پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

چرا باید در دوران غیبت، به جای تفکر در قیام جهانی و پیروزی ایشان در استقرار عدل الهی در حکومت  واحد جهانی، به شهادت ایشان بیندیشیم؛ آیا می‌خواهند القا کنند که پیروزی بر نظام سلطۀ جهانی امکان ندارد و آخرش شهادت است؟!

آیات و روایات، مغایر با یکدیگر نیستند، بلکه ذهن دچار خلط مبحث می‌گردد! لذا باید با ابزار و امکان "تفکر"، "تعقل" نمود، چرا که از کارهای عقل، تجزیه، ترکیب و نتیجه‌گیری می‌باشد.

به عنوان مثال مرتبط با همین پرسش؛ ممکن است تمامی مردم یک کشور یا حتی جهان، طرفدار یک شخصیتی باشند، اما فقط یک دشمن داخلی و یا خارجی بیاید و آن شخص را ترور کند! چنان که در صدر اسلام، بیشتر مردم طرفدار امیرالمؤمنین علیه السلام بودند، [البته نه به عنوان خلیفة االله، ولیّ الله و امام معصوم، بلکه به عنوان شخصیتی شناخته در علم، حکمت، ایمان، تقوا، عدالت و مدیریت، که می‌تواند پس از نابسامانی‌های ایجاد شده در دوران سه خلیفه، نظم و عدالتی را به جامعه بازگرداند]. اما چه شد؟! ابن ملجم مُرادی که از خوارج بود، ایشان را در محراب مسجد ترور کرد.

●- دقت شود که چون عقل، اختیار، اراده، توان و امکان انتخاب [که مستلزم وجود گزینه‌های متفاوت است]، هیچ گاه از انسان سلب نمی‌شود؛ هم چنین آدمی تا در این دنیا هست، "هوای نفس" دارد، پس انحراف همیشه می‌تواند وجود داشته باشد؛ لذا در قرآن کریم متذکر گردیده که حتی پس از سال‌ها حکومت ایشان، و گرایش عمومی جامعه به توحید، باز هم یک عده کافر و فاسق می‌مانند:

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (النّور، 55)

- خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند وعده مى‌دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمين خواهد كرد، همان گونه كه به پيشينيان آنها خلافت روى زمين را بخشيد؛ و دين و آيينى را كه براى آنان پسنديده، پابرجا و ريشه‌دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنيّت و آرامش مبدّل مى‌كند، آن چنان كه تنها مرا مى‌پرستند و چيزى را شريك من نخواهند ساخت و كسانى كه پس از آن كافر شوند، آنها فاسقانند.

نور و ظلمت

«يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ» (الصف، 8)

- آنان مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولى خدا نور خود را كامل مى‌كند هر چند كافران خوش نداشته باشند!

"امام"، نور خداست؛ و نور وقتی می‌تابد، همه جا را روشن می‌کند و همگان را تحت پوشش انوار خود قرار می‌دهد؛ اما چون جبری در کار نیست، یک عده‌ای که تاریکی عادت کرده‌اند و از نور بدشان می‌آید، ابتدا می‌کوشند تا نور را خاموش کنند و چون موفق نمی‌شود، به غار جهل و تکبر خود فرو می‌روند تا تحت شعاع نور قرار نگیرند. «وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ - كسانى كه كافر شدند، اولياى آنها طاغوتها هستند؛ كه آنها را از نور، به سوى ظلمتها بيرون مى‌برند / البقره، 257»

پس، همیشه یک چنین افراد یا گروه‌هایی وجود دارند، چنان که آیه دلالت دارد بر این که یک عده ارادۀ خاموش کردن نور خدا را دارند، و خدا نورش را کامل می‌کند، اگر کافران را خوش نیاید، پس کافران نیز همیشه وجود دارند.

یاری مردم و دشمنی‌ها

طبق این آیات و البته کثرتی از روایات، وقتی ایشان ظهور می‌نمایند و قیام خود علیه جهل، استکبار، ظلم و نظامات سلطه را آغاز می‌نمایند، مردم جهان فوج فوج به ایشان می‌گروند.

مسلمانان با اسلام حقیقی آشناتر می‌شوند و حول محور امام وحدت می‌کنند – مسیحیان با دعوت حضرت مسیح علیه السلام که رجعت می‌نمایند، به اسلام و امام زمان علیه السلام می‌گروند – یهودیان با دستیابی به تورات حقیقی به اسلام ایمان می‌آورند ...؛ و این موج عظیم، کثرت مردم جهان را با خود می‌آورد.

اما، این گرایش عمومی، سبب نمی‌شود که تمامی دشمنان خدا، اسلام و مردم، ناگهان دست‌ها را بالا ببرند و تسلیم شوند و کلید طلایی شهرها را به ایشان تقدیم کنند؛ بلکه به شدت مقابله می‌کنند و می‌جنگند. سال‌ها طول می‌کشد تا موج قیام به نتیجه برسد و حکومت جهانی آغاز شود؛ و این به خاطر شدت مقابله‌ها و جنگ‌ها با ایشان می‌باشد.

●- انقلاب و جمهوری اسلامی ایران، نمونه‌ای کوچک، اما بارز این ظهور و قیام می‌باشد. مردم حکومت خدا و اسلام را برگزیدند، اما نه شاهِ نوکر اجنبی تسلیم شد و نه امریکا، انگلیس، فرانسه و به طور کلی نظامات سلطۀ فراماسونی و صهیونیستی، از دشمنی دست کشیدند! تلاش کردند که قیام را با کشتار سرکوب کنند – سپس جنگ داخلی راه انداختند – چون نتیجه نداد، جنگ خارجی هشت ساله را تحمیل کردند – هم زمان ترورهای گسترده به راه انداختند که هم چنان ادامه دارد – توطئه‌های عجیبی برای براندازی کردند و هم‌زمان تحریم شدید اقتصادی را بر مردم و نظام تحمیل کردند ...؛ و این رویارویی هم چنان ادامه دارد.

شکست و شهادت

دین خدا هیچ گاه شکست نمی‌خورد؛ اگر چه رهبران دینی به شهادت برسند. اسلام عزیز، نه تنها با ترور و شهادت ائمۀ اطهار علیهم السلام، شکست نخورد؛ بلکه فراگیرتر شد.

در همین انقلاب و نظام اسلامی ایران، ترور و شهادت بزرگانی چون شهدای محراب یا شهید مطهری، شهید بهشتی، دکتر مفتح ... که همه از آیات عظام بودند، و هم چنین رزمندگان در دفاع مقدس و نیز مدافعان حرم، و سردارانی چون شهید سلیمانی، شهید حججی و ...؛ سبب بیداری شد و موجی در داخل، منطقه و جهان ایجاد کرد. و این همان تحقق بیان امام خمینی رحمة الله علیه، در ترور شهید آیت الله مطهری رحمة الله علیه می‌باشد که فرمودند: «‏‏بکُشید ما را؛ ملت ما بیدارتر می‌شود‏». (صحیفه امام جلد ۷ ص ۱۸۳)

بنابراین، "شهادت" نه تنها به مثابۀ "شکست" نیست، بلکه یک پیروزی بزرگ دنیوی و اخروی می‌باشد. چنان که دین خدا، با شهادت امام حسین علیه السلام، برای همیشه احیا شد.

 

"شکست" در قیام و کار امام زمان علیه السلام رخ نمی‌دهد، چرا که او بقیة الله است و خداوند متعال وعده داده که او را بر تمامی جریان‌ها غلبه دهد، و عدل الهی را به دست ایشان بر جهان مستولی نماید.

اما "مرگ"، سرنوشت مختوم تمامی موجودات و از جمله انسان می‌باشد: «کُلّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ - هر جاندارى چشنده [طعم] مرگ است / آل عمران، 185»؛ و مرگ مؤمنان، اگر چه آرام و در بستر باشد نیز "شهادت" است.

بنابراین، ایشان نیز رحلت خواهند یافت، حال یا به مرگ طبیعی و یا ترور و شهادت؛ اما از آنجا که اولاً: آخرین کسی که از دنیا می‌رود، یک معصوم و حجة الله است - و ثانیاً بدن معصوم را فقط معصوم غسل می‌دهد – و ثالثاً حکومت عدل الهی، قرن‌های متوالی ادامه دارد تا قیامت برسد، پس از ایشان "رجعت" هست؛ یعنی برخی از اهل عصمت علیهم السلام، رجعت داده می‌شوند تا بر جهان حکومت کنند که اولین آنها، حضرت سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام می‌باشند.

روایت

در این موضوع، ده‌ها روایت وجود دارد که به یکی بسنده می‌شود:

- روایتی از حضرت امام محمد باقرعلیه السلام نقل شده که فرمودند:

«حضرت امام حسین علیه السلام قبل ازشهادتش در کربلا سخنانی با یاران خود فرمودند تا رسیدند به این بیان    :   « فَأَبْشِرُوا فَوَ اللَّهِ لَئِنْ قَتَلُونَا فَإِنَّا نَرِدُ عَلَی نَبِیِّنَا ثُمَّ أَمْکُثُ مَا شَاءَ اللَّهُ فَأَکُونُ أَوَّلَ مَنْ تَنْشَقُّ عَنْهُ الْأَرْضُ فَأَخْرُجُ خَرْجَةً یُوَافِقُ ذَلِکَ خَرْجَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ قِیَامَ قَائِمِنَا وَ حَیَاةَ رَسُولِ اللَّهِ»

«بشارت باد بر شما؛ اگر ما کشته شویم به سوی پیامبر خود باز می‌گردیم؛ مدتی در آن عالم می‌مانم، به مقدار آنچه خدا بخواهد؛ پس از آن اولین کسی که زمین بر او شکافته می‌شود و به دنیا باز می‌گردد من هستم. بیرون می‌آیم بیرون آمدنی همراه با بیرون آمدن امیرالمؤمنین وظاهر شدن قائم ما در حالی که رسول خدا زنده است (یعنی رجعت من با رجعت حضرت علی علیه السلام و قیام قائم آل محمد عجّ الله تعالی فرجه، و حیات دوباره پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله همزمان می‌باشد.» (کتاب رجعت در عصر ظهورصحفه 162 به نقل از کتاب بحارالانوارجلد 45 صحفه 480)

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

آیا روایاتی دال بر این مطلب وجود دارد که ممکن باشد مردم در زمان ظهور امام زمان علیه السلام را یاری نکنند و حضرتش از دشمنان شکست بخورند و شهید شوند؟

پاسخ (نشانی لینک):

https://www.x-shobhe.com/rebellion/11652.html

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   امام مهدی   قیام