند و چون خودشان نه چهره‌ی محبوبی دارند و نه جمعیتی مطلوب، به ناچار باید مردم را تحریک کنند و چون می‌بینند که در اذهان عمومی، اغتشاش موضوعیتی ندارد، از راه نفاق وارد شده و دائم اخطار می‌دهند که «احتمال است، اغتشاشی رخ دهد»!

بله، ممکن است چند صد نفر، یا حتی چهار پنج هزار نفر، به صورت سازماندهی شده، اغتشاش کنند و باز هم نام خود را "مردم" بگذارند، اما واقعیت این است که بدنه‌ی مردم [اکثریت قریب به اتفاق مردم]، نه تنها هیچ اندیشه و انیگزه‌ای برای اغتشاش ندارد، بلکه با امید فراوان به آینده، و البته بصیر، صبور و فعال، به پیش می‌روند و ان شاء الله از تمامی از موانع عبور خواهند نمود، چنان که تا کنون چنین بوده است.

مشارکت و هم افزایی‌ - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی

پرسش:

در این روزها، افراد بسیاری راجع به وجود آمدن اغتشاشات اخطار می‌دهند! به نظر شما وظیفه جوانان انقلابی در این بین چیست؟!

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10454.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

     

کلمات کلیدی:  سیاسی