ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: این برخی افراد (یا به قولی آقایان و خانم‌های می‌گویند)، یا در آن زمان نبوده و دروغ می‌گویند و یا بصیرت نداشتند و عشق به شاه و دستگاه سلطنت وابسته و دوره‌ی سیاه پهلوی، چنان کورشان کرده بود که هیچ نمی‌دیدند.

الف – کدام مقام، مسئول و مدیری در جای خودش بود؟ کدام تخصص؟!

هویدا، تخصص نخست وزیر این مملکت، یعنی امیر عباس هویدا، جز این که در یک خانواده سرشناس بهایی متولد شد، چه بود؟

فرخ‌رو پارسا، وزیر آموزش و پرورش دولت هویدا، "ماسون - ‌روتارین"  و از رهبران حزب ایران نوین بود، ‌همسر وی نیز تیمسار «احمد شیرین‌سخن» نیز از دوستان صمیمی سپهبد «صنیعی» و بهایی بود، تخصصی جز بهایی بودن و خدمت به فراماسون نداشت.

منصور روحانی، وزیر آب و برق، کشاورزی و سرپرست منابع طبیعی، به جز آن که بهایی بود و مادرش عضو فعال فراماسون بود، چه تخصصی داشت؟

غلامرضا کیان‌پور، که دوره‌ای وزیر دادگستری و دوره‌ای دیگر وزیر اطلاعات بود، به جز بهایی بودن چه تخصصی داشت؟

منوچهر فرهنگ‌مهر، که معاون نخست ‎وزیر در کابینه‌ی هویدا و معاون وزارت دارایی در زمان «حسن­علی منصور» بود و مدتی رییس دانشگاه پهلوی شیراز و از دوستان صمیمی «شاپور ریپوتر» - سرجاسوس انگلیس- بود، به جز بهایی بودن و برخورداری از لژ فراماسونی، چه تخصصی داشت؟

منوچهر شاه‌قلی، وزیر بهداری و علوم آموزش عالی و از بهاییان متعصب و فرزند سرهنگ «شاه‌قلی» مؤذنِ بهاییان و مشهور و متهم به فساد مالی چه تخصصی داشت؟

هوشنگ نهاوندی، وزیر علوم کابینه‌ی «شریف امامی» و وزیر مسکن دولت «منصور» و «هویدا»، فقط تخصص در فساد اخلاقی، فساد مالی و جنسی و عضویت در لژهای ماسونی و تبلیغ بهاییت داشت.

ب – البته که مسئولین امروز باید بر اساس "تدین و تخصص و تعهد" انتخاب شوند و طی این سی و شش سال نیز چنین بوده است، هر چند هر نظامی فراز و نشیب دارد. افراد دلسوز و غیر دلسوز دارد و حتی افراد خودگرا و خودبین دارد و چه بسا نفوذی هم داشته باشد. مثل بنی‌صدر رییس جمهور – قطب زاده رییس صدا و سیما – مهاجرانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و ... .

ج – نکته مهم همان است که در ادامه سؤال مطرح نمودید. امروز مملکت ما مستعمره‌ی امریکا و انگلیس نیست – نظام سیاسی و حکومتی را خودمان انتخاب کردیم – شاهی که نوکر اجانب باشد بر ما حکومت نمی‌کند – وزرای ما را سفرای امریکا و انگلیس تعیین نمی‌کنند – نظام اطلاعاتی و امنیتی ما را اسرائیل سازماندهی نمی‌کند – رییس جمهور کشور را خودمان انتخاب می‌کنیم – انتخاب نمایندگان مجلس با ماست و نه با لژهای فراماسونی و ...، هر چند که خودمان در انتخاب، خطا کنیم یا دست کم اصلح را انتخاب نکنیم و هر چند که برخی از مسئولین به صورت عمدی یا سهوی خطا کنند. و البته خطای آنها، باید درس و عبرت ما باشد برای انتخاب‌هایمان.

د – نمی‌شود عده‌ای از مردم به هر دلیلی که شده، به رهنمودها و شاخص‌ها توجه نکنند - بصیرت لازم را به خرج ندهند - برای عده‌ای کف و صوت بزنند ...، بعد کار که خراب شد، بگویند: درست است که خودمان انتخاب کردیم، اما ما اینجوری نمی‌خواستیم.

همه زندگی و شاکله‌ی حیات دنیوی فردی و اجتماعی همگان، به همین «انتخاب»های مستمر و متعدد بستگی دارد. انتخاب شغل، انتخاب همسر، انتخاب دوست، انتخاب شریک، انتخاب روش و سبک زندگی، انتخاب رییس جمهور، نماینده مجلس، شورای شهر ... و هر انتخاب دیگری و در رأس همه، انتخاب إله و معبود برای وابستگی و بندگی و انتخاب دین برای زندگی و انتخاب امام، برای رهبری جامعه.  

نکته:

ابلیس وقتی نتیجه‌ی انتخاب غلطش و ترجیح نفس بر امر خدا را دید، بهانه‌ها آورد و چون مؤثر نیفتاد، خودِ خدا را متهم کرد و گفت: تو مرا اغوا کردی!

خوارج وقتی از رهنمودها و فرامین حضرت امیر المؤمنین علیه‌السلام سرپیچی کردند و باختند، گفتند: مقصر امیرالمؤمنین علیه السلام است.

مردم وقتی عصیان می‌کنند و سپس نتیجه سوء آن را می‌بینند، می‌گویند: شیطان فریبان داد.

جوان (دختر و پسر)، وقتی به عقل، دین و فرهنگ خود پشت می‌کند، شادان و خندان مفاسد اخلاقی، رفتاری و شعاری را پیروی می‌کند، به خود می‌بالد؛ اما همین که سرش به سنگ خورد، می‌گوید: تقصیر پدر و مادر – مدرسه و معلم – دوستان ناباب – محیط – اجتماع ... و حتی حکومت بود.

مردم وقتی خطا می‌کنند، حرف و نصیحت گوش نمی‌کنند و متضرر می‌شوند، می‌گویند: ما که اینطوری نمی‌خواستیم، تقصیر این و آن بود.

... پس باید حواسمان را جمع کنیم و به هنگام انتخاب، با علم و بصیرت عمل کنیم و اگر احیاناً خطا هم کردیم، درس و عبرت بگیریم، تا رشد نماییم.

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی