ایکس – شبهه : قبل از پاسخ ابتدا باید دید که اکنون گویندگان و شایع کنندگان چنین سخنانی از چه رنج می‌برند و دغدغه و نگرانی آنها چیست؟ آیا از حسّ میهن‌دوستی ایرانی‌ها ناراحت هستند؟ یا از پیشرفت‌ها و دستآوردهای هسته‌ای؟ یا از موفقیت‌های حاصله در مذاکرات 1+5 ؟ یا از ثبات و قدرت نظام جمهوری اسلامی ایران ... و یا همه‌ی موارد؟! مضاف بر این که در فعالیت‌ها و پیشرفت‌های هسته‌ای ایران، نه گناهی است و نه نقصی که بخواهند به گردن دشمنان بیاندازند. برخورداری از تکنولوژی هسته‌ای حق مسلم ملت ایران و سایر ملل جهان است و برخورداران از این تکنولوژی و حتی سلاح‌های هسته‌ای به شدت مقابل ایران ایستاده‌اند و می‌گویند: شما باید این فعالیت‌ها را تعطیل کنید. خوب آیا اینها دشمن نیستند؟! ایران هم با قدرت پیش می‌رود و باج نمی‌دهد. این هم که خوب است. حالا چرا باید شکست دشمنان را به نوعی توجیه کنیم و بگوییم لابد پشت پرده باجی بوده است؟ چرا برخی این قدر خود کم بین، حقیر و غریبه پرست و به قول معروف «عمله‌ی آماتور ظلمه» هستند؟!

اما نکته‌ی بعد، «استفاده از حسّ میهن دوستی» ملت است. بالاخره این حسّ خوب است یا بد؟ و اگر حکومتی و دولتی به این حسّ میهن‌دوستی اتکا داشته باشد و برای حفظ، ثبات و رشد کشور چنین سرمایه‌ای را در سیاست‌ها و عملکردهایش لحاظ کند، خوب است یا بد؟

چرا وقتی می‌خواهند علیه اسلام و نظام اسلامی و ملت مسلمان کاری بکنند، حسّ میهن‌دوستی و حتی نه استفاده، بلکه سوء استفاده از آن خوب است؟ چرا وقتی می‌خواهند اسلام را عربی نشان دهند و «ایرانیّت» را در مقابل «اسلامیّت» بگذارند، و یا وقتی می‌خواهند با سوء استفاده از حسّ میهن‌دوستی ملت، تبلیغات بهائیت، زرتشتی‌گری، شاهنشاهی و ... را ترویج دهند، سوء استفاده از این حسّ خوب است؟! اما اگر غالب مردم مسلمان بودند، کشورشان را نیز دوست داشتند، و به خاطر ایمانی که دارند از وجب به وجب آن دفاع می‌کنند [و آنها که دم از وطن‌پرستی و ملی‌گرایی می‌زنند، فرار کرده یا به اجنبی خدمت می‌کنند]، و این ملت حکومت الهی اسلام را بر کشور خود حاکم کرده و از‌ آن حمایت و دفاع می‌کنند و حکومت و دولت‌شان نیز با تکیه بر این سرمایه‌ی عظیم پیش می‌رود و ...، بد شد؟!

آیا غیر از این است که دین الهی اسلام به خاطر دینداری و عشق مردم  ایران به اسلام و قرآن و اهل عصمت (ع) در این کشور به صورت یک نظام حکومتی استقرار یافته است؟ و آیا غیر از این است که مردم به خاطر ایمان‌شان عاشق و حامی کشور، نظام و حکومت‌شان هستند؟ آیا این ارتباط و تأثیر و تأثر متقابل بین ایمان به الله و حبّ وطن، که البته آن هم از ایمان نشأت می‌گیرد و نه از شناسنامه (حبّ الوطن مِن الایمان)،  و ثبات، قدرت، رشد و پیشرفت با اتکال به این ایمان و حب وطن بد است؟

البته آن چه بیان شد، در مقام پاسخ بود. ولی غافل نیستیم که هدف اصلی از طرح چنین سخنان سخیف، بی‌منطق و بدون ‌پشتوانه‌ای، توجیه دستآوردها و پیشرفت‌های نظام جمهوری اسلامی ایران است که از آسمان نیامده، بلکه توسط همین مردم وطن‌دوست استقرار یافته است. و همین طور توجیه و تطهیر شکست دشمنان در مقابله با این پیشرفت‌ها و عقب‌ نشینی 1+5، به خاطر ناکارآمدی همه ترفندها و فشارها می‌باشد که آن هم نتیجه‌ی ثبات و قدرت نظام به خاطر حمایت ایمانی و ملی مردم است. در ضمن نظام اسلامی ایران، هیچ‌گاه اعراب حاشیه‌ی خلیج فارس را دشمن معرفی نکرده است، بلکه حکومت‌های دست‌نشانده‌ی صهیونیسم بین‌الملل و نوکران امریکا و ا نگلیس و اسرائیل در آن کشورها را که حتی به ملت خود نیز رحم نمی‌کنند و آرزوی دست‌درازی به خاک ایران را دارند، دشمن می‌داند که واقعیت هم همین است.

کلمات کلیدی:  سیاسی