ایکس – شبهه / پاسخگویی به سؤالات و شبهات: کسی برای اثبات نظریه خود به آیات قرآن کریم استناد می‌کند، یعنی مدعی است که قرآن را قبول دارد. پس اگر چنین استدلال‌هایی آورد، می‌توانیم به او معترض شویم که چرا دروغ می‌گویی، چرا آیات را تجزیه می‌کنی، چرا سوء استفاده می‌کنی؟ تو که این قسمت آیه را خوانده‌ای، لابد اگر تمام قرآن را نخوانده باشی، دست کم تا آخر همین یک آیه را خوانده‌ای، پس چرا مُثله‌اش می‌کنی، پس لابد قصد و غرض سویی دراری؟! مثل آن کسی که گفته بود: من به حکم خداوند در قرآن کریم که فرموده «به نماز نزدیک نشوید»، نماز نمی‌خوانم و به بقیه آیه که می‌فرماید «هنگامی که مست هستید»، هیچ توجهی نمی‌کند.

مَثَل آنها مانند کسانی است که «لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» را بدون توجه به این که بحث از دین، اعتقادات است و نه شریعت و احکام را می‌خوانند، اما ادامه آیه را که می‌فرماید: «قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ - بى‏ترديد راه هدايت از گمراهى (به واسطه اين قرآن) روشن شده است» و نیز ادامه آن را نمی‌خوانند که فرموده است: «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ - پس هر كه به طغيانگر (شيطان و پيروانش) كفر ورزد و به خدا ايمان آورد حقّا كه به دستگيره محكم چنگ زده كه گسستن ندارد، و خداوند شنوا و داناست / البقره، 256».

الف - پس وقتی با قرآن مجید اینگونه ظالمانه برخورد می‌کنند، ما باید بفهمیم که هیچ اعتقادی به خدا و قرآن ندارند و اگر به آیه‌ای استدلال کنند نیز برای فریب و انحراف ما از قرآن کریم می‌باشد.

حال به آیه دقت کنیم، می‌فرماید:

«فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاء إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ» (الرّوم، 52)

ترجمه: پس تو نمى‏توانى سخنت را به گوش مردگان برسانى و نمى‏توانى كران را هنگامى كه روى بر مى‏گردانند و پشت مى‏كنند صدا كنى.

سپس در آیه بعد می‌فرماید:

«وَمَا أَنتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ» (الرّوم، 53)

ترجمه: تو نمى‏توانى كوران را از ضلالتشان هدايت كنى تو فقط مى‏توانى سخنت را به گوش آن كسانى كه به آيه‏هاى ما ايمان دارند و مسلمانند برسانى.

ب - پس واضح است که منظور از مُرده، کَر و کور، احوال فیزیکی اشخاص نمی‌باشد، مُرده که روی بر نمی‌گرداند، «وَلَّوْا مُدْبِرِينَ» ندارد، هر ناشنوایی فیزیکی هم که از دین روی برگردان نیست. مگر در همین آیه نمی‌فرماید: «وَمَا أَنتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ - تو نمى‏توانى كوران را از ضلالتشان هدايت كنى»، خب مگر تمامی نابینایان گمراه هستند و هیچ کدام به هدایت خدا و رسولش و به اسلام هدایت نشده‌اند؟!

پس به صراحت می‌فرماید که منظور قلب مُرده است، گوش ناشنوا به حق است و چشم بی‌بصیرت است. چنان که فرمود:

«وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» (الأعراف، 179)

ترجمه: و حقّا كه ما بسيارى از جن و انس را (گويى) براى دوزخ آفريده‏ايم، زيرا كه دل‏ها دارند ولى (حقايق را) بدان نمى‏فهمند، و چشم‏ها دارند ولى بدان (به عبرت) نمى‏نگرند و گوش‏ها دارند ولى بدان (معارف حقّه را) نمى‏شنوند آنها مانند چهارپايانند بلكه گمراه‏ترند (زيرا با داشتن استعداد رشد و تكامل، به راه باطل مى‏روند) و آنها همان غافلانند.

ج – این معنا در آیات دیگر هم آمده است. یک جا می‌فرماید که تو تسلط و چیرگی بر آدمیان نداری که کسی ایمان بیاورد و یا روی برگرداند – جای دیگر می‌فرماید: هر کس را که تو بخواهی هدایت نمی‌شود – جای دیگر می‌فرماید: ابلیس هم سلطه‌ای ندارد، مگر بر کسی که خودش ولایت او را پذیرفته باشد و ... .

پس اگر کسی روی برگرداند، عناد کرد، نخواست حرف حق را بشنود، نخواست نسبت به حقایق عالم هستی بصیرت داشته باشد، با هیچ زوری نمی‌نوان او را شنوا و بینا کرد.

در چند آیه‌ی بعد می‌فرماید که در این قرآن هر گونه مَثَل (دلایل و براهین و امثال) آورده شده است، اما حتی اگر معجزه‌ی عینی هم نشان دهی، باز کفار می‌گویند که شما باطل هستید:

«وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ» (الرّوم، 58)

ترجمه: و حقّا كه ما در اين قرآن براى مردم هر گونه مثلى زديم (ولى بيدار و شنوا نشدند) و اگر براى آنها نشانه‏اى (روشن) بياورى همانا كسانى كه كفر ورزيده‏‌اند خواهند گفت: شما جز اهل باطل و بيهوده‏گويى نيستيد.

و در آیه‌ای دیگر می‌فرماید:

«وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ» (لقمان 7)

ترجمه: و چون آيات (كتاب) ما بر او خوانده شود متكبرانه روى برمى‏گرداند، گويى كه آن را نشنيده، گويى كه در هر دو گوشش سنگينى است! پس او را به عذابى دردناك مژده ده.

*- پس هم معنا، مفهوم و مقصود از کَر، کور و مُرده در این آیات مشخص و واضح است، و هم قصد این هلاک شدگان در ایجاد اعوجاج و انحراف در اندیشه‌ها، اعتقادات و باورهای صحیح مسلمین.

*- طبق آیات و روایات، قلب با ایمان احیا می‌شود و بدون ایمان مُرده است، چشم و گوش نیز اگر سخن حق را نشنود و اگر حقایق را با بصیرت نبیند، عین چشم و گوش فیزیکی یک مُرده یا یک حیوان است و بدیهی است که شما هر چقدر آیه قرآن در گوش حیوان بخوانید، هیچ اثری ندارد.

د – البته مباحث دیگری هم وجود دارد، مثل این که فرمود: تو نمی‌توانی آنها را شنوا کنی، و نفرمود که خدا نمی‌تواند – در ضمن انبیا و رسل و شهداء مُرده نیستند، «بل احیاء» هستند و هر کس آنها را مُرده پندارد، نه تنها قرآن را نخوانده و نفهمیده، بلکه خودش مُرده است و سخن حق را نمی‌شنود.

«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» (آل‌عمران، 169)

ترجمه: و هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند مرده‏اند، بلكه زنده‏اند و در نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند.

*- پس مشاهده می‌شود که همه این تجزیه و مُثله کردن آیات کریمه قرآن مجید، برای بازداشتن مردم از درک حقایق و ارتباط با پیامبر اکرم و اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین می‌باشد. این ارتباط که قطع شد، از اسلام فقط نامی باقی می‌ماند و خروجی آن نیز اسلامِ ولایی نخواهد بود، بلکه اسلام خوارجی، وهابی و داعشی می‌باشد. یعنی همان اسلامی که معاویه‌ها و یزیدهای زمان دنبال آنند.

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   دعا   زیارت