پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): امید است که این سخنان را به آقای "هیچنز" نسبت داده باشند و از خودش نباشد، چرا که نشان از "بیمنطقی" گوینده دارد!
فرض نمایید که شما کتابی را در شرح و اثبات توحید، معاد با ادلهی عقلی بنویسید، و یا در بارهی انسان بنویسید، و دیگری بگوید: «مقبول نیست، چون از دایناسورها ننوشتی»؟! یا یک کتاب جامعی در حقوق [فردی، اجتماعی، کیفری، جزایی، و حقوق تجارت، حقوق بین الملل یا ...]، بنویسید و دیگری بگوید: «این یک کتاب حقوقی جامعی نیست، چرا که به پیدایش یا انقراض پرندگان نوزیستی، یا پرندگان کواترنری و ...»، اشارهای ننموده است!
●- این چه علم، اندیشه، خرد، حکمت و فلسفهای است که بگوید: «قرآن کریم، تورات و انجیل»، نوشتهی اشخاص بوده است، چون از "دایناسورها" سخنی به میان نیاورده است؟!
●- آیا ملاک وحیانیت یک کتاب، نزد آقای "کریستوفر هیچنز" و یا هر کسی که چنین استدلالی آورد، سخن گفتن از دایناسورها میباشد؟! مثلاً اگر در قرآن کریم، هم چنان که از پشه تا فیل، نامی آورده شده، از دایناسورها نیز یاد میشد، این آقا به وحیانی بودن کتاب ایمان میآورد؟!
●- آیا وحیانیت قرآن مجید، با اشاره به اسم حیواناتیچون، شتر، الاغ، فیل و خوک، و یا حشراتی چون عنکبوت، ملخ،... به اثبات میرسد که با نام نبردن از دایناسورها رد شود؟!
●- حالا این آقا، به دایناسورها علاقه داشته؛ اما آیا اگر کسی به گیاهان علاقه داشته باشد و در گیاهشناسی نیز مطالعاتی داشته باشد، میتواند بگوید: قرآن کریم وحی است، چون از انجیر و زیتون سخن گفته، و یا وحی نیست، چون از موز و نارگیل سخن نگفته است؟! یا اهل صنایع بگویند:وحی است، چون از صنعت کشتیسازی، زرهسازی، خانه سازی، سخن گفته، و یا وحی نیست، چون از صنایع و تجیزات الکترونیکی نامی نیاورده است؟!
سخن از موجودات:
اگر کسی بخواهد فقط نام موجوداتی را که در زمین، زیر زمین و آسمان زمین وجود دارند و به بشر با عصای علم به وجود آنها پیبرده است ردیف نماید، کتابی به قطر زمین تا جوّ میشود! حتی گاه نام موجودات کشف شده، هزاران هزار بار بزرگتر از خود آن موجودات میباشد (مانند انواع میکروبها - گـلبول سفید - گـلبول قرمز و ...)؛ و اگر کسی بخواهد فقط به نام آن چه بشر در زمین و فضا شناخته است اشاره نماید، کتابی به قطر همین زمین و آسمانها میشود؛ اگر چه ناشناختههای بشر به مراتب بیش از شناختههایش میباشد! لذا فرمود:
«قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا» (الکهف، 109)
ترجمه: بگو اگر دريا براى كلمات پروردگارم مركب شود، پيش از آنكه كلمات پروردگارم پايان پذيرد قطعا دريا پايان مىيابد هر چند نظيرش را (دریاهای مشابه را) به مدد [آن] بياوريم.
«وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ»(لقمان، 27)
ترجمه: و اگر همه درختان روی زمین قلم شود، و دریا برای آن مرکّب گردد، و هفت دریای دیگر به آن افزوده شود، اینها همه تمام میشود ولی کلمات خدا پایان نمیگیرد؛ خداوند عزیز و حکیم است.
کلیات انقراض جانواران:
بنابراین، وظیفه و پیام قرآن مجید و یا تورات و انجیل حقیقی، این نیست که نام جانواران و یا گیاهان موجود و یا منقرض شده را ردیف نماید، بلکه دعوت آدمی به "عقلانیت" و معرفی و اثبات "مبدأ و هدف یا غایت»، انسانشناسی، اخلاق، مواضع، دوست و دشمنشناسی و نیز ترسیم چگونگی سفر (بایدها، و نبایدها) برای رشد و سالم رسیدن میباشد.
*- در یک آیه، به دستهبندی تمامی موجودات زنده، به لحاظ چگونگی حرکت آنها [آن هم نه برای "جانور شناسی"، بلکه برای "خالق (خدا) شناسی] اشاره نموده است و میفرماید،:
«وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ مَاءٍ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَى بَطْنِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَى رِجْلَيْنِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَى أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (النّور، 45)
ترجمه: و خداوند هر جنبندهای را از آبی آفرید؛ گروهی از آنها بر شکم خود راه میروند، و گروهی بر دو پای خود، و گروهی بر چهار پا راه میروند؛ خداوند هر چه را بخواهد میآفریند، زیرا خدا بر همه چیز تواناست!
*- در آیهی دیگری میفرماید که "امت"، فقط متشکل از انسانها نمیباشد، بلکه حیوانات و نیز پرندگان نیز "امت" هستند، و جالبتر آن که تصریح دارد «امتهایی مثل شما»:
«وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ» (الأنعام، 38)
ترجمه: هیچ جنبندهای در زمین، و هیچ پرندهای که با دو بال خود پرواز میکند، نیست مگر اینکه امتهایی همانند شما هستند. ما هیچ چیز را در این کتاب، فرو گذار نکردیم؛ سپس همگی به سوی پروردگارشان محشور میگردند.
و در آیهی دیگری میفرماید که برای هر امتی، سرانجام و پایانی (انقراضی) وجود دارد:
«وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ» (الأعراف، 38)
ترجمه: برای هر قوم و جمعیّتی (امتی)، زمان و سرآمد (معیّنی) است؛ و هنگامی که سرآمد آنها فرا رسد، نه ساعتی از آن تأخیر میکنند، و نه بر آن پیشی میگیرند.
تفکر در چگونگی خلقت:
بنابراین، قرآن حکیم، کتاب جانورشناسی، و یا گیاهشناسی نیست، بلکه کتاب "خداشناسی و انسانشناسی" میباشد. حتی آنجا که از حیوانات، انسانها، گستردگی زمین، بالا رفتن آسمانها و ... نامی میآورد، دعوت به تفکر در "چگونگی خلقت و شدنهای" آنها مینماید، نه اندامشناسی، عنصر شناسی و ...!
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ – آیا آنان به شتر نمینگرند که چگونه آفریده شده است؟!
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ – و به آسمان نگاه نمیکنند که چگونه برافراشته شده؟!
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ – و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده!
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ – و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟!
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ - پس تذکّر ده (یادآوری کن) که تو فقط تذکّر دهندهای!
بنابراین، خداوند متعال در قرآن مجید، ضمن دعوت از انسان برای جانورشناسی، فضا شناسی، زمین شناسی ... و دستیابی به این علوم؛ از انسان میخواهد که صرفاً به ماده شناسی بسنده ننماید، بلکه تفکر و تعقل خود را به کار بیاندازد، تا از این شناختها، پی به عقلانیت و حکمت ببرد، تا راه یابد و رشد نماید.
مرتبط:
در قرآن حرفی از برف یا برق زده نشده است. چرا؟ چون در گرمای صحرای عربستان برف نمیباریده که با آن آشنایی داشته باشند و مردم در آن زمان نمیفهمیدند که برق یعنی چه...، جوابهایی دادهایم، اما پاسخ کاملتری میخواهم؟ (15 تیر 1384)
مشارکت و همافزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
پرسش:
"هیچنز - فیلسوف": چون در قرآن کریم، تورات و انجیل، هیچ اشارهای به دایناسورها نشده، پس وحی نیستند؛ آنها این علم را نداشتند؟!
پاسخ:
http://www.x-shobhe.com/shobhe/9465.html
پیوستن و پیگیری در پیامرسانها:
کلمات کلیدی:
قرآن